Mijn moeder komt de laatste tijd bijna elke dag rond 08.45 in de ochtend langs, soms is ze er zelfs als wij niet thuis zijn en belt ze mij waar ik ben. Vanochtend had ik een wondje en kon ik mijn broek niet aantrekken, eigenlijk had ik in mijn ondergoed naar beneden willen lopen maar ja mijn moeder was er. Mijn man is uiteindelijk met een pleister naar boven gekomen en vervolgens ben ik een beetje ontploft. 😫
Ik heb tegen mijn moeder gezegd dat mijn huis geen opvang plek is.🫣 En dat als er iets is zoals jezelf eenzaam voelen dat ik dat wil weten zodat wij kunnen helpen. Dat was het niet, het was er gewoon bij ingeslopen volgens haar, jaja...
Uiteindelijk vertelde mijn oudste dat hij mij stom vind omdat ik volgens hem had gezegd dat oma niet meer elke dag langs mocht komen. (Wat helemaal niet waar is, ik zei alleen een beetje boos dat als ze langs wilt komen ik wil dat ze later op de dag langs komt en ik het alles behalve prettig vind als de bij ons thuis is als wij er niet zijn.)
Echt waarom ben ik altijd de boeman en waarom heb ik mij niet ingehouden en het op een ander moment kenbaar gemaakt? Ik ben vanochtend huilend weggelopen nadat N dat zei. 😶
