Lekker onduidelijke titel maar goed.
Het valt me op dat mensen soms dingen op een aangepaste manier tegen mijn dochter zeggen. Natuurlijk, ik praat ook op een andere toon en met kortere zinnen met meer herhaling tegen haar, maar ik heb het bijvoorbeeld over 'babydokter' in plaats van 'verloskundige' of 'heb je au' in plaats van 'heb je je bezeerd'. Zelf kan ik alleen bedenken dat ik haar magnetisch tekenbord 'schrijfbordje' noem, omdat ze dat zelf ook zo doet.
Jullie nog leuke voorbeelden? En pas jij woorden aan of noem je alles gewoon zoals je je ze tegen volwassenen ook zou noemen?