@Nescio Mijn oudste heeft dit ook, en eerlijk gezegd geef ik in dit soort situaties toe.
Hij kiest zelf wat hij draagt, en ik zorg ervoor dat er andere setjes klaar liggen voor als hij zich bedenkt. Bijvoorbeeld: bij sportactiviteiten stop ik een extra setje lange kleding in zijn tas.
Deze week stonden we nog op de parkeerplaats, waar hij zich uiteindelijk twee keer heeft omgekleed.
Mijn doel is niet om simpelweg toe te geven, maar om hem een positieve ervaring te geven. Ik weet dat drie uur sporten met 120 kinderen erg stressvol voor hem kan zijn, en dan wil ik — omdat hij daar gevoelig voor is — dat hij zich prettig voelt in de kleding die hij draagt.
Hetzelfde geldt bij Sinterklaas, Kerst, sportof andere momenten waarop er verkleedkleding gedragen wordt.
Hij kan namelijk gemakkelijk omschakelen naar gedachten als: ‘ik durf niet meer’ of ‘ik voel mij niet prettig in mijn kleding, ik schaam mij en wil daarom niet meer meedoen’.
Ik denk dat het belangrijk is om hierin mee te bewegen, zodat kinderen leren dat twijfelen oké is en dat ze op een gezonde manier regie mogen houden, zonder volledig overprikkeld te raken.
Het schreeuwen, boos worden gebeurt nu ook niet meer: hij vertrouwt erop dat hij zich mag omkleden, dat hij mag twijfelen, en dat hij op het laatste moment een andere keuze mag maken. We hebben hier thuis geen geschreeuw en lelijke woorden meer in dit soort situaties.
