De biechtstoel Deel 2

Trees

Noordeling nou dat vind ik ook stom en echt niet meer van deze tijd. Is het aanbod van leraren dan zo groot dat scholen dit zich kunnen permitteren 🤨

Noordeling

Trees niet op scholen, gewoon bij bedrijven. (Mbo functie als in praktische baan, k heb het idee dat in deze sector er nog veel te verbeteren is)

Trees

Toch6 merk ik dat ik toch wel jaloers ksn zijn op de vrouwen met veel kinderen.

Ik denk hierbij vooral arme vrouwen 😅. Dat komt dat ik zelf niet aan moet denken om zoveel kinderen te hebben. Alleen de hoeveelheid was van 11 kinderen lijkt mij al horror en dan nog allemaal voldoende aandacht geven en daarnaast tijd voor zelfzorg overhouden. Klinkt voor mij als onmogelijk.

Toch6

Trees Alleen de hoeveelheid was van 11 kinderen lijkt mij al horror

Zeker🤣
Maar dat vind ik wel andere orde dan hoe je lichamelijk door een zwangerschap gaat. De was kan je uitbesteden 😝

Huggybird

Toch6 ik lag na 1 kind al volledig in de kreukels… 🙈 6 is echt een lichamelijke prestatie wat mij betreft. 😂👍

Toch6

Huggybird ik heb tot nu geluk gehad dat na de bevalling de kreukels snel wegtrekken. Maar de laatste 2x wel lichte angst gehad dat het blijvend zou worden.

Trees Ik gok dat zo moeder niet werkt, dus hoe doe je dit op 1 inkomen zonder in een hutje op de hei te wonen?

Klopt. Hij werkt wel heel veel lange dagen. Sowieso baan wat volgens mij best betaald + veel overuren. En verder prioriteiten anders zoals niet op vakantie gaan.

Trees Wie zorgt dan voor de kinderen?

Wat dat betreft had ik nu voordeel bij de pubers (konden C even douchen ofzo) en C die 4 was/is dus niet hoeven te tillen etc, aankleden vooral begeleiden ipv doen. De komende 2 jaar is het toch weer veel N tillen en doen ipv begeleiden.

Trees veel meer zorgen maken of ik ze alle 11 wel de liefde en aandacht kan geven die ze verdienen.

Dat vind ik met 6 ook weleens een uitdaging. Wat dat betreft zijn verschillende bedtijden fijn. En, hoewel het de dagelijkse aandacht niet opvangt, kind-dagen, 1 op 1 dagje weg (al heeft E nu gekozen met N omdat ze anders nog paar maanden moet wachten)

Trees

Noordeling ik lees natuurlijk weer half en omdat jij dacht ik docent was, trek ik de rare conclusie dat je man dat ook is 😅. Zou het ook met de sector te maken hebben? Relatief weinig vrouwen en nog niet gewend / ingericht voor parttimers. Is het nog steeds niet van deze tijd vind ik.

Trees

Toch6 ik denk dat wij met 11 kinderen failliet zouden zijn en geen geld meer hebben om de was uit te besteden. Waarschijnlijk kunnen we dan niet eens meer wasmiddel betalen 😝. Ik gok dat zo moeder niet werkt, dus hoe doe je dit op 1 inkomen zonder in een hutje op de hei te wonen?

Ik ben wel 12 keer zwanger geweest, maar dat waren natuurlijk wel korte zwangerschappen 🙃. Voelde ongeveer als 3 jaar lang non stop zwangerschapsmisselijkheid. Serieus moet er niet aan denken om 11 zwangerschappen uit te dragen. Bij de meiden moest ik voor een groot deel al verplichte bedrust houden ivm bloedingen en vroegtijdige weeen. Wie zorgt dan voor de kinderen? Los van mijn eigen lichamelijke ongemak, zou ik mij nog veel meer zorgen maken of ik ze alle 11 wel de liefde en aandacht kan geven die ze verdienen.

Noordeling

Trees ja ik denk heel erg sector gericht. Bij zn huidige werkgever vonden ze t ook maar raar dat hij 4 dagen wilde werken, maar t kon wel.

iMoeder

Toch6 Ik denk bij dat soort vrouwen met 8 kinderen of meer, wat doe je jezelf aan joh. Kijk misschien dat je lichaam de zwangerschappen aan kan. Maar daarna ben je toch op je 60e fysiek helemaal op van hele dagen wassen, poetsen, achter 8 kinderen aanhollen etc? Alleen de stress alleen al van voor een heel gezin alles regelen aan afspraken, dokters, ziek zijn, rapport gesprekken, wat ze nu weer hebben uitgevreten etc etc, ga je 5 jaar eerder dood van.

Overigens was mijn lichaam na 3 zwangerschappen al stuk hoor. Misschien zelfs na de tweede al want ik vond de derde zwangerschap qua bekken al heel snel echt niet leuk meer. Hij is nu 12 en ik als ik veel doe of langer afstanden loop op een dag, voel ik mn bekken nog steeds. Daarom wilde ik er daarna ook echt geen meer. Ik was heel bang dat het na nog een zwangerschap daarna nooit meer goed zou komen. En denk ook dat dat verstandig was.

Trees Los van mijn eigen lichamelijke ongemak, zou ik mij nog veel meer zorgen maken of ik ze alle 11 wel de liefde en aandacht kan geven die ze verdienen.

Dat denk ik ook. Ik denk dat het vanaf vier al wel lastig wordt om ze allemaal even veel liefde en aandacht te geven. Ik vind 10, 11 kinderen ook wel gewoon egoïstisch om deze reden.

iMoeder

Trees Sommige situaties zijn gewoon zo triest. Je wordt ziek en je partner denkt ‘ik heb geen zin in zo hulpbehoevend gehandicapt mens, weg ermee’. Wil daarom dus van je scheiden en dan moet je ook nog zien te leven van een soms veel lager bedrag dan het minimumloon in een ziek niet goed werkend lichaam. Ik ken een paar van deze situaties en het voelt gewoon zo krom dat je na 25 jaar huwelijk aan de kant wordt geschoven en dan geen cent meer hebt om je kont te krabben, omdat je ziek bent geworden.

Ja dat is inderdaad echt in en in triest. En het gebeurd helaas echt heel erg veel. Weet niet meer wat de cijfers waren maar die waren echt shocking hoeveel mannen van hun vrouw scheiden als zij ziek wordt. Terwijl je inderdaad toch ooit hebt beloofd, in voor- en tegenspoed. Dus ook dan wel terecht dat een ex partner in elk geval tijdelijk ondersteund totdat iemand zijn/haar leven weer wat heeft kunnen opbouwen. En daarbij is het voor allebei zuur natuurlijk. Als je gaat trouwen doe je dat met hoop op een mooie toekomst samen. En ik snap ook wel weer als je partner dan (ernstig) ziek wordt en op den duur niks meer kan. Je alleen nog maar aan het zorgen bent, dat was ook je idee niet. Blijft gewoon altijd een nare situatie. Voor beiden.

Trees

iMoeder ik weet het exacte percentage ook niet, maar het is hoog. Het zijn ook meer mannen dan vrouwen die scheiden in deze situatie. Overigens zijn er ook voorbeelden, waarbij ik het begrijp. Ik heb bijv mijn man toestemming gegeven dat als ik nog een cva krijg, waarna ik bijv ontzettend agressief word, of gigantisch ontremt, of geen empathie en emoties meer kan voelen, dat hij voor zichzelf mag kiezen, als dit niet meer herstelt. Wel zou ik het dan fijn vinden dat als ik het zelf niet meer kan dat hij zorgt dat ik een veilige fijne woonplek heb met goede hulp. Hij wil er overigens niks van weten, maar ik zou dan heel graag willen dat hij kiest voor zichzelf en gelukkig is. We hoeven niet allebei te lijden, want dat verdient hij niet. Het blijft inderdaad een hele nare situatie.

CrazyCatLady

iMoeder Ik vind 10, 11 kinderen ook wel gewoon egoïstisch om deze reden

Eens. Ik lees soms van die real life verhalen in tijdschriften etc, en dan is het eigenlijk altijd een kwestie van "de oudste kinderen voeden de jongste mee op". En natuurlijk is het prima als ze allemaal mee helpen, zoals normale taakjes in huis bij iedereen wel van toepassing zijn, maar op een bepaald punt denk ik wel dat er een grens gaat komen en je jezelf moet afvragen voor wie je het dan nog doet? Als je afhankelijk gaat worden van je eigen kinderen om je andere kinderen op te voeden, gaat het te ver. De oudsten hebben ook recht op hun vrijheid en om gewoon kind te zijn, het zijn geen veredelde babysitters. Zij kiezen er niet voor natuurlijk..

Mamabeertje

iMoeder Ik denk bij dat soort vrouwen met 8 kinderen of meer, wat doe je jezelf aan joh. Kijk misschien dat je lichaam de zwangerschappen aan kan. Maar daarna ben je toch op je 60e fysiek helemaal op van hele dagen wassen, poetsen, achter 8 kinderen aanhollen etc? Alleen de stress alleen al van voor een heel gezin alles regelen aan afspraken, dokters, ziek zijn, rapport gesprekken, wat ze nu weer hebben uitgevreten etc etc, ga je 5 jaar eerder dood van.

Nou dit inderdaad ja. Tante van mijn man heeft 12 kinderen, waarvan ondertussen al een heel stel getrouwd en ook kinderen, maar ze heeft er nog steeds een aantal thuis. Ze zei een poosje geleden tegen mij dat de mensen om hun heen van hun leeftijd dagjes samen weggaan enz. en zij heeft nog steeds een heel gezin waar ze voor moet zorgen.

Trees

iMoeder Ik vind 10, 11 kinderen ook wel gewoon egoïstisch om deze reden.

Ik ook en ik kan geen enkele motivatie bedenken, die deze keuze rechtvaardigt. Het gaat mijn inziens ten kosten van de aandacht en liefde die opgroeiende kinderen nodig hebben en ik begrijp gewoon niet waarom je hier als ouders voor kiest. Daarnaast nemen met elke zwangerschap de risico’s van de moeder en de baby toe als er zo weinig tijd tussen zit. Ik vind het ook gewoon niet verantwoord. Je wilt toch het beste voor je kinderen en dit lijkt mij om heel veel redenen niet de meest ideale situatie. Heb ik het nog niet eens over de impact die dit heeft op bijv het milieu.

iMoeder

CrazyCatLady Precies om die reden inderdaad. Ik hoor weinig mensen die uit grote gezinnen komen, die daar heel enthousiast over zijn en het leuk vonden. Vooral niet als ze de oudsten waren. Ik hoor vooral veel dat ze veel moesten helpen, weinig jeugd hadden, weinig band met hun ouders en dat er nooit geld was.

Sevenof9

CrazyCatLady ja, dan krijg je parentificatie, dat kinderen de rol van ouders (deels) op zich gaan nemen en dat is schadelijk voor de ontwikkeling van kinderen. Ik vind het ook niet meer van deze tijd. In een tijd met veel kindersterfte en geen anticonceptie is het logisch, maar nu echt niet meer nodig.

Toch6

iMoeder ik ben nr3 van 8 en wel positief 🤪

CrazyCatLady het zijn geen veredelde babysitters

Wanneer ben je dat wel?

iMoeder

Mamabeertje Ook dat inderdaad. Je zit heel erg lang in de kinderen. Is misschien nog leuk als ze klein zijn. Maar vier pubers in huis lijkt me toch echt niet leuk heel lang. (En ik vind pubers an sich leuks zelfs)

Dat het lang duurt voor je weer wat voor jezelf kan. Dat heb ik ook wel met mensen die heel erg laat aan kinderen beginnen. Al snap ik natuurlijk volledig dat je dat wellicht ook niet in de hand hebt. Wanneer je pas laat de vader van je kinderen tegen komt, of andere dingen die gebeuren, het niet meteen lukt etc. Ik ben dus zelf wel blij, nu, dat ik jong ben begonnen en jong klaar was. Vroeger heb ik wel eens gedacht, had ik niet beter nog wat kunnen wachten. Maar ik ben nu 43, jongste is bijna 13. Ik ben nog super fit en kan weer vanalles doen wat eerst niet kon. Dus nu vind ik het echt een voordeel zo. Ik heb ook collega’s van dezelfde leeftijd die nog peuters en kleuters hebben. En op zich was dat een leuke tijd hoor, maar moet er nu niet meer aan denken.

CrazyCatLady

Toch6 wanneer de oudere kinderen geen bijbaantje mogen omdat ze verplicht zijn op te passen, of geen naschoolse activiteiten kunnen doen omdat de ouders de oudere kinderen gebruiken als gratis bso bijvoorbeeld? Zo maar wat voorbeelden die ik de afgelopen tijd op reddit heb gelezen 😝

Ik vind er overigens niks mis mee als het sporadisch is hoor, en in overleg met het kind. R, het vriendje van H heeft een jonger zusje en hij past ook wel eens op, soms ook samen met H. Maar dat is bij lange na niet dagelijks, en als hij niet kan ivm zijn werk of sport dan vragen ze iemand anders. Niet andersom, dat hij zijn sport of werk moet afzeggen omdat er anders geen opvang is.
Het wordt ook een ander verhaal als het structureel is, en het gezin niet meer kan functioneren zonder de hulp van de oudere kinderen, en er een afhankelijkheidsrelatie gaat ontstaan. Dan spreek je inderdaad van parentificatie wat @Sevenof9 ook al aan geeft.

Toch6

CrazyCatLady mooi, dan kan jk zo met een gerust hart weg🤪

Oppassen wordt komende tijd wel meer structureel ivm zwemles maar dat is op een tijd dat ze vaak toch thuis zijn. En lukt dat niet heb ik pech en moet ik er 2 extra meenemen of wat anders regelen.

« Vorige pagina Volgende pagina »