Trees ik waardeer je bericht 🙂
Dan begrijp ik nu ook hoe jij de dingen ziet en je reactie.
Vanuit mij dan ook sorry dat ik ongevoelig overkwam, alsof het me weinig kan schelen. Het maakt me zeer zeker wel uit. Jouw ervaring lees ik en voel ik.
Ik kan ook heel emotioneel zijn ; maar alleen wanneer de dingen persoonlijk zijn, en in discussies wanneer dingen persoonlijk worden gemaakt die eerst niet persoonlijk waren (voor mij). Zeker dat laatste wanneer die schakeling (naar mijn gevoel) opeens wordt gemaakt dan ga ik van neutraal naar heftige emotie in een paar seconden. Want ik voel me dan niet goed begrepen en veroordeeld. Omdat ik dus meerdere meningen heb over 1 onderwerp. Het is maar net vanuit welke kant we een onderwerp bespreken en dan heb ik er een andere mening over. Voor mij voelt dat heel normaal, natuurlijk en logisch om te doen.
Als die meningen uit de context worden gehaald of niet worden begrepen, of door elkaar wordt gehaald dan voel ik veel frustratie want zo bedoel ik het niet en nu wordt het gesprek verwarrend. vanuit welke hoek moet ik nou reageren? Want mijn eigen meningen liggen ook uiteen dus. Mijn hoofd krijgt een error en dat komt er dan heftig uit.
Waar ik dan weer reacties als : ‘waarom voel je je altijd zo snel aangevallen?’ en ‘je verpest het gesprek op deze manier’. Dat maakt me vaak verdrietig want ik voel me gewoon niet begrepen, ik voel me aan de kant geschoven en veroordeeld. Ik ben dan verward en twijfel aan mezelf. Misschien hebben ze gelijk en ben ik simpel, onwetend, heet-hoofderige, en een negatieve gesprekspartner die discussies verpest. Als ik nou gewoon eens mijn mond hou, stop met nadenken maar gewoon de mening van de groep volg dan kom ik ook niet elke keer in deze situaties. Ik voel me dan erg dom, ik leer nooit. Ik ben bang dat mensen denken dat ik een slecht persoon ben die ze uit de weg willen gaan. Dat idee maakt me erg verdrietig.
Niet gezien worden en me niet begrepen voelen is een gevoelig punt voor mij. Dit soort discussies, waarbij (voor mij) 2 soorten discussies door elkaar gaan lopen, lopen vaak daarop uit.
Ik vind dat echt heel moeilijk, want ik loop echt een soort van vast.
Ik heb echt totaal geen problemen mee als iemand het niet met me eens is. Graag zelfs want ik wil leren over de verschillende invalshoeken die er zijn. Want ik wil ze aannemen en vanuit die gedachte doordenken en een mening vormen.
Als een persoon het met mij oneens is dan wil ik dat hij het oneens met wat ik echt vind en alleen vanuit de hoek waaruit we het op dat moment bekijken en bespreken.
