[verwijderd] Iedereen kan een 'ik' zijn, maar er is maar één mama, papa. Heel jonge kinderen duiden zichzelf ook met de voornaam aan, omdat ze het begrip 'naam' eerder beheersen dan het begrip 'ik'. Namen en zelfstandige naamwoorden zijn concreet, persoonlijke voornaamwoorden abstract.
Dit kon ik erover vinden. Ik wist wel dat het voor kleine kinderen juist positief was om in de derder persoon te praten. Maar de uitleg moest ik wel weer even opzoeken 🙂