Ongeneerd klagen 😮💨 deel 3
Honkeytonk dat is ook echt wel heel veel bij elkaar.
Wat sneu dat je zoontje ook nog een ontsteking erbij heeft. Dat moet denk ik echt pijnlijk voor hem zijn. Beterschap voor de kleine man!
Honkeytonk En ik laat me ook zo wegzetten, het is zo moeilijk om constant tegen de gevestigde gemiddeld tegenaan te vechten.
Dat is echt ook heel pittig en je hebt gewoon gelijk. Niks overbezorgde moeder, maar moederinstinct. Ik snap dat je je wel zorgen maakt over de jongste. Wat gaan ze nu doen?
Oh en ik vind het cb ook ruk met rukadviezen.
En geen sorry zeggen voor het klagen. Anders moet je nog even naar de topictitel kijken 
.
Honkeytonk dat is allemaal wel erg veel zo bij elkaar! Dikke knuffel! 
Honkeytonk dat is ook heel pittig zo bij elkaar! Hopelijk knapt je meisje snel op
Honkeytonk nou…. Ik kan me heel goed voorstellen dat je hier over klaagt…. Ze mogen nu wel eens in gaan zien dat jij je kinderen het beste kent en er iets is als je een zorg deelt! 
Mijn jongste heeft weeeeer het scherm van z’n telefoon stuk. Ik dacht, nou dan laten we die wel repareren. Vraag ik gisteren waar de telefoon is zodat ik die mee kan nemen. Telefoon kwijt. Kan em ook niet bellen want staat inmiddels uit. 
[verwijderd] (komt dat door de bevalling?)
die kans is wel aanwezig, ben al wel 2x bij een osteopaat geweest, maar die heeft haar nek behandeld (met succes) en was toen klaar. Maar haar lijf en kaak en wangen heeft nog heel veel spanning, hoop morgen weer meer te horen.
Trees Ik snap dat je je wel zorgen maakt over de jongste. Wat gaan ze nu doen?
Het is nu de bedoeling dat ik haar vaker aanleg/ extra flesje geef op de werkdagen en osteopaat voor al die spanningen in haar lijf. Dus morgen naar de osteopaat, en ik leg haar meer aan (en met ene bepaalde houding, die zorgt dat de spanning lager is in haar kaak). En dan maandag weer wegen en dan inschatten (zelf?) of ik na iedere voeding moet gaan bijvoeden of niet. En dan over 2 weken wordt ze opnieuw beoordeeld.
Dus ik wacht nu morgen even af, maar twijfel of ik niet gewoon een doorverwijzing wil naar een kinderarts, ben eigenlijk er een beetje klaar mee, iedereen is heel lief en behulpzaam, maar ik sta er wel weer alleen voor en het ligt bij mij om alles weer in te schatten. Want wat is nu goed aankomen? Hoeveel is dat? Ik bedoel, aan meer dingen kan ik het niet zien, heb een ontzettend vrolijke en gezellige baby. Iedereen blijft zelfs nu ook zo bagatelliseren. Behalve mijn moeder en schoonzusje, die is heel lief en behulpzaam, en verder hoor ik alleen maar, maak je niet druk , ze is vrolijk en ontwikkeld zich prima. Ben gister ook gewoon uitgevallen, dat dat precies het hele ding is van stille ondervoeding, dat een kind zich prima ontwikkeld, blij is, maar het gewicht wel serieus achterblijft, dus dat ik me juist wel druk moet maken en door al dat stomzinnige "niet druk maken" ik het gewoon al te lang heb gelaten. En ik weet niet goed waar het aan ligt, want ik heb 3 kinderen gevoed en allemaal zonder issues.
Ik bedoel, is er medisch iets aan de hand? Of doe ik het helemaal verkeerd, of?
Honkeytonk Dus ik wacht nu morgen even af, maar twijfel of ik niet gewoon een doorverwijzing wil naar een kinderarts
Zou die doorverwijzing gewoon vragen, want hier is de huidige wachttijd bij Rijnstate Arnhem bijvoorbeeld al 338 dagen momenteel, voor de kinderarts (als ze het niet als spoed zien). Geen idee hoe dat bij jullie ziekenhuis is, maar vast een doorverwijzing vragen kan nooit kwaad, ook als het niet nodig blijkt.
Vervelende situatie zeg! Ik vond het destijds vooral vervelend dat er bij het CB steeds gezegd werd dat m'n melk niet meer genoeg voedingsstoffen bevatte en dat ze daardoor zo afboog. Bleek dus achteraf helemaal niet daardoor te komen, is sowieso al zelden het geval natuurlijk. Maar het zou maar je 1e (borstvoedings)kind zijn of dat je onzeker bent ofzo.
- Bijgewerkt
Honkeytonk ik zou om die doorverwijzing vragen. Afspraken kunnen altijd weer afgezegd worden als het niet meer nodig is. Je blijft je zelf anders maar afvragen hoe het medisch zit en je zorgen maken.
Zuremat bij het CB steeds gezegd werd dat m'n melk niet meer genoeg voedingsstoffen bevatte en dat ze daardoor zo afboog.
Wat erg zeg! Dit is de reden waarom ik gestopt ben bij het cb. Er was volgens hen altijd wat mis met de borstvoeding. Of ik had te weinig voedingstoffen, of teveel, of ik mocht niet meer op verzoek voeden, maar moest een schema hanteren etc. Toedeloe zeurpieten.
Zuremat ik neem mijn weegschaal maandag mee en dan weet ik het verschil, en dan ga ik verder ook alleen nog maar thuis wegen.
Wie maakt die verwijzing? Moet ik dan weer naar de huisarts? of cb moet dat eigenlijk doen?
Honkeytonk Je kunt de huisarts vragen, of het CB idd!
Honkeytonk Ik bedoel, is er medisch iets aan de hand? Of doe ik het helemaal verkeerd, of?
Je doet het niet helemaal verkeerd, het is gewoon het probleem met stille ondervoeding. Bij midi was het uiteindelijk achteraf wel zichtbaar omdat hij zo slecht sliep, maar ja, zoveel baby's slapen slecht en hij leek altijd wel goed te drinken en wilde geen flesje achteraf. Maar ik heb me er ook vreselijk over gevoeld en dat heeft nog lang doorgewerkt in hoe ik met hem omging.
Ik zou vooral regelmatig blijven wegen, ze moet nu duidelijk een stijgende lijn gaan laten zien in haar gewicht, dat is de enige factor die even echt iets zegt. Daartoe zou ik een groeicurve op internet invullen zodat je beter kan zien wat er gebeurt. Op papier is het vaak erg priegelig. Je wilt dat ze minimaal de reguliere curve gaat maken, liever nog iets steiler, maar staar daar ook niet blind op.
Accepteert ze flesjes wel van jou? Anders zou ik daar ook hulp op inschakelen. Ik weet dat ik huilend naast midi zat omdat hij na de borstvoeding echt nog wat melk uit een flesje moest drinken, maar mij alleen maar lief lachend aan keek. Als mijn man dan de voeding overnam en ik weg liep, dronk hij wel. En zo simpel is het dan soms maar even. Neem even de hulp aan die je kunt krijgen.
Kun je nog iets qua nachtvoedingen? Misschien een keertje extra aanleggen net voordat jij naar bed gaat? Sommige kinderen drinken half slapend beter omdat ze meer ontspannen zijn, maar bij anderen werkt het juist niet.
Qua verwijzing, zowel CB als huisarts mogen verwijzen. In jouw geval zou ik gewoon naar de huisarts gaan. Misschien nu alvast even bellen voor een (telefonisch) consult? Al was het maar om je plan van aanpak vast te leggen en je daar rustiger bij te voelen of om je verhaal gewoon even kwijt te kunnen. Ik weet dat huisartsen daar niet direct voor zijn, maar soms heb je zorg nodig om verdere zorg niet nodig te hebben en daar zijn jullie nu aangekomen denk ik.
Wat zijn sommige patienten toch eikels. Vanmiddag was het zo erg dat betreffende patient door mn werkgever is gebeld dat ie eens normaal moest doen. In beter verwoordingen natuurlijk. Ik heb niet snel een hekel aan mensen, maar die vent haalt altijd het bloed onder mn nagels vandaan.
Femkes dankjewel voor het delen van jou ervaring. Ik heb de curve inderdaad digitaal en sinds gisteren ook een babyweegschaal, krijg de neiging om dagelijks te wegen maar dat zegt natuurlijk weinig. Denk dat ik donderdag nog een weging doe en denk maandag weer.
Mn moeder komt nu ook wat vaker helpen en mn man ook.
De kleine is gelukkig (,of juist niet) super blij en vrolijk.
Nachtvoedingen is een goeie, dan drinkt ze 10x beter, dus zet vannacht een wekker.
Izijn jullie achter de oorzaak gekomen?
Liekje81 fijn dat je werkgever even belt maar wat moet die patiënt het dan bont hebben gemaakt 
zo klote voor je.
Honkeytonk bij midi lijkt er toch wat verkort tongriempje te zijn, maar niet dusdanig dat ze willen behandelen. Een lactatiekundige heeft dat op een gegeven moment aangegeven, de huisarts en kno-arts wilden er niet aan. En jaren later zei mijn stiefmoeder (plastisch chirurg en meestal niet erg begripvol) opeens, hij slist zo, zou je niet een keer zijn tongriempje laten klieven, dat is nauwelijks een ingreep. En toen pas durfde ik echt te geloven dat het niet aan mij had gelegen, maar dat hij het echt net te moeilijk had bij het drinken. Maar toen was hij al 7 of zo. We hebben er niks meer aan gedaan, hij spreekt duidelijk genoeg en we hebben al zoveel lopen klooien ivm de issues op school dat ik logopedie en weer naar de huisarts niet zag zitten.
Er is gezeur met onze bouw (er staat iets op de plannen wat blijkbaar niet zo is uitgevoerd en nu moet er een aanpassing gebeuren wat weer een hoop administratie en gezeur met zich meebrengt) en ik ben vergeten de man van de keuring af te zeggen.
Ik had de afspraak voor de herkeuring (van onze waterafvoer) al 2 keer verzet, de laatste keer dat ik die dienst aan de lijn had was augustus, ik heb het toen op vandaag gezet want de aannemer moest daarvoor zeker langs geweest zijn. Niet meer aan gedacht, aannemer is geweest maar kon het niet zo 1 2 3 oplossen, en vandaag staat de keurder aan de deur. Die is dus voor niks geweest.
Ik vind dit zelf al supervervelend maar man vindt het nodig te lopen snauwen als de man weg is. Ik krijg daar dus echt een fysieke reactie van he. Ik ben het zo beu, als hij een fout maakt reageer ik NOOIT zo.
- Bijgewerkt
Nescio mijn man deed dat vroeger ook altijd.
Sinds hij Ritalin slikt niet meer. Bij mijn man kwam het voort uit zijn perfectionisme (is hij gelukkig-want het is ook zijn kracht- nog steeds) en daarmee de lat voor een ander even hoog leggen als zijn eigen lat. Nu kan hij beter schakelen en zijn eigen verwachtingen niet meer projecteren op de ander.
Daarbij kwam dat ik zelf altijd vond dat hij zijn emoties in dit soort specifieke gevallen gewoon niet onder controle kon houden. Veel dingen die hij zei kon ik zelf ook wel denken, maar hou ik voor mezelf omdat het niet bijdraagt aan de situatie en het voor de anders niks positiefs oplevert. Het is al vervelend zat.
Als ik dit zo lees, weet ik precies hoe jij je op zulke momenten moet voelen. Het is erg eenzaam.
Ieder mens vergeet wel eens wat, ieder mens maakt fouten. Dat hoort erbij. Ik hoop dat je jezelf niet zo op de kop geeft. En blijf hierover alsjeblieft communiceren. Dat je hier een lichamelijke reactie van krijgt is heel logisch.
