De orthese. De revalidatie arts heeft gesproken met de instrumentenmaker en het moet natuurlijk allemaal weer heel ingewikkeld.
Er wordt nu een gezamenlijke afspraak gemaakt met de instrumentenmaker uit Enschede, de instrumentenmaker waar het revalidatiecentrum mee samenwerkt, de revalidatie-arts, de fysio van het revalidatiecentrum, mijn eigen fysio en ik. Dus met een beetje mazzel lukt dat voor 2030 🙄.
Als het doorgaat, dan moet hun eigen instrumentenmaker de orthese maken in opdracht van de instrumentenmaker in Enschede. Waar ik het niet mee eens ben. De orthese is het eigen ontwerp van de instrumentenmaker uit Enschede en ik wil dat hij hem maakt. Waarom zou een derde partij het moeten gaan maken?! Alleen omdat zij daar toevallig mee samenwerken. Dat zijn hun eigen zelfbedachte regels en daar moet ik het mee doen, ondanks dat het om mij gaat. Ik heb heel veel vertrouwen in de man uit enschede. Die man gaat straks 300km voor mij rijden voor een afspraak in Haren en ik wil dat hij dan ook de opdracht krijgt. Ik heb zeer bewust voor hem gekozen.
Eerst maar eens kijken of we al die mensen überhaupt bij elkaar gaan krijgen op hetzelfde tijdstip en dan moeten al die mensen het ook nog met elkaar eens worden. Wat ik wil en dat ik steeds meer pijn krijg, is schijnbaar van ondergeschikt belang. Volgens mij ben ik degene die toch echt het beste voelt, wat voor mij werkt. Nu moeten 5 professionals er ook nog even hun mening erover geven, want ach wachtlijsten enzo bestaan niet in de zorg en van de zorgkosten van deze afspraak kunnen we volgens mij al een halve orthese betalen. Geweldig mag ik voor deze 5 mensen weer mijn kunstje doen en als ik ergens een hekel aan heb, is als mensen mijn lopen gaan zitten beoordelen. Echt vreselijk en ik ga er direct 10x slechter door lopen.
Ik ben dus echt poepchagrijnig!
