Huggybird H's telefoon is kapot, en mijn plan was eigenlijk: ik betaal een deel mee als verjaardagscadeau, en vraag maar aan je manager of je in de vakantie meer uren kan werken zodat je van je salaris een nieuwe kan kopen, en tot die tijd mag je mijn oude wel gebruiken.
Maar een "boehoe papa, mijn telefoon doet het niet meer", en er is een nieuw plan ontstaan:
Ze gaan morgen een nieuwe telefoon kopen, want het kan gewoon echt niet om een maand te overbruggen met een tweedehandsje.
Dus hij betaalt 2/3e, en 1/3e moet ze zelf betalen, maar dat schiet hij dan voor van haar zakgeld. Ze betaalt dan maandelijks 10 euro terug. Maar volgende maand is ze jarig, dus dan krijgt ze ook 10 euro zakgeldverhoging, dus dan is het opgelost.
En omdat het anders oneerlijk is, mag I voor dezelfde waarde Lego kopen, beschouw het maar als een rapportcadeau.
Vertaling: hij heeft vorige week moeten tekenen voor de eindevaluatie van de therapie van I. Daar stond in dat I geen spanning meer voelt om naar vader te gaan, maar gewoon geen band ervaart met hem.
Dus in zijn hoofd betekent dat met geld smijten, maar dat is natuurlijk geen verantwoordelijk ouderschap, dus vandaar het hele zakgeld verhaal. Ze hebben nóóit zakgeldverhoging gehad rondom een verjaardag, dat gebeurt altijd willekeurig. Maar op die manier praat hij goed dat hij H heel verantwoord leert om zelf mee te betalen, en kan hij ondertussen I's liefde kopen.
Kinderen zijn natuurlijk niet gek, maar hey, gratis telefoon en een hele hoop Lego, dus die hoor je niet klagen. En ik ben blij dat ik geen maand hoef te luisteren naar H's drama over hoe waardeloos mijn oude telefoon is en hoe lang het nog duurt voordat haar salaris komt. Ik zeg win-win. 😂
