Zoals in dit topic te lezen valt, had ik het de afgelopen tijd wat minder naar mijn zin op m'n werk: https://allesvoordekids.nl/d/2112-het-sollicatie-en-plezier-in-je-werk-topic

Tot die tijd vond ik de reistijd eigenlijk hét nadeel van mijn baan. Ik reis nu 1 à 1,5 uur enkele reis, 4 dagen per week. Nu er ook nog wat andere nadelen bij kwamen, ben ik toch eens gaan kijken naar andere vacatures. Ik vond een vacature vlak bij mijn huis, zelfde functie als ik nu heb, ook bij een onderwijsinstelling, wel een ander systeem. Perfect, leek me, dus ik contacteerde @[verwijderd] en @Hopsatee en die hielpen mee met de brief en mijn vrouw hielp me ook met de brief en toen werd ik uitgenodigd en had ik een gesprek, en dat ging eigenlijk heel goed, dus ik werd uitgenodigd voor het tweede gesprek en dat was gisteren en toen bleek ik de enige zijn en waren die mensen ook positief dus nu ben ik uitgenodigd voor een arbeidsvoorwaardengesprek. Driewerf hoera, zou je denken.

Maar ik twijfel. Om meerdere redenen:

De cao die ik nu heb, is (veel) beter dan de cao waar ik in de andere baan mee te maken zou krijgen. Op het gebied van salaris, maar met name ook op het gebied van verlof. Terwijl meer thuis zijn nou juist hét voordeel zou zijn van de andere baan.
Er zijn ondertussen ontwikkelingen gaande op mijn werk. Ik heb mijn jaargesprek gehad, en dat was vlak voor mijn vakantie dus ik zat er tamelijk doorheen en heb al mijn onzekerheden en twijfels en alles op tafel gegooid. En mijn leidinggevenden reageerde eigenlijk heel goed, en nu heb ik dus vakantie gehad, en ga ik ook echt met een ander gevoel naar mijn werk als toen ik de solliciatie stuurde. Mijn leidinggevende heeft me een cursus aangeraden, binnenkort start ik met gesprekken met een coach (dat had ik al geregeld op eigen initiatief). En er zijn wat nieuwe projectjes gaan lopen, wat ik heel leuk vind, en het systeem functioneert beter dus ik heb ook weer meer te maken met blije gebruikers, ook fijn.
In het algemeen zie ik ineens weer meer de voordelen van de baan die ik nu heb. Aardige collega's, bijvoorbeeld (bij de andere baan lijken het ook leuke mensen, maar wel allemaal ouder dan ik), flexibel; ik hoef nu eigenlijk nooit in het weekeinde te werken, wat uitzonderlijk is voor een ict-functie, en als ik vanwege een afspraak of ziek kind thuis wil werken, is dat eigenlijk nooit een probleem. Ik krijg de indruk dat dat bij de andere baan minder zou zijn.
Je weet gewoon niet hoe het gaat gaan. Ik heb nu een vaste baan, die zou ik moeten opgeven. Als de andere baan niet bevalt, of ik beval hen niet, dan heb ik ineens géén baan en heeft mijn zelfvertrouwen een enorme knauw gekregen. Qua inhoud lijkt de andere baan op sommige punten heel leuk (ik heb het afgelopen jaar in mijn baan contact met gebruikers wat gemist, dat zou ik daar weer meer hebben), op andere punten misschien niet (zoals ik het nu kan inschatten, is het systeem waarmee ik nu werk leuker om te beheren).

Hét grote voordeel is en blijft dus die reistijd. Maar hoe zwaar moet ik dat laten meewegen?