Pimpelmeesje ik heb in de middag weleens een bandje opstaan, dat ik bezig ben. Ik doe dat liever niet, maar ik moet dan ook gewoon eens ongestoord kunnen werken. Ze bellen de hele dag door. Heb ik net een rij dossiers ingevoerd en afgesloten, komt er wel weer een nieuwe rij. Mensen zijn te veeleisend, willen alles nu, willen niks even afwachten. Alles is dringend en kan niet wachten. Terwijl je met coronauitbraak 1 niemand zag, en er dus vanalles vanzelf wel over ging. En ja, ik weet er zijn voorbeelden genoeg van mensen hier dat ze niet mochten komen en er wel wat was en blabla. Maar het is gewoon niet te doen. En het gaat ten koste van de zorg. Ik maak kleine foutjes. Ik heb laatst zelfs iemand een pneumokokkenvaccinatie gegeven ipv een griepprik. En dat kan geen kwaad, maar hoe dom is dat? Ze lagen te dicht bij elkaar en ik had niet goed gekeken. Want dat gebeurt dan als je altijd in de stress zit op je werk.
Er was een gezin uit onvrede bij ons weggegaan. Ik heb hun dossier overgezet, nota bene in mijn zomervakantie. Maar ik ben toen vergeten ze op vervallen te zetten en toen kreeg de man, die inmiddels overleden was, van ons een oproep voor een griepprik. Zo ontzettend dom en slordig, en het heeft ons bijna een officiele klacht opgeleverd.
Dit is allemaal niks voor mij. Ik ben altijd secuur, dubbelcheck, maar nu dit soort dingen. Gewoon omdat het niet meer te doen is. En we weten met zn allen niet hoe we het kunnen veranderen.
