De biechtstoel Deel 2

iMoeder

CrazyCatLady Je hoeft toch niet in elke baan te netwerken en te presenteren?
En een cv maken kan chat gpt heel goed

CrazyCatLady

iMoeder Je hoeft toch niet in elke baan te netwerken en te presenteren

Trees Presenteren, netwerken etc doe je voorlopig gewoon niet

Dat is onderdeel van de training. Ze hebben verschillende richtingen (betaalde baan, vrijwilligerswerk etc), maar alle trajecten starten met een basistraject van 4 maanden.
Dat begint heel zachtaardig met het maken van een visionboard, waar zie je jezelf over 2 jaar?
Vervolgens ga je onderzoeken wat je sterke kanten zijn, je valkuilen, ombuigen van beren op de weg etc.
Maand 3 is leren netwerken.
Maand 4 is het maken van een presentatie voor je netwerk, en speeddaten met potentiële werkgevers die je feedback geven.

Er is maatwerk mogelijk. Ik weet nog niet of ik in groepsverband wil of individuele coaching. In principe is het een traject van 6 maanden, maar in ernstige gevallen (wat ik wel verwacht te gaan zijn 🤣) kan het ook 1,5 jaar duren. Ik heb dus een intakegesprek om te kijken wat het beste bij mij gaat passen. Maar ergens, op een bepaald punt ga ik er niet onderuit komen en moet ik toch echt publiekelijk gaan presenteren wat mijn doelen gaan zijn 😬

CrazyCatLady

iMoeder En een cv maken kan chat gpt heel goed

Trees Praktische tip: CV kun je eventueel maken via Europass (www.cv.nl). Dat zijn kant en klare templates vanuit de overheid/EU. Je voelt je gegevens in bij elke stap en de tool maakt je cv voor je en dan kan je zelf kiezen welke template je wilt

Oh ik weet wel hoe ik in theorie een cv moet maken hoor! Dat is het probleem niet 😅
Alleen.. werkgevers willen dat er meer op staat dan alleen je naam 🙈🙈

Als ik nu een cv moet maken, komt het er zo uit te zien:

Middelbare school niet afgemaakt.
Mbo4 opleiding niet afgemaakt.
Mbo4 opleiding niet afgemaakt.

Baan 1: de enige leuke baan die ik ooit gehad heb. Zou ik ooit terug willen? Misschien. Maar dat is voor nu te druk. Ook: ik was 16 mensen 🤦‍♀️

Baan 2 t/m 5: praten we niet over. Niemand hoeft te weten dat ik die ervaring heb, want er is no way in hell dat ik dat ooit nog ga doen.

Baan 6 tm 8: zie je mij nu nog tot 4:00 achter een bar staan? Skills: bier tappen. Trauma: geur van bier.

Baan 9, we zitten nu in 2007 ongeveer. Mijn eerste 'volwassen' baan. Hele nuttige vaardigheden geleerd, die allemaal niet meer bestaan omdat ze inmiddels volledig geautomatiseerd zijn. Ook was het een tijdelijk contract omdat ik iemand verving tijdens haar zwangerschapsverlof, dus ik heb er sowieso maar een paar maanden gewerkt.

Baan 10: ik kwam na 3 maanden thuis te zitten ivm zwangerschapklachten, en vervolgens ben ik na mijn verlof uit dienst gegaan (terug verhuisd naar Nederland)

Baan 11: burn out na 2 maanden.

Baan 12: 3 maanden, mijn eerste hyperventilatieaanval

Baan 13: 4 maanden, ik stond over te geven in de bosjes voor de deur omdat ik écht niet meer kon

Baan 14: in mijn 2e week mijn eerste paniekaanval gekregen.

Afgekeurd in 2014. Gat tot heden.

Overige vaardigheden:
Reiki cursus in 2007. Nooit iets mee gedaan.
5 reïntegratiecursussen zonder resultaat.
Mijn highscore van Tango op LinkedIn is 0:23

Ik heb hulp nodig om dit om te buigen.
Want zelfs met banen op een cv waar je niet in verder kan, kan je in ieder geval nog shit aantonen als "ik heb doorzettingsvermogen!" en zelfs dat kan ik niet eens.
Mijn cv is een totale ramp. Ik wil niks van dit alles erop hebben staan. Ik wil een blanco cv starten vanaf heden. Vrijwilligerswerk bij X. Daar beginnen. Maar de functie die ik wil, vraagt al om een cv.
Dus ik heb hulp nodig om mijn slagveld om te buigen naar "ze heeft in ieder geval een naam" ofzo 🙈

Trees

@CrazyCatLady ik denk dat je nu al te groot denkt. Presenteren, netwerken etc doe je voorlopig gewoon niet (of gewoon nooit). Er zijn dingen die mij niet lukken en dat doe ik dus gewoon niet. Je hoeft niet alles te kunnen of alles direct te kunnen.

Het eerste doel is ontdekken wat je leuk vindt en wat je kan. Er zullen dingen zijn die niet lukken. Is dat falen of ben je dan bezig met je doel, namelijk ontdekken wat wel lukt? Mijn eerste werkplek is ook niet gelukt. Was shit, maar ik heb er ook van geleerd wat ik wel nodig heb en wat vooral niet. Op mijn huidige werkplek hebben we ook al meerdere aanpassingen gedaan, omdat iets niet lukte of teveel energie kost. Is dat falen? Ik vind van niet, want daardoor wisten we wel wat anders moest. Natuurlijk is het niet leuk als iets niet lukt, maar ik denk dat het ook bij de ontdekkingstocht hoort. Ik heb best wel wat hobbels gehad (en ook wat tranen gelaten en regelmatig paniek gevoelt), maar mijn werkplek begint hierdoor wel steeds meer bij mij te passen. Het is ook trial and error. Opstaan en weer doorgaan met hulp van je jobcoach. Uit ervaring kan ik je vertellen dat onderuit gaan, maar dan weer opstaan en weer doorgaan, ook steeds makkelijker wordt. Het is ook iets wat je leert door ervaring.

Begin met een uurtje of een paar uurtjes vrijwilligerswerk bijvoorbeeld. Iets zonder teveel druk. Je moet ook weer ‘werkconditie’ opbouwen en wennen aan een nieuwe structuur. Ook dat kost in het begin veel energie en het is helemaal niet erg om daar je tijd voor te nemen. Iedereen die lang niet gewerkt heeft zal dit ervaren en de een meer dan de ander, want de een heeft nu eenmaal minder draagkracht dan de ander. Dat is geen schande. Wat ik doe zal voor velen ook geen hol voorstellen, maar ik doe het wel en ik doe iets waarin ik mij echt nuttig voel. Het hoeft niet groots te zijn om je weer een nieuwe rol te geven.

Praktische tip: CV kun je eventueel maken via Europass (www.cv.nl). Dat zijn kant en klare templates vanuit de overheid/EU. Je voelt je gegevens in bij elke stap en de tool maakt je cv voor je en dan kan je zelf kiezen welke template je wilt.

Edit: hier is de link
https://www.cv.nl/?utm_source=google&utm_medium=cpc&utm_campaign=605081246&utm_content=721969874146&utm_term=europass%20cv&gad_source=1&gbraid=0AAAAADcQkoTBrEV1iS2NAMcST2E8zhn9y&gclid=Cj0KCQjwy46_BhDOARIsAIvmcwPNfvz03XUbsAHbFll-P6LgWRtMFM9C-nq1LUQXHTKjqMMtjLo32EAaAjs0EALw_wcB

CrazyCatLady

Trees Begin met een uurtje of een paar uurtjes vrijwilligerswerk bijvoorbeeld. Iets zonder teveel druk. Je moet ook weer ‘werkconditie’ opbouwen en wennen aan een nieuwe structuur.

Ik denk ook dat dit mijn doel gaat worden ja. Ik heb een paar dingen in mijn hoofd die ik wel overweeg als mogelijke optie, waaronder die vrijwilligersfunctie die ik afgelopen week noemde.
Maar ik wil ook mijn opties open houden. Als er daar nu iemand zit met een connectie in mijn droomvakgebied, en me een leerwerkplek kan aanbieden, dan zou ik gek zijn als ik dat niet doe.
En er is een ander bedrijf wat me ook heel leuk lijkt, waarvan ik weet dat zij ook van die speciale doelgroepbanen hebben voor sneue gevallen.
De vrijwilligersfunctie heeft een max van 8 uur per week, dus daar zou ik nooit in kunnen groeien.
Dat andere bedrijf zou kunnen starten met 4-8 uur per week en uiteindelijk kunnen groeien naar tot wat mijn max ook gaat zijn.
En er zullen ongetwijfeld nog heel veel opties zijn waar ik nog niet van weet, ik heb geen idee waar ik over een paar maanden, een half jaar of een jaar sta. Ik wil zo neutraal mogelijk het traject in en het allemaal maar een beetje op me af laten komen, gaandeweg ontdekken wat mijn mogelijkheden zijn.
Die ontdekkingstocht, inclusief hobbels die jij omschrijft is waar ik inderdaad ook vanuit ga. En dat is prima, dat mag ook. Daar is het traject voor bedoeld, daarom koos ik ook daarvoor in plaats van nu al meteen te starten met vrijwilligerswerk. Dus dat komt wel goed!

CrazyCatLady

iMoeder Zolang je maar niet opgeeft en blijft proberen.

Ik denk dat daar het probleem zit. Ik weet niet of het echt een kwestie is van falen, maar ik heb al zo vaak gehad dat ik begin aan een project, en ik volledig blokkeer. Hoe hard ik ook probeer, ik kan dan oprecht niet verder. Net als het eetgedoe van vorig jaar, ik heb inmiddels al een halfjaar niks meer kunnen doen. Niks nieuws kunnen proberen, maar ook dingen die me toen goed af gingen (ontbijt iedere dag) lukken gewoon echt niet meer. Toevallig maandag weer een pak yoghurt gekocht, het is inmiddels al een halfjaar geleden, dat moet toch wel kunnen? Hij staat nog steeds onaangebroken in de koelkast. Ik zie hem, ik kijk er naar, en ik doe gewoon de deur weer dicht.. ik voel geen angst, geen gevoel van falen ofzo, gewoon.. niks. Hallo yoghurt. Doei yoghurt.
En dat is het stomme. Ik snap het hele principe van fouten maken. Dat is geen wereldramp. Ik heb al zo veel overwonnen waar veel heftigere emoties bij kwamen kijken, of schaamte veel groter was, of.. dat vind ik niet erg.
Maar ik bevries. Je kan me yoghurt voeren als een vliegtuigje alsof ik 1,5 jaar oud ben, en mijn kaken gaan níet van elkaar. Of ik kan oprecht niet meer lopen in een bepaalde richting. Mijn lichaam weigert. Of mijn hoofd vergeet totaal dat ik bezig was met leren eten.
En ik heb geen flauw idee waarom. Dat is zo frustrerend, want dan maakt het niet uit hoe klein de stap is. Dan is het geen vallen en opstaan, ik blijf gewoon liggen en wat ik ook probeer, ik kom oprecht niet meer omhoog. En je zou zeggen dat daar iets achter zit. Maar wat in vredesnaam? 10 jaar therapie en niemand die het weet.. het is op dit punt een kwestie van gewoon doorgaan met emdr, en maar hopen dat we per ongeluk tegen het juiste punt aan gaan komen. Ik blijf zoeken naar antwoorden die ik maar niet vind.
Mijn psycholoog heeft als enige verklaring dat het te veel, te snel was, en dat ik mezelf meer ruimte moet geven. Maar ik weet niet of dat nu ook weer gaat gebeuren? Het is moeilijk om jezelf te vertrouwen daarin als je steeds tegen iets aan blijft lopen waar je totaal geen controle over hebt, geen oorzaak van bekend is, en dus ook geen oplossing voor is op dit moment. Dat maakt het eng..
Misschien gaat het nu wel goed. Maar misschien ook weer niet. Ik weet het gewoon niet. Ik kom er pas achter als ik het doe, en tegelijkertijd, als het fout gaat zal dat niet goed zijn voor mijn zelfvertrouwen. Het blijft zoeken naar de juiste balans en het afwegen van die factoren.

Ik post trouwens even reacties in delen, want anders raak ik het overzicht kwijt. Heb nog steeds hoofdpijn van gisteren 🙈

iMoeder

CrazyCatLady Nou jeetje zeg. Ik vind dat wel een heftige training voor als je een ‘afstand tot de arbeidsmarkt’ hebt. Vooral omdat je voor heel veel banen totaal geen netwerk skills nodig hebt en ook niks aan presentaties gaat doen. Bijzonder. Maar goed, je krijgt er natuurlijk uitgebreid begeleiding bij, dat is fijn.

Ik zou inderdaad inzetten op vrijwilligerswerk. En je dan ook niet blind staren op die 8 uur per week hoor. Je kan altijd dat alleen als opstart doen en daarna gaan solliciteren voor iets ‘echts’. Of dat er naast blijven doen etc. Denk dat je echt meer moet gaan denken in de trant van gewoon ergens beginnen. En daarna zie je wel weer verder naar het volgende. Je kunt nu toch nog geen eind doel bepalen dus het eerste hoeft echt niet perfect te zijn. Als het maar een begin is.

CrazyCatLady Ik vind dat klinken als angst om te slagen in dit leven. Als je het überhaupt niet doet, kan het ook nooit fout gaan. Maar goed. Ik ben geen psycholoog natuurlijk.

CrazyCatLady Ik zou de tips van @Trees opvolgen aangaande je CV

Trees

CrazyCatLady ik weet niet of de trajecten vanuit het UWV vergelijkbaar zijn met die van de gemeente, maar ik heb dus een maatwerk-traject. Er zijn hier ook trajecten voor betaald werk, vrijwilligerswerk etc. maar ik heb dus zeer bewust een maatwerk traject, zodat ik al die ongein met presentaties geven, netwerken niet hoef te doen.

Zo training is leuk, maar het moet uiteindelijk een hulpmiddel zijn en geen doel op zich. Als alleen het idee van zo training je nu al in gedachte belemmert, dan zou ik voorstellen aan je coach omdat nu nog even te parkeren. Blokkeren/ bevriezen kan gebeuren als de stap voor jou te groot is en je brein daarvan in extreme stress schiet. Ik zou denk ik voorstellen om juist zo klein mogelijk te beginnen. Echt belachelijk en lachwekkend klein, zodat je je brein fopt met dat er heus echt niks veranderd is en deze niet hoeft te stressen, omdat het op een of andere stomme manier denkt dat je in levensgevaar bent en moet bevriezen. Bijv eerst eens een half uurtje ergens meelopen/ kijken of nog korter? Zo klein dat je brein denkt ‘neh hier ga ik geen energie besteden, want dit is even spannend als de aanblik van een geitenwollen sok’.

Trees

CrazyCatLady je kan bij die cv tool ook vaardigheden, eigenschappen etc invullen, bijv creatief, enthousiast, leergierig, communicatief vaardig. Hobby’s bijv interieurontwerp. Maar ook schrijf en spreekvaardig in Nederlands en Engels etc. Het zijn verschillende vakjes, maar ik zou mij daar gewoon op richten. Dan heb je opvulling onder verschillende kopjes. Die tool is o.a. bedoeld voor mensen met weinig diploma’s /weinig werkervaring en meer gericht op kwaliteiten en vaardigheden.

Gewoon enkel middelbare school invullen en eventueel opschrijven van 2000 -2006 (ik verzin maar wat) diverse (bij)baantjes in de horeca of iets anders. Dus heel algemeen benoemen.

CrazyCatLady

Trees Blokkeren/ bevriezen kan gebeuren als de stap voor jou te groot is en je brein daarvan in extreme stress schiet.

Dat is inderdaad de enige logische verklaring. Stom brein. Bang voor yoghurt, terwijl ik dat gewoon lekker vind.

Trees ik weet niet of de trajecten vanuit het UWV vergelijkbaar zijn met die van de gemeente

Deze is bij een particuliere stichting. Ik heb alle andere al gehad 🤣

Trees maar ik heb dus zeer bewust een maatwerk traject, zodat ik al die ongein met presentaties geven, netwerken niet hoef te doen.

Dat klinkt heel goed ja! Ik denk dat zoiets voor mij ook het beste is..
Voor nu, ik wil collages maken. Ik wil dat visionboard maken. En dan blijf ik voor altijd in die knutselruimte hangen en gaat mijn baan worden dat ik mensen ga helpen met hun visionboards en dan ben ik de gelukkigste werknemer allertijden 😂

En ze hebben ook een vrouwencirkel. Lekker ouwehoeren over de maan en onze cyclussen en Henry Cavill en daarna gaan we kleien of schilderen.

Tot en met daar durf ik het wel aan. En de rest zie ik wel als ik daar ben 😅

Trees Bijv eerst eens een half uurtje ergens meelopen/ kijken of nog korter?

Ze hebben inderdaad ook meeloopochtenden. Daar sta ik ook wel voor open, maar dan wel iets verder in het traject denk ik.

Ik ga dus alleen huilen zodra ik woorden als vacatures of cv hoor, dus dat nog maar even niet.

Trees dat klinkt inderdaad al wel realistischer.
Het is gewoon zo stom omdat ik echt niet volslagen achterlijk ben en geen eigenschappen heb ofzo hoor.. Alleen, tja. Ik heb echt onwijs veel doorzettingsvermogen want ik zit al fxcking 10 jaar in therapie is niet echt het sellingpoint als dat ik vind dat het is 😂
Ik ben goed in Engels want ik woonde in Schotland en heb regelmatig gekletst met de politie en een verpleegster in vloeiend Engels uitgescholden tijdens mijn bevalling ook niet echt denk ik?
Verder: ik ben heel goed in geld uitgeven aan nutteloze musthaves als roze planten, ik heb voor iedere situatie een passende Buffy quote en ik zing graag zelfbedachte liedjes tegen mijn katten.
Komt helemaal goed 🤣🤣

Trees

Trees bijv creatief, enthousiast, leergierig, communicatief vaardig.

Ik noem deze niet voor niks, want ik denk dat dit echt wel jouw sellingpoints zijn.

Eventueel zou je vaardigheden ook nog kunnen toespitsen op goed in creatief schrijven, gevoel voor kleur en compositie, uitstekende beheersing van de Nederlandse taal in zowel spreken als schrijven. Engels zou ik zeker ook toevoegen.

Qua eigenschappen misschien ook nog open minded, eerlijk, enthousiast, zorgzaam, brede interesse.

Nu heb ik je wel weer genoeg veren in de bips gestopt 😜. Nee, serieus onderschat jezelf niet. Misschien moet je sommige dingen anders verwoorden, maar ik denk dat je veel meer kwaliteiten en vaardigheden hebt, dan jezelf door hebt.

iMoeder

CrazyCatLady Nou dat zijn toch fantastische skills. Kun je heel veel mensen blij mee maken hoor. Denk aan huiskamer medewerkers in een bejaardenhuis (dat kun je overigens ook als vrijwilliger doen, en ook bij mensen thuis 1 op 1, dan kijkt er niemand op je vingers), winkel medewerker, helper op dagbestedingen waar mensen komen knutselen etc etc

CrazyCatLady

iMoeder ja ik vind het ook pittig klinken hoor! Maar ik zie het allemaal wel, komt vast wel goed!

iMoeder Denk dat je echt meer moet gaan denken in de trant van gewoon ergens beginnen. En daarna zie je wel weer verder naar het volgende. Je kunt nu toch nog geen eind doel bepalen dus het eerste hoeft echt niet perfect te zijn. Als het maar een begin is.

Ik denk dat ik dit inderdaad ook in mijn achterhoofd moet houden. Ik denk dat ik op een bepaalde manier toch wil compenseren voor dat shit cv, en daarom nu meteen de juiste baan wil, alsof ik wil inhalen waar andere mensen van mijn leeftijd 20 jaar de tijd voor hebben gehad.
Maar dat hoeft natuurlijk niet, die verwachting mag echt wel omlaag.. daar mag ik nog aan werken!

iMoeder Ik vind dat klinken als angst om te slagen in dit leven

Zou heel goed kunnen hoor! Ik zou er in ieder geval niet vreemd van op kijken..

iMoeder medewerkers in een bejaardenhuis

Nog niet als ik een miljard per uur verdien. Ik vind bejaarden eng 🤣

iMoeder helper op dagbestedingen

Nope. Nope. Nope.

Ik moet echt niet werken met mensen. Althans, niet in kwetsbare variant, en ik dan als zorger. Brrrr. Dat is mijn nachtmerriebaan 😂
Pubers zou ik nog wel leuk vinden, of inderdaad gewoon mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, maar niks wat mijn hypochondrie triggert 🙈

Ik ga meer neigen naar ofwel een creatieve functie, maar ik weet niet of dat er in vrijwilligersvorm is.
Ik zag een tijdje terug wel dat ze vrijwilligers zochten voor een bepaalde stichting voor het schrijven van nieuwsbrieven, zoiets zou al beter bij mij passen.
Of ik wil iets meer cultuurgebonden, musea, bibliotheek etc. Er is hier zo'n feministische stichting, die staat ook wel op mijn radar.
Ook taalcoach zie ik nog wel als optie, al lijken de anderen me leuker.
Genoeg opties dus hoor!

iMoeder

CrazyCatLady Ik moet echt niet werken met mensen. Althans, niet in kwetsbare variant, en ik dan als zorger. Brrrr. Dat is mijn nachtmerriebaan 😂

Ik zie dat vooral als samen knutselen met mensen. Niet echt als zorgen want dan zou je een zorgopleiding moeten hebben. En juist voor dit soort dingen staan ze te springen om mensen dus kan je je heel nuttig voelen. Plus dat klinkt ook goed als mensen vragen wat je doet toch. Dus vandaar m’n suggestie.

Angst voor bejaarden lijkt me overigens wel ingewikkeld. Vooral als je zelf ooit naar een verzorgingshuis moet. In 1 keer maximale exposure therapie 😜😜🤣

CrazyCatLady Ik denk dat ik op een bepaalde manier toch wil compenseren voor dat shit cv, en daarom nu meteen de juiste baan wil,

Precies. En zo werkt het natuurlijk niet. Waarschijnlijk wordt het een hoop trial and error. Ik zou me daar ook vooral op instellen. Gewoon dingen uitproberen en daar leer je dan weer van en kan je weer mee verder. En als het goed gaat, dan kan je weer verder kijken naar een stapje meer. Etc Ik heb mijn eigen baan ook niet in 2 maanden binnen gehengeld. Ben letterlijk begonnen als schoonmaakster, 25 jaar geleden. 😋

CrazyCatLady ga meer neigen naar ofwel een creatieve functie, maar ik weet niet of dat er in vrijwilligersvorm is.

Ik zou denk ik eerst focussen op wat lukt, en dan daarna op wat het allerleukste is. Dan kun je je energie stoppen in het wennen aan een nieuw ritme en aan überhaupt weer een werkdag lang aan staan, focus etc. Denk dat dat best vermoeiend is in het begin. Ik denk dat als je meteen de allerleukste baan vind, dat je dan heel veel druk gaat ervaren om het daar perfect te doen en vol t houden, omdat je de baan niet kwijt wil.
Om een soort analogie te geven. Mijn eerste auto was een goedkoop, lelijk ding. Dat was express, want dan vond ik het niet zo erg als ik nog eens een keertje tegen een paaltje aan zat. Als ik meteen mn droom auto had gekocht had ik erg gespannen achter het stuur gezeten.

CrazyCatLady

Trees ik sla ze op, en dankjewel ❤️

Ik moet vooral gevoelsmatig die switch nog gewoon maken, dat een cv ook iets positiefs kan zijn. Want zoals jij het verwoord, klinkt het heel anders dan mijn "ik kan niks, kijk maar naar mijn a4tje met bewijzen" waar ik 10 jaar in heb vastgezeten.
Maar de vorige keer dat mijn gemeentemens het woord cv gebruikte moest ik janken, nu kon ik in ieder geval aangeven dat ik daar hulp bij nodig had, dus vooruitgang! 🎉
Er zit ergens al wel een klein zaadje hoor, dat het niet onmogelijk is. Het gaat alleen tijd kosten om dat vertrouwen te laten groeien. Stapje voor stapje 😉

CrazyCatLady

iMoeder Angst voor bejaarden lijkt me overigens wel ingewikkeld. Vooral als je zelf ooit naar een verzorgingshuis moet. In 1 keer maximale exposure therapie 😜😜🤣

Haha nou daar woon ik dus al, dat is het probleem 🤣
Ik woon in een wijk waar gewoon heel erg veel senioren wonen, inclusief mijn eigen flat (voormalig 55+, en veel daarvan wonen er nog steeds).
De woningen ten zuiden van me zijn nog steeds 55+, die in het westen is een verzorgingshuis, en in het noorden aanleunwoningen. Ik zit echt in het senioren-epicentrum van de stad 😅
Om de haverklap ambulances, overlijdensberichten in de hal, ooit een keer meegemaakt dat een man met zijn rolstoel achterover viel over een drempel. En daar zit dus ook mijn angst, het kwetsbare, het onverwachte.
Als ik een minder stabiele dag heb en al wat hoger in mijn angst zit, en ik loop weer eens te slenteren achter een stoet rollators door het winkelcentrum, kan ik echt van die angsten krijgen dat er eentje gewoon even dood neer valt voor mijn neus 🙈
Ik ben niet goed in dat soort stress situaties, om dan rustig te blijven en te kunnen handelen. Dus paniek, wat als...?
Dus het lijkt me voor iedereen beter als ik dat dus niet bewust ga opzoeken 😂

Het zijn overigens niet alleen bejaarden hoor, op dat soort momenten kan ik ook heel bang zijn voor brand, of dat de flat in stort of..... echt alles wat onverwachts en kwetsbaar is.

iMoeder Ik denk dat als je meteen de allerleukste baan vind, dat je dan heel veel druk gaat ervaren om het daar perfect te doen en vol t houden, omdat je de baan niet kwijt wil.
Om een soort analogie te geven. Mijn eerste auto was een goedkoop, lelijk ding. Dat was express, want dan vond ik het niet zo erg als ik nog eens een keertje tegen een paaltje aan zat. Als ik meteen mn droom auto had gekocht had ik erg gespannen achter het stuur gezeten.

Dit ga ik zeker onthouden!

Honkeytonk

Ik was afgelopen vrijdagavond in het concertgebouw in Tilburg, en het was zo leuk. Nu vind ik het jammer dat het al voorbij is en vraag ik me af of ik wel optimaal genoten heb (nadat ik 3 weken elke dag had gewerkt vanwege een calamiteit).

CrazyCatLady

Ik ben helemaal klaar met de praktijk van mijn psycholoog. Maar als alternatieven heb ik een aanmeldstop of een wachtlijst van 10 maanden, dus dat is ook niet echt zinvol.

Trees

CrazyCatLady de praktijk zelf of de psycholoog? Die wachttijden zijn echt ruk, waardoor je zo weinig keus hebt.

CrazyCatLady

Trees nee de praktijk 😕
Psycholoog is top, maar zij zit ook gebonden aan die stomme bureaucratie natuurlijk. Bij de psycholoog van H lopen we tegen dezelfde problemen aan.
Vroeger kregen we een afspraakoverzicht van een halfjaar, nu worden er steeds maar 2, max 3 weken vooruit gepland. Als we geluk hebben, gaat er een van door, de rest wordt afgezegd. Vervolgens horen we dat ze weer nieuwe afspraken gaan inplannen, maar daar zit dan ook steeds weer 3 weken tussen voordat je weer ingepland wordt. Ik heb dit jaar pas 4 sessies gehad, de psycholoog van H weet nu al dat ze volgende week ziek gaat zijn..
Er is iets aan de hand wat gewoon niet klopt, en ik vermoed dat het een probleem is met de verzekering, omzetplafond misschien? Maar zo vroeg in het jaar al? Of de praktijk is gewoon ruk en de verzekering is er ook klaar mee 🤷‍♀️ Maar ben dan eerlijk, dan weten we ook waar we aan toe zijn!
Ik zit op dit moment gewoon op een punt dat ik denk dat mijn eerstvolgende sessie toch pas over 10 maanden gaat zijn, dus misschien maakt het niet eens uit als ik overstap..
Ik heb voor mezelf besloten dat als ik morgen nog niks gehoord heb ik mijn psycholoog ga vragen om opheldering. Ik sta nu al een halfjaar stil hierdoor en wil gewoon verder kunnen.

Trees

Ik lag gisteren half 8 op bed en was er vanochtend om 7 uur pas uit. Behalve dat ik zo stijf als een plank ben, was het verder heel erg lekker. Had ik echt even nodig.

Ze zeggen dat je minder slaap nodig hebt als je ouder wordt. Ik moet dus echt jong zijn 😇

« Vorige pagina Volgende pagina »