Ik zou wel diagnostiek doen. Ondanks dat het nu geen echte problemen veroorzaakt, is het wel heel eg fijn om te weten wat er mogelijk nog meer aan de hand is en daar (zo nodig) hulp voor te krijgen. ASS en ADHD zijn wel twee verschillende stoornissen met allebei hun specifieke kenmerken.
En jullie hebben het heel erg goed aangevoeld en hem op een intuïtieve manier ondersteund en geholpen. En t.o.v. hoe het was vóór de medicatie en nu, zal echt een wereld van verschil zijn voor jullie zijn. De valkuil is dan wel dat je automatisch vergelijkt met een situatie die bijna onhoudbaar was. Dus van 0 tot 10 (en 10 is het meest heftig) dan zaten waarschijnlijk op een 9 of een 10 voor het traject, nu is het misschien een 4 of een 5. Dat is natuurlijk ontzettend fijn. Maar misschien kan het wel naar een 2 of een 3 toe met de juiste hulp.
Daarbij, je hebt nu een psycholoog die aanbiedt om het onderzoek te doen. Als je besluit dat je het niet gaat doen en dan toch over een jaar of twee besluit om het wel te laten onderzoeken omdat hij vastloopt in het leven, dan moet je je weer opnieuw aanmelden, op een wachtlijst staan etc..
Dus mijn advies is zeker doen.
