Hier is alles via school gegaan. Niet op de manier waar ik achter sta, maar we proberen dat los te laten zodat we vooruit kunnen. Ik heb qua lesgeven en onderwijsmethode absoluut geen problemen, mijn dochter zit op een fijne plek en ik vertrouw ze daarin 100%. Maar hoe ze met mijn zoon zijn omgegaan is uitermate triest. Het gaat nu vanuit school echt heel goed, maar ik heb het therapeutisch centrum absoluut geen toestemming gegeven om wat voor inmormatie dan ook door te spelen naar school. Terwijl dat wel gangbaar is met de algemene dingen in het onderzoek.
Want daar is hij nu terecht gekomen. Via school naar het cjg en vanuit daar doorverwezen naar het therapeutisch centrum in Emmeloord.
Afgelopen week bleek dat hij kenmerken heeft van zowel adhd en autisme. Begin januari krijgen we de diagnose. Afgelopen week was er een extra gesprek voor aanvullende informatie, voornamelijk gericht op het autisme onderdeel. En tot mijn grote schaamte wist ik gewoon op heel veel vragen het antwoord niet, omdat we een strakke structuur hebben thuis. Die heb ik dus overboord gegooid. En wat een drama de laatste twee dagen. Brutaal, boos, vloeken, de hele mikmak.
Ik begrijp nu pas waarom ze ook aan autisme denken. Hij ging vandaag compleet door het lint omdat we wat anders aten dan afgesproken was. Normaal leg ik het uit en bereid ik hem voor, maar nu stond het gewoon voor zijn neus en werd hij helemaal gek. Ook heb ik de labels uit zijn nieuwe ondergoed laten zitten en hij moest gewoon huilen omdat het dan gaat jeuken. Meteen afgeknipt natuurlijk. Maar zo zijn er meer kleine dingetjes de oorzaak van een woede uitbarsting. Vanaf morgen gaat de structuur er weer strak in en gaat dut op de mail naar de psycholoog.
