Ik wilde er helemaal niet verder op in gaan, maar @Biny, als er dan een soort oordeel achteraf moet komen, wil ik daar toch wel op reageren. Ik merk namelijk dat ik er al bijna een hele dag van in zak en as zit en vind het heel lastig om te lezen dat îk degene ben die stom deed en dat Tuttebella's reactie compleet geoorloofd was. Ik vind namelijk niet dat ik iets verkeerd gedaan heb. Ik was nu eenmaal gefrustreerd, ik heb dat uitgelegd (ik vind nog steeds dat ik best gefrustreerd mag raken van de manier waarop dat gesprek verliep, maar ik had inderdaad een andere toon kunnen aanslaan) en mezelf ervoor geëxcuseerd. En bovendien richtte ik mijn frustratie helemaal niet op iemand in het bijzonder: ik zei dat ik geen zin meer had om ieder verzoek in te willigen en dat ik graag wat langer wilde nadenken over een manier om de onlogische dingen in De Kinderen wat logischer te kunnen maken. Zodat zowel mijn eigen problemen met dat subforum als het probleem waar @[verwijderd] tegenaan liep en de problemen die anderen al eerder hadden aangekaart, in één keer opgelost konden worden.
En ik was inderdaad aangedaan door de sneer die er vervolgens nog eens nodeloos achter mijn excuses aan kwam en ik was ook best verdrietig over het totaal negeren van wat ik zei over die leeftijdscategorieën: dat ik óók graag zou willen meepraten in De Kinderen. Wederom alleen maar: ik vind dat niet handig. Wat ik moet ik dan verder nog zeggen behalve: Prima, ik heb er notie van genomen? Ik heb uiteindelijk niet meer gereageerd op haar, omdat ik ervan uit wilde gaan dat ze me niet opzettelijk gekwetst had, dat ze er overheen gelezen had, dat ik misschien te gevoelig reageerde, dat ze zelf misschien haar dag niet had, dat er alleen maar meer geouwehoer van zou komen als ik erop door zou gaan en dat niemand daar beter van zou worden. Dus ik praatte verder met @[verwijderd] en nog wat mensen en uiteindelijk bedachten we een (tijdelijke) oplossing.
Maar ik loop dus al een dag lang met een klotegevoel in mijn buik rond, omdat ik kennelijk niet teveel menselijkheid mag laten zien. Ik mag niet mopperen en daarna mijn excuses aanbieden. Ik moet vooral zakelijk zijn. Nou, ik ben niet zakelijk, want dit is geen zaak. Ik ben geen professional en ik heb ook wel eens mijn dag niet. En als ik daar dan sorry voor zeg en op een normale manier verder wil praten, hoef ik niet leuk te reageren op een extra sneer of extra commentaar achteraf. En om de dag erna ook nog eens de insinuatie te moeten lezen dat ik mijn berichten inhoudelijk aanpas en dat daarom de discussie niet meer fair terug te lezen is, nou dat hakt er ook wel in. Want dat heb ik dus niet gedaan en ik vind niet dat ik zo'n verdachtmaking verdiend heb.
En nu krijg ik vast een shitstorm van reacties en spijt dat ik er alsnog iets over gezegd heb.
