He vervelend. Snap wel dat je baalt.
Ik zou idd ook het gesprek aan gaan en niet te snel in vervolgstappen denken. Je hebt duidelijk zicht op dochter haar inzet en ook waarom je je eigen input tot een minimum beperkt hebt. Lijkt mij een goed verhaal en ik ben benieuwd hoe de meester er op reageert.
Ze hoeft hier overigens niks aan over te houden. Wie weet wat een goed gesprek met de meester haar oplevert. Overigens valt het ook nog wel positief te framen: hij heeft haar blijkbaar hoog zitten en verwacht veel. Wil niet zeggen dat de manier waarop goed te praten valt en haar beleving er niet toe doet, maar toch... Ik zou voorzichtig zijn met krachttermen als 'afbranden' en 'zelfvertrouwen naar de knoppen', dat maakt het eigenlijk nog groter en erger.
Daarnaast zou ik het gesprek aangaan met je dochter. Haar uiteraard serieus nemen, maar ook uitleggen dat er in het leven soms situaties zijn waarin je inzet en harde werken niet gezien worden. Dat geeft een ander niet het recht om je af te branden, maar het hoeft ook zeker niets te zeggen over haar kwaliteiten!
