Ik heb vandaag mijn eerste sessie gehad van het traject om van de chronische pijn af te komen en het was erg waardevol. Op vakantie doe ik 2 spelletjes nooit die op mijn telefoon staan, omdat ze eigenlijk veel te veel tijd innemen en omdat ik er nooit zin in heb. Ik had dus al overwogen om ze te verwijderen, maar ben ze toch weer gaan doen. En ik had het daarover met haar en ze vroeg 'waarom kun je het dan niet gewoon nu verwijderen?'. Dus ik zo van 'ja, maar het is met een team dus dat vind ik dan lullig om zomaar weg te blijven'. Ze nam uiteraard geen genoegen met dat antwoord, want ik weet ook wel dat het nergens op slaat, want ik ken al die mensen niet eens. Het is maar online zeg maar. Dus we spraken er verder over en schuldgevoel (daar was ie weer) kwam omhoog en dat ik het fijn vind om gewaardeerd te worden. En dat ging eigenlijk nog wat dieper, namelijk naar wat voeg ik toe aan deze wereld en ineens had ik het erover dat ik dood had kunnen gaan met de longembolie en dat mijn kinderen dan geen moeder zouden hebben en dat ik soort van weet hoe dat is, omdat als mijn moeder ziek was ik geen moeder had voor mijn gevoel terwijl ze er wel was en dat het kut was en alles. Ik moest toen stilstaan bij mijn emoties en toen ging ik los. Jeetje ik geloof dat ik nog niet eerder zo 'lelijk' heb gehuild over dat stukje. Dat ik wel een moeder had, maar tegelijk geen moeder en dat ik niet wil dat mijn kinderen ook maar iets tekort schieten, maar dat ik daar dus wel in doorschiet. Dat ik soms teveel wil compenseren. Ik wil zo graag dat ze niets tekortkomen, dat ik soms dus ook mezelf voorbij loop.
En dat dan allemaal omdat mijn moeder (in totaal 9x geloof ik) ziek is geweest en ze er toen niet voor mij was. Dat ik niet bij haar terecht kon, omdat ze mijn moeder ook niet was voor mijn gevoel.
Het mooie was dat ik terwijl ik daar zat te huilen ik mijn nek volledig voelde ontspannen, daarvoor stond het strak van de spanning, maar tijdens dat loslaten van die emotie was die spanning volledig weg.
Spanning is ondertussen weer terug, want de terugweg was één grote stress onderneming.
