De huisarts durft het niet meer voorschrijven, maar het moet dan via de neuroloog. Het is ook niet echt nodig. Mijn migraine is veranderd van eerst half blind (aura) en minimaal één dag op een donkere kamer liggen kotsen met echt afschuwelijke hoofdpijn, waarbij elk streepje licht al teveel is. Naar nu in het ergste geval gewoon forse hoofdpijn, beetje misselijk en licht is vervelend. Ik teken hiervoor! Het is wel lastig dat gewone pijnstillers echt niks doen, maar dit is verder prima te doen.
Zonnebloem Ik merk de laatste maanden dat er best wat angst zit wat betreft ROW, maar ook bijvoorbeeld bij de migraine
Niet gek lijkt mij. Je lijf is hierin onbetrouwbaar en vertoont flinke kuren op onverwachtste momenten. Juist het niet kunnen plannen, het door overvallen kunnen worden etcetera geeft misschien ook wel een gevoel van onmacht en geen controle hebben? Ik wil het niet teveel voor je invullen, maar je moet wel een behoorlijke koele kikker zijn als dit je niks doet. Vergeet niet dat ik al jaren van mijn genmutatie weet. De eerste maanden was ik ook hartstikke bang. Ik ben er zover mogelijk nu aan gewend en ook voor jou zal het makkelijker worden. Je leert ermee leven heel cru gezegd. Alleen nu is alles nieuw en shit, maar ook het idee dat dit blijvend is, is heftig. Dat je ermee ‘moet’ leren leven voor de rest van je leven. Dat is gewoon ronduit kut en emotioneel.
Zonnebloem Hopelijk verdwijnt dat stukje naar de achtergrond als je de overgang door bent.
En halleluja heb ik nu een geweldige cardioloog, die het erkent en gewoon extra bètablokkers voorschrijft in deze periode.
Heb je een fijne arts? Dat maakt vind ik emotioneel ook veel verschil uit. Gewoon gehoord worden en begrip krijgen.
