Edit: beetje heftige titel misschien, maar het zit me hoog

Om te beginnen: ik heb leerkrachten hoog staan, ik heb ontzettend veel respect voor dit soort beroepen. Ook al zijn er issues, ik sta eigenlijk nooit op de deur te kloppen. Ik beschouw mezelf dus als een makkelijke ouder voor school, geen zeur.

Ik heb nu wel wat advies nodig over hoe ik dit kan aanpakken. Het betreft mijn dochter van 9 jaar, groep 6. Haar leerkracht heeft haar volledig afgefikt ten overstaan van de hele klas na het geven van haar PowerPoint presentatie.

Ze was zenuwachtig, maar had er hard aan gewerkt en ging er enthousiast in. Er zit serieus veel tijd en aandacht in. Ik heb haar begeleid, maar ik heb het haar wel zelf laten doen. Ik zag dat dingen op de inhoud anders zouden kunnen, maar het leek mij niet belangrijk voor groep 6 en het is haar presentatie, niet die van mij. Het was goed en voldeed aan alles (inleiding, inhoudsopgave, conclusie, wat heb ik geleerd, zijn er nog vragen, alles zat er in). Verder was ik best verbaasd hoe gelikt het er uit zag.

De meester heeft haar afgebrand voor de klas en gezegd dat het over moet. Puur op een paar inhoudelijke dingen. Het gaat echt nergens over. Doel zou toch moeten zijn dat je leert door te doen, zelfvertrouwen opbouwen want spreekbeurten en presentaties zijn voor de meeste mensen spannend. Hij had die inhoudelijke dingen kunnen meegeven voor volgend jaar, ze doen in groep 5, 6 en 7 één presentatie per jaar.

Nu durft ze niet meer en is haar zelfvertrouwen naar de knoppen.

Ik heb de leerkracht gemaild. Er komt een gesprek. In zijn mail zegt hij alleen dat het niet zijn bedoeling was het zelfvertrouwen te beschadigen, meer staat er niet. Vervolgens zijn we 2 dagen verder en hij heeft haar niet even apart genomen om dit met haar te bespreken.

Dus of het was je bedoeling, of het was niet je bedoeling en dan onderneem je als leerkracht meteen actie toch?

Mijn dochter zegt: de meester komt nooit ergens op terug. Dat verkondigt hij ook letterlijk in de klas. Het is een autoritair persoon, dat had ik eerder al door bij het rapport gesprek.

Ik vermoed zomaar dat het gesprek op niets gaat uitlopen en hij ook niet vindt dat hij verkeerd gehandeld heeft. En dat ze het over moet doen. Ze gaat al huilen bij de gedachte.

Wat doe je dan als ouder zijnde als hij bij zijn standpunten blijft? Directeur erbij? Klachtencommissie?

Ik vind dit onrecht en kan het niet loslaten. Het was écht een prima presentatie.

  • Toch6 hebben hierop gereageerd.

    Ik zou het gesprek aan gaan en dit vertellen tegen de leerkracht. Ook wat jou idee was van de presentatie en gewoon vragen waarom hij haar zo afbrand voor de hele klas en hoe dat nu met haar opgelost gaat worden.

    Verder zou ik niks doen, het leven is nu eenmaal niet eerlijk. De presentatie nog een keer doen, zal een goede oefening zijn om haar zelfvertrouwen weer om hoog te krijgen, maar zou bv wel van de leerkracht verwachten dat hij haar daar helpt en ondersteund. Ik lees zo tussen de regels door dat de inhoudelijke punten wel terecht waren, maar niet aansloten bij jou verwachting/idee van het doel van de presentatie.

    Directie en klachtencommisie zou ik niet doen. Dat lijkt me vooralsnog, op basis van dit ene verhaal niet nodig. (wellicht speelt er meer he, maar dat weet ik dan niet).

    Voelt ze zich verder wel goed in de klas? Heeft ze meer issues met zelfvertrouwen? Of is er vaker wat gebeurd? Want dat haar zelfvertrouwen naar de knoppen is op basis van dit ene, is natuurlijk niet goed. Daar lijkt me wel meer achter te zitten, dus zou daar ook vooral naar opzoek gaan en kijken wat er gebeuren moet.

      Honkeytonk
      Bedankt voor je reactie! Er zijn verder geen issues, ook niet met zelfvertrouwen. Ik bedoelde daarmee zelfvertrouwen bij het geven van presentaties. Dat is nu aardig naar de knoppen. Ik hoor best vaak in mijn omgeving dat dit soort ervaringen erg lang negatief doorwerken in het geven van presentaties.

      Inhoudelijk zat het goed in elkaar, ik denk dat ik dat goed kan beoordelen. Mijn kinderen zitten na elkaar in de groepen. Wat zij nu doet, deed mijn zoon vorig jaar. Ik weet dus vaak al aardig wat er gaat komen. Had ik het meer kunnen bijsturen om het perfect te maken? Ja zeker, maar we hebben het echt over details en ik vind dat het niet door mij gemaakt moet zijn. Hij heeft gereageerd alsof ze er met de pet naar heeft gegooid. Ik vind dat echt heel onterecht. Er lijkt van zijn kant bijna meer aan de hand te zijn, geen idee waar dit vandaan komt.

      Fijn om te lezen hoe jij het zou aanpakken, daar kan ik wat mee. In gedachten ga ik nl al heel ver 😅

          Jules dat snap ik hoor. Ik herken dit soort gevoelens maar al te goed. In mijn dromen sta ik ook regelmatig met gebalde vuisten ergens verhaal te halen 😉.

          Maar ik heb met de kinderen ook wel geleerd , ze een beetje los te laten. Dingen zijn nu eenmaal niet eerlijk en soms krijgen ze onterecht commentaar.

          En ik vind het ook wel heftig hoor, dat ze is afgebrand op blijkbaar non dingen, dus zou ook echt het gesprek aan gaan en uitleggen wat de gevolgen zijn voor je dochter!

          Maar zolang dit het enige is, en verder wel goed gaat , zal je dochter dit zelf ook wel te boven komen en denk dat haar dat meer kracht geeft, dan via directie en klachtencommisies. (en wellicht door een nieuwe presentatie en hopelijk snapt haar meester het dan om haar flink te complimenteren).

          Mijn oudste is trouwens dol op het geven van presentaties , mijn 2de is 4 en haat het, en heeft zichzelf er onderuit gewerkt op school (zo slim issie wel haha). mijn kinderen zijn sowieso nog jonger, dus ik heb nog geen ervaring met dit soort negatieve ervaringen mbt presentaties.

          Maar meer algemeen, ga het gesprek aan en laat het dan los en help je dochter evt wat meer met de presentatie die nu opnieuw moet. (dat zou ik dan wel doen haha. )

              He vervelend. Snap wel dat je baalt.
              Ik zou idd ook het gesprek aan gaan en niet te snel in vervolgstappen denken. Je hebt duidelijk zicht op dochter haar inzet en ook waarom je je eigen input tot een minimum beperkt hebt. Lijkt mij een goed verhaal en ik ben benieuwd hoe de meester er op reageert.

              Ze hoeft hier overigens niks aan over te houden. Wie weet wat een goed gesprek met de meester haar oplevert. Overigens valt het ook nog wel positief te framen: hij heeft haar blijkbaar hoog zitten en verwacht veel. Wil niet zeggen dat de manier waarop goed te praten valt en haar beleving er niet toe doet, maar toch... Ik zou voorzichtig zijn met krachttermen als 'afbranden' en 'zelfvertrouwen naar de knoppen', dat maakt het eigenlijk nog groter en erger.

              Daarnaast zou ik het gesprek aangaan met je dochter. Haar uiteraard serieus nemen, maar ook uitleggen dat er in het leven soms situaties zijn waarin je inzet en harde werken niet gezien worden. Dat geeft een ander niet het recht om je af te branden, maar het hoeft ook zeker niets te zeggen over haar kwaliteiten!

                Honkeytonk Ik hoop eigenlijk dat het niet over hoeft. Ik vind het in dit geval ook echt een onredelijke maatregel die nu voor haar ook niet meer te doen is voor deze meester. Volgend naar weer en dan nemen we deze tips mee. Maar daar gaat hij denk ik niet mee akkoord 😬

                  Koekie83 Super goede tips ook, dank je wel. Ik zit volledig in de krachttermen inderdaad, dus dat ga ik even temperen 🙈

                      Jules snap ik helemaal hoor, zou ik denk ik ook hebben want kom niet aan m’n kind! 😉

                        Jules Ze was zenuwachtig, maar had er hard aan gewerkt en ging er enthousiast in. Er zit serieus veel tijd en aandacht in. Ik heb haar begeleid, maar ik heb het haar wel zelf laten doen. Ik zag dat dingen op de inhoud anders zouden kunnen, maar het leek mij niet belangrijk voor groep 6 en het is haar presentatie, niet die van mij. Het was goed en voldeed aan alles (inleiding, inhoudsopgave, conclusie, wat heb ik geleerd, zijn er nog vragen, alles zat er in). Verder was ik best verbaasd hoe gelikt het er uit zag.

                        Ze zou een extra punt moeten krijgen voor het zelf maken! Het gaat er toch om dat ze leren hoe het moet, wat erin moet en staan voor een groep?! Dat het dan inhoudelijk beter kan: geef dat als tip voor de volgende keer maar beoordeel vooral het proces.
                        Hier zit E ook in groep 6, heeft ook presentatie gemaakt (over 2 weken moet ze volgens mij) maar ik heb niet mogen helpen van haar, ook niet nalezen. Zou echt boos worden als ze op inhoud afgebrand wordt en het proces 0 aandacht krijgt

                            Toch6 Het gaat er toch om dat ze leren hoe het moet, wat erin moet en staan voor een groep?! Dat het dan inhoudelijk beter kan: geef dat als tip voor de volgende keer maar beoordeel vooral het proces.

                            Exact, dit is echt wat ik ook bedoel. Ik heb dit met mijn zoon ook niet meegemaakt en dat was inhoudelijk echt gelijkwaardig.

                              Goede reacties al gegeven. Ik zou in het gesprek aan de leerkracht vragen wat zijn doel is met die presentatie? Wat wil hij bereiken? En zo kijken of je samen kunt terugkijken op hoe het is gegaan en of dat doel wel of niet bereikt is. Ik zou hem vertellen over hoe eea op dochter is overgekomen en hoe hij denkt dat ze geholpen kan worden om de volgende presentatie met zelfvertrouwen te kunnen doen. Laat hem vooral meedenken. Of hij ergens zelfreflectie toont zal blijken maar het gaat er om hoe dochter met dit soort situaties leert om te gaan en toch door kan zetten.
                              Ze zal vaker dit soort situaties en type mensen gaan meemaken en tegenkomen. Beter nu al leren hoe daar mee om te gaan.

                              Mooie tips zijn er al gegeven! Ik weet niet in hoeverre je dochter nog in de fase zit dat meester/ juf weten alles en hebben altijd gelijk hebben? Ik zou vooral ook het gesprek met dochter aangaan en haar uitleggen dat als mensen zich negatief over je uitlaten, dat je er vaak wat van kan leren, maar dat het soms ook iets over de ander zegt. Dat volwassenen net echt mensen zijn en niet altijd gelijk hoeven te hebben of onderling ook van mening kunnen verschillen. Dat negatieve feedback niet iets zegt over wie ze is als persoon. Hoe ze hier mee om kan gaan, zodat het haar niet teveel raakt. Dat dit haar helaas vaker zal gaan overkomen, maar dat ze hier ook weer veel van kan leren. Vooral bekrachtigen als ze hier een positieve draai aan weet te geven.

                              Ik snap je helemaal, mijn middelste is net zo oud en vind presentaties geven ook heel spannend. Hier op school zijn ze ook best streng maar wel altijd onderbouwd en gekaderd naar het kind toe. Ik zou gewoon in gesprek gaan met de meester en uitleggen hoe dit op je dochter overkwam.

                              5 dagen later

                              Het gesprek met de leerkracht is geweest. Hij heeft toch meer zelfreflectie dan ik dacht 😊
                              Hij heeft zijn excuses aangeboden. Vreemd genoeg heeft hij nog geen gesprek met mijn dochter gehad, dus dat gaat hij morgen doen.

                              Bedankt voor al jullie tips!

                                Jules Aah ik vroeg het me nog af! Door je topic werd ik helemaal zenuwachtig over de boekbespreking van oudste van maandag haha.

                                Fijn dat het een goed gesprek is, hopelijk biedt hij morgen je dochter ook excuses aan.

                                • Jules hebben hierop gereageerd.
                                • Jules vindt dit leuk

                                    Vulpen Ah ja mijn oudste had zijn presentatie maandag en ik was ook helemaal zenuwachtig na het debacle met dochter. Hij was een hele dia vergeten te vertellen, maar niets aan het handje hoor. Positieve feedback. Zoals het hoort.

                                      © 2021 Alles voor de Kids.

                                      Privacy policy Reglement voor Deelname Mod richtlijnen Doneer