Ik heb gisteren echt een vreselijke lunch gehad. Echt cringe 🙈
Mijn manager is gestopt na 3 weken 'bore out' (zoals ze het zelf noemt), maar in die 3 weken dat ze afwezig was zijn we erachter gekomen dat ze heel veel informatie achterhield en de reden voor slechte communicatie eigenlijk volledig bij haar lag. Het feit dat ze ook nog een heel dominante persoonlijkheid is die overal ruimte opeist en ons niet liet groeien, was de reden voor onze CEO om het contract met haar op te zeggen. Dit kwam voor haar niet als een verrassing, dus ze zijn er 'samen uitgekomen', zoals ze dat zo mooi noemen. Ze krijgt dus heel wat mee: een paar maanden salaris, een coach die volledig door het bedrijf betaald wordt én de peperdure masteropleiding die ze mag afronden op kosten van de werkgever.
En toch kon ze niets anders dan tijdens die lunch afgeven op het bedrijf. Dus de werkgever waar wij allemaal nog bij werken, is 'toxisch', de CEO was 'bang' voor haar en is dat altijd geweest (terwijl ze het supergoed met elkaar konden vinden toen ze nog hot en happening was bij ons), en wij zijn gek dat we bij zo'n bedrijf blijven dat zichzelf duidelijk in de afgrond werkt nu de innovatie met haar compleet is verdwenen 🤣
Ik vind het zo niet classy om slecht over een voormalige werkgever te spreken, en op zo'n manier 'afscheid' nemen van je team is toch ook wel heel erg. Ik kon tijdens die lunch zelfs geen hap door mijn keel krijgen. En ik ben met mijn collega, die er net zo over dacht, gevlucht zodra we de kans zagen 🤣
Dan vraag ik me toch af: wat bezielt zo iemand he? Is het toch jaloezie, frustratie? Maar ze voelt zich overduidelijk zo goed in haar "nieuwe leven", dan is zo afgeven toch ook niet nodig?