Woorden aanpassen voor kinderen

Sweetl

Ik zeg vaak gewoon dokter ipv consultatiebureau verpleegkundige. 😏
Geloof niet dat mijn 3 jarige het iets interesseert wat de beste vrouw gestudeerd heeft en het bekt net wat lekkerder. (we lopen er vaak langs dus heb het er regelmatig over)

Honkeytonk

Liekje81 ik heb het ook nooit zo genoemd , maar door reacties van kinderen om hem heen (die heel hard au riepen als ze vielen oid) of als ik mezelf stoot , roep ik ook au, (en moet vervolgens allerlei woorden inslikken). Hij heeft dus au heel snel gekoppeld aan pijn en riep vervolgens zelf ook au als hij viel. En vanuit daar is het gekomen. En dat zie ik bij veel kinderen om me heen en dan ga je vanzelf vragen waar heb je au.

Vulpen

Honkeytonk Dit herken ik eigenlijk niet, grappig hoe dat kan verschillen. Ik zeg gewoon niet veel 'au' denk ik? Mijn dochter zegt juist op klagelijke toon 'pijn!' als ze zich bezeert🙃

muppet

Owl Dit doe ik ook zo! Geen aangepaste woorden (centjes, dat vind ik echt stom klinken) en ook geen verkleinwoordjes.
En ik ben ook vrij snel gestopt met over mezelf in de derde persoon praten. Dus ‘zal mama je even helpen?’ werd al snel ‘zal ik je even helpen?’
Zo kon ik me ook ergeren aan m’n schoonmoeder die het over een ‘woef’ had. Nee, dat is een hond.

Vulpen

muppet O ja, centjes! Die heeft mijn dochter ergens wel meegekregen denk ik, want toen ik het met memory'en over setjes had, liep zij ineens weg met haar kaartjes 'even betalen!'...

In de derde persoon praten doe ik wel nog redelijk vaak, al probeer ik het te minderen nu ze zelf in de eerste persoon praat. Maar ik probeer er in te hameren dat ik 'Mama (Vul)pen' ben, en niet Pennetje🙄

[verwijderd]

Vulpen haha dat doet onze jongste ook nu als hij zijn hoofd weer eens stoot dan komt ie mekkerend als een lammetje aanrennen en zegt ‘pijnnnn’ 🙈.

Toch6

Bij de jongste van net 2 doe ik dat nog wel. Zo is alles uit de oven pizza bij hem, ik ga dan echt geen discussie aan over dat het een bloemkoolovenschotel oid is. Nee hoor, lekker pizza 👍 hij eet en hoort van de andere 3 wel dat het geen pizza is.

Bij dieren zeg ik niet "een woef" maar "een hond" en als hij woef zegt reageer ik met hond ipv woef.

Pijn/zeer en au combineer ik ook vaak om het snelste het goede antwoord te krijgen.

[verwijderd]

Owl ik vind 'schooltje' nog het ergst. "Ben je lekker op schooltje geweest?"🤢
Alsof het een spelletje is, een dom iets waar je de hele dag onzinnige dingen doet.

fafa

We zaten eens op het consulatiebureau en de verpleegkundige zei "Zo, dan ga ik je nu een prikje geven". Mijn dochter buigt naar mij toe en fluistert: "Mama, bedoelt ze een vaccinatie?"

Zegt genoeg, denk ik 😄

Marshmallow

Hier ook gewoon de normale woorden. Ben ook al snel gestopt met over mezelf in de 3e persoon te praten, want oudste nam dat over en had het over Naam pakt dat ipv ik pak dat. Daarna nam hij het ook weer vrij snel over.
Ik vraag ook gewoon waar iets pijn doet ipv au. Soms gebruik ik wel eens verkleinwoordjes, ook niets mis mee. Denk niet dat hij als hij 16 is nog steeds in verkleinwoordjes zal praten, leert ie vanzelf wel af 😉

Vulpen

Marshmallow Verkleinwoordjes gebruik ik ook wel denk ik, maar sowieso eigenlijk, vind dat zo'n leuke eigenschap van het Nederlands, daar moet ik gebruik van maken😂

Nieke

Ik praat tegen mijn kinderen zoals ik tegen volwassenen praat.

Vulpen

Nieke Hoe oud zijn ze? Want dat maakt natuurlijk ook nog uit.

Ik merk vooral dat ik heel veel herhaal en op verschillende manieren hetzelfde zeg. Dus bijvoorbeeld als zij zegt: 'Die vrouw fietst heel snel!' dan zeg ik: 'Ja hè, ze fietste heel snel! Misschien had ze haast. Als je haast hebt, moet je heel snel ergens anders heen. Dus dan ga je heel hard fietsen.'
En dan concludeert zij weer: 'Fietste heel snel!' 😎

Marshmallow

Haha ja idd 😂
Ik zeg ook tegen mensen aan de telefoon 'Heb je een momentje' ipv moment. Gebeurd vrij automatisch. En ik zeg de ene keer 'Geef me een handje' ipv 'geef me een hand'. Want tsja zijn hand is een handje vergeleken met mijn hand 😛

Owl

Ik gebruik natuurlijk ook wel verkleinwoorden, zoals ‘momentje’, maar ik verklein niet álles 😉 Ik ken een moeder die bv vraagt of haar kind een ‘broodje’ wil met ‘een vleesje’ erop, en ‘s avonds eet het kind ‘groentjes’, om 10 uur ‘een fruitje’, vroeger dronk hij nog ‘een melkje’ voor het slapen etc. En dan heb ik het alleen nog maar over eten 😃

Marshmallow

Owl oh vreselijk 😱

Mamabeertje

Ik praat wel normaal tegen mijn kinderen volgens mij. Nog wel vaak in de 3e persoon. Dat krijg ik er lastig uit.
Dat met 'au' herken ik wel. Eerder als ik mijn dochter vroeg waar het ook deed, dan kreeg ik geen antwoord. Dus dan vroeg ik het beide "Heb je pijn? Heb je au?" Zoontje van 2 heeft het nu zelf over pijn

Sevenof9

Ik hou er niet zo van, mijn vriend deed het heel veel. Kleertjes, haartjes handjes enzovoort. Ik heb het maar geaccepteerd, de kinderen kunnen alsnog normaal praten dus ik denk niet dat het kwaad kan 😉

Adje

Ik praat tegen mijn kinderen wel op het niveau van hun leeftijd, maar niet met nog makkelijkere woorden. Dus pijn is gewoon pijn, geld is geld, etc. Maar bij mijn 2-jarige zal ik bv kortere zinnen gebruiken en meer enkelvoudige opdrachten dan bij mijn 15-jarige (die krijgt een waslijst aan opdrachten 😂)

Toch6

Adje Maar bij mijn 2-jarige zal ik bv kortere zinnen gebruiken en meer enkelvoudige opdrachten dan bij mijn 15-jarige (die krijgt een waslijst aan opdrachten 😂)

Elk jaar 1 erbij toch? 😜

[verwijderd]

Mijn oudste praat als een volwassene dus communiceren wij ook vaak op dat niveau. Alleen wanneer dochter een grote boodschap heeft gedaan brult ze vanaf de wc "maaaaaaaamaaaaaaaa, ik heb een poepie gedaaaaaaaaaaan!" (Met dank aan vriend)
🙈
En wij hebben wel (of wanneer de kinderen ergens om zeuren: geen!) centjes. Die is best erg eigenlijk 🙄

[verwijderd]

We proberen hier zo veel mogelijk in normale taal te spreken. Soms wel verkleinwoordjes maar gewoon omdat t kan 😉

Dat praten in de derde persoon, waar komt dat in hemelsnaam vandaan? Het gaat automatisch maar waarom doen we dat eigenlijk? Weet iemand dat?

Owl

[verwijderd] Het begrijpen dan ‘ik’ naar de spreker van de zin verwijst is best een lastig iets om te verwerven. Dus jezelf ‘mama’ noemen is gewoon duidelijker. Ik weet niet precies vanaf welke leeftijd kinderen gemiddeld wel goed ik/jij begrijpen. Mijn nichtje deed het in ieder geval ‘fout’ met 1,5. Ze noemde anderen ‘ik’. Dus ‘ik doen!’ betekende juist dat haar moeder iets moest doen 😉

Rietjesbeker

[verwijderd] waarom het officieel is, geen idee, maar ik doe het om 'mama' aan mezelf te verbinden. Ik wil graag dat ze me als ze zover is ook echt mama noemt en niet mijn echte naam of een bepaald gilletje ofzo. Voor mij is het in dit geval dus iets proberen aan te leren 😁

Torretjeee

[verwijderd] Iedereen kan een 'ik' zijn, maar er is maar één mama, papa. Heel jonge kinderen duiden zichzelf ook met de voornaam aan, omdat ze het begrip 'naam' eerder beheersen dan het begrip 'ik'. Namen en zelfstandige naamwoorden zijn concreet, persoonlijke voornaamwoorden abstract.

Dit kon ik erover vinden. Ik wist wel dat het voor kleine kinderen juist positief was om in de derder persoon te praten. Maar de uitleg moest ik wel weer even opzoeken 🙂

« Vorige pagina Volgende pagina »