Mijn zus is 2 jaar ouder en tijdens de puberteit was het zo erg dat mijn moeder ons verboden had om met elkaar te praten.
Een van ons hoefde maar iets te zeggen of er was vlam in de pan. Dus we leefden zo veel mogelijk langs elkaar heen.
Als kind konden we wel aardig samen spelen (moest ook wel, want buitenland en weinig Nederlandse kinderen), maar ik was zo'n kind die keihard ging janken als iets me niet aanstond. Ik kreeg daardoor altijd mijn gelijk en m'n zus moest altijd inschikken, dat zorgde soms ook wel voor gedoe.
Nu kunnen we heel goed met elkaar overweg. We kunnen over (bijna) alles praten, we doen veel dingen samen en gaan/gingen ook weleens weekendjes weg met z'n tweeën.
Had nooit verwacht dat het zo goed zou komen tussen ons tweeën 😉
