Toen dit forum gestart is wilde ik graag mee, iets trok mij en ben blij dat ik het hier een kans heb gegeven. Ik voel mij hier meer op mijn plek/welkom dan elders. Toch ben ik een van die mensen die twijfelde of ik wilde blijven of niet.
Reden dat ik hier ben:
Ervaringen delen, gezelligheid, vertrouwd gevoel en stukje sociale contacten zonder te dicht in elkaars letterlijke space te komen. Ik ben heb het nodig om van tijd tot tijd een echte kluizenaar te zijn en dan is een forum ideaal. Daarnaast kan ik bepaalde dingen niet of moeilijk delen in mijn omgeving.
Toch durf ik niet helemaal open te gaan ivm herkenbaarheid, gezien mijn verhaal toch erg specifiek is, ik deel daarom maar weinig/ een klein deel. En praten over liflafjes kan ik niet (goed), juist diepgang daar houd ik van.
Ik zou graag deelnemen aan bepaalde discussies, maar gezien de invloed van afgelopen jaar op mij heb ik de puf er niet voor. Discussies gaan soms ook (voor mijn gevoel) zo snel en waar ik normaal schriftelijk op mijn best ben, lijk ik momenteel 'te stotteren' en niet uit mijn woorden te komen. En daarom reageer ik vaak maar niet of kort.
Ergens een stukje 'dat zou ik ook wel willen' als ik zie bepaalde contacten onderling op het forum. Anderzijds heb ik de puf ook niet om 'zoveel' energie in de ander te steken waarvan ik denk dat ik die erin zou moeten steken. En stukje onzekerheid nu (wat ik normaal niet heb) of men mij wel leuk genoeg vind.
Ik heb overigens besloten dat ik wel blijf op het forum, wat ik hier heb vind ik niet ergens anders weer. En zou het daarom zonde vinden om het contact hier op te geven. Hoe ik vorm ga geven aan het hier zijn weet ik nog niet helemaal.
Ik ben vele van jullie iig dankbaar voor de lach, de traan. Jullie verhalen, foto's en weet niet wat nog meer. Het voelt hier als een soort tweede thuis.
