• [verwijderd]

  • Bijgewerkt

Nieke als hij wil, kan hij het. Maar zijn eigen wil is erg sterk, dus doen wat we vragen kost veel moeite omdat hij tegen zichzelf vecht.
We zullen zien of het werkt, en anders passen we het plan aan.

  • Nieke hebben hierop gereageerd.

    [verwijderd] En het plan samen met hem maken? Hier helpt het tenminste heel goed om ze zelf inspraak te geven. Op het moment dat ze dan in discussie willen gaan, verwijs ik ook naar dat het hun eigen plan/bedenksel was en vaak hebben ze dan zo iets van 'o, ja...'.

      7 dagen later
      • [verwijderd]

      Jootje

      Dank je voor de tip! Onze oudste wordt volgende week 8 en ik heb een tweedehands exemplaar via bol gekocht 🙂

      • [verwijderd]

      Nieke

      Heb het laten liggen maar wil morgenmiddag met de oudste het planbord door gaan nemen. Wil hem inderdaad ook inspraak gaan geven.

      4 dagen later

      Even benieuwd; wanneer en hoe merkten jullie dat je kind anders/sneller/creatiever/etc was? Hoe oud waren jullie kinderen toen en wat deden ze (of deden ze juist niet) waardoor er belletjes gingen rinkelen?

      Bij ons zit hoogbegaafdheid in de familie (ben er zelf wel vaker van “verdacht” maar nooit formeel getest). Omdat er bij mij en anderen in mijn familie nooit op heel adequate wijze op in is gespeeld, met flink wat negatieve consequenties van dien, merk ik dat ik extra oplettend ben bij mn dochtertje (1,5). Het laatste wat ik echter wil is spoken zien, vandaar ook mijn vraag.

        Koekie83 ergens tussen 2 en 3 toen een kdv leidster er over begon. Daarvoor vond ik hem "normaal" omdat mijn neven en nichten ook slim zijn. Zijn nichtje ontwikkelde zich qua taal zelfs nog sneller.
        Maar ik vind het bij de andere twee nog steeds lastig. Voor mij zijn mijn kinderen de norm en daardoor durf ik er pas wat van te zeggen als ze echt gaan leren.
        Mijn kinderen hebben ook niet van die standaard zaken waar iedereen over begint. Ze maken geen puzzels ver boven niveau (ze gaten het namelijk om te puzzelen), ze praten veel en uitgebreid, maar dat doen wij ook, ze lopen lange tijd wel wat voor, maar niet overduidelijk.

          Ik denk pas op de basisschool. Daarvoor waren ze wel vlot, maar weinig vergelijkingsmateriaal; dus ik dacht dat het normaal was en sowieso ontwikkelen ze zo jong vaak echt met sprongen. De jongste is nu bijna 3 en behoorlijk bijdehand, maar geen idee of ze HB is. Ze heeft er iig op dit moment geen ‘last’ van. Ik ben heel benieuwd hoe het volgend jaar op school zal gaan. Toen ging het bij de middelste pas ‘mis’. Tot die tijd was ze een heerlijk, vrolijke, onbezorgde, slimme peuter. Ik geniet er nu bij de jongste dus maar extra van, omdat ik niet weet hoe het straks op school zal gaan.

          Femkes
          Hier zijn het ook niet de typische dingen, zoals heel jong lezen (al zullen ze het vast oppikken als het ze aangeboden wordt, maar ze vragen er niet naar).
          Maar ze hebben wel een enorm brede interesse en leggen erg snel verbanden. Het zijn ook meer beta’s, heb ik het idee.

          Fijn om jullie ervaringen te lezen.

          Ik vind het zo lastig om in te schatten wat normaal is want heb geen enkel vergelijkingsmateriaal. Misschien ook wel goed, want dat maakt t soms ook een stuk onbezorgder. Voor nu denk ik dat ze op sommige vlakken gewoon snel is (ze riep net vragend, toen het licht werd: “maan weg! Zon?!” Dan sta ik toch wel even te kijken eerlijk gezegd). En de rest zien we wel, al blijft t lastig om je eigen ervaringen te filteren en zo “objectief” mogelijk naar je kind te blijven kijken zonder je teveel te laten beïnvloeden door anderen.

          • Femkes hebben hierop gereageerd.

            Koekie83 ik vind het zelf wel prima dat ik er zelf niet zo over nadacht toentertijd. En nu bij mini heb ik hetzelfde, ik merk het wel. Ik weet wel op basis van karakter dat als ze zich gaat vervelen op school, zij een stuk minder lief gaat blijven dan de oudste nu is. En dat vind ik eigenlijk wel prima. Misschien nemen ze het dan wat sneller serieus. De oudste heeft thuis vaak zo'n hoofdpijn van de spanning dat hij helemaal ziek wordt, maar op school denken ze dat hij na een paar minuten alweer in orde is. Nee, hij heeft zich na een paar minuten alweer aangepast, maar dat sloopt hem.
            Gelukkig neemt de begeleiding die we hebben ingeschakeld het wel serieus, hopelijk helpt dat.

            Koekie83 Toen onze zoon met 12 maanden 3 woordszinnen sprak, kreeg ik al van een hoop mensen te horen dat hij behoorlijk doorliep. Maar zelf vond ik dat wel meevallen, de orthopeed had namelijk al verteld dat hij waarschijnlijk sneller zou gaan praten omdat hij een spreidbroekje had en zich op motorisch gebied dus minder kon ontwikkelen. Echter toen mijn zoon met 1.5 als hobby had om de kentekens van alle auto's die hij tegen kwam voor te lezen, begreep ik dat hij wel een hele erge voorsprong had. Ook maakte hij toen puzzels van 50+ stukjes. Met 2.5 kreeg hij interesse in het heelal en wist hij ook alle planeten in volgorde te benoemen. Dus de ontwikkelingsvoorsprong was erg duidelijk, maar zelf dacht ik dat dit op een duur wel zou afzwakken, omdat een ontwikkelingsvoorsprong geen hb hoeft te betekenen. Maar op de basisschool werd de voorsprong alleen maar groter en toen mijn zoon getest moest worden bleek hij duidelijk hb te zijn.

            Mijn dochter is nog niet getest, begon pas te praten met 1 jaar (nadat ze buisjes had gekregen) en toen ging het ook rap. Echter begon zij pas in groep 1 te lezen. En ook met rekenen is ze trager dan haar broer, ze zit nu in groep 3 en is nu 'pas' bezig met vermenigvuldigen, wat haar broer al in groep 1 deed. Wij dachten dus altijd dat zij wel gemiddeld zou zijn (ivm het verkeerde voorbeeld), maar nu blijkt dat dat ze op school alleen dingen doet die ze moet doen en dat dus dodelijk saai vindt. Na de kerstvakantie is men gestart met verrijking en verdieping en nu heeft ze wat meer uitdaging op school.

            Kortom, niet elk (mogelijk) hb kind ontwikkelt zich het zelfde.

            • Nieke hebben hierop gereageerd.

              Nieke bedankt voor de link! Het 2e kind syndroom kende ik al wel, maar had er nog niet heel veel over gelezen. Onderin staat ook nog een link naar een artikel over vrouwen en meisjes dat ik ook erg interessant vond.

              Nieke inderdaad erg interessant. Nou heb ik zelf niet per se het idee dat mijn tweede of derde minder intelligent is dan de oudste, maar ze zijn wel allemaal heel anders.
              Wat ik zelf vervelend vind is dat mijn middelste zelf denkt dat hij minder slim is. Dat geeft nog wel eens issues.

              Wij kwamen er pas achter toen de kleuterjuf ons er bij mijn zoon op wees. Hoogbegaafdheid was werkelijk nooit bij me opgekomen. Achteraf gezien waren ze allebei wel snel en vindingrijk, vroeg goed praten, motorisch snel, moeilijke vragen stellen en geen genoegen nemen met een simpel antwoord, snel doorhebben hoe kindersluitingen van traphekjes werken, dat als je ergens een opstapje voor zet en dan wel ergens bij kunt hadden ze ook al heel jong door, snel optellen, allemaal zulke dingen.
              Destijds was ik de eerste van mijn vriendinnen die kinderen kreeg en ook in mijn (kleine) familie, dus ik had ook weinig vergelijkingsmateriaal. Mijn eerste was snel en dan vergelijk je je tweede ook daarmee.

              14 dagen later

              Hoe staan jullie tegenover versnellen? Hebben jullie er ervaring mee?

              We hebben het constant afgehouden, zowel school als wijzelf omdat hij emotioneel gewoon zijn leeftijd is. Maar gisteren zat hij in groep 8 (hij zit zelf in groep 6) omdat de meester ziek was. Ze hadden eigen werk meegekregen, maar daar was hij weer zo mee klaar, dus had hij erg genoten van de geschiedenisles. Hij had eindelijk weer eens wat geleerd op school, zei hij.

              School is bezig om een nieuw traject op te zetten, dus ik wil dat wel wat afwachten, maar we zijn nu al zo ver dat we niet lang meer kunnen twijfelen over versnellen. En de vraag blijft de kop opsteken, zowel bij ons als op school.

              • Mary hebben hierop gereageerd.
                • [verwijderd]

                Ik denk dat het er ook aan ligt hoe ver je kind emotioneel gezien is. onze zoon is net 8 en zit in groep 5/6 bij kindjes die 1 tot 3 jaar ouder zijn. Hij mag van mij echt niet nog een groep verder want dat komt niet goed, emotioneel heeft hij meer aansluiting bij kindjes van 6/7 jaar...

                Femkes Mijn zoon is halverwege groep 3 naar groep 4 versneld. Behalve dat hij zich daar ook nog steeds verveelde, hadden de kinderen al heel snel door dat hij jonger en slimmer was. Hij had 2 vriendjes en werd door de rest van de klas genegeerd. Na de zomervakantie is hij dus terug gegaan naar zijn oude klas, waar hij direct weer heel veel vriendjes had.
                Qua les niveau zat hij toen al in groep 7 dus sindsdien volgt hij zijn gehele eigen les programma en gaat hij 1 dagdeel per week naar hb onderwijs van de overkoepelende school organisatie.
                Zelf was ik ook wel opgelucht dat hij toch niet een jaar eerder naar de middelbare school moet, het is namelijk al zo'n klein iel ventje.
                Ondertussen zit mijn jongste in groep 3 en lopen we weer tegen het zelfde probleem aan, maar no way dat zij een klas over slaat. Dus krijgt zij ook werk op haar niveau.

                Als ik jou was zou ik dus eerst dat programma van school afwachten. Maar er zullen ook ongetwijfeld kinderen zijn waarbij versnellen wel de oplossing was.

                Hier gaat ze nu gr. 6 en 7 in een jaar doen en volgend jaar naar gr8. Ze was al versneld maar ivm verhuizen, overstap regulier naar mont3ssori en overlijden zusje hebben we haar toen terug gezet bij leeftijd genootjes. Opzich emotioneel een goede keus geweest alleen loopt ze cognitief toch weer helemaal vast waardoor ze moet versnellen . Gelukkig zitten ze met gr 6-7-8 door elkaar dus merkt ze er niet veel van.

                Mijn dochters zijn allebei versneld (groep 2 overgeslagen). En het heeft bij allebei anders uitgepakt. Ik denk door de klas waarin ze zitten/zaten, hoe de kinderen daarin met elkaar omgaan, en de leerkrachten die ze hadden/hebben. De oudste had ik achteraf gezien liever in haar oude klas willen houden, de jongste past prima in haar huidige klas. Ze hebben allebei gecompact basiswerk en daarnaast verrijking en verdieping in de eigen klas en zitten in een plusklas, alleen versnellen had niets geholpen. De oudste zit inmiddels op een andere school en daar zit ze veel beter op haar plek. Ze zit nu in een groep 6/7/8, dus ook met kinderen die soms drie jaar ouder zijn, en ze gaat met kinderen uit alle groepen om. De jongste heeft ook kinderen in de klas die 1-2 jaar ouder zijn, ook bij haar vormt dat geen probleem. De oudste is groot, mensen zijn altijd verbaasd als ze horen dat ze een jaar jonger is dan de rest. De jongste is vrij klein, maar niemand die daar over valt (nu moet ik wel zeggen dat er in haar jaar behoorlijk veel versnelde kinderen zitten, ze is dus niet de enige).