Hopsatee Sowieso denk ik dat best veel kinderen minder grenzen krijgen tegenwoordig of dat ouders dat lastiger vinden.
Ik weet niet of het tegenwoordig anders is. Ik denk dat onze ouders dit 30-40 jaar geleden ook al riepen, maar of het echt anders is?
Ik vind jullie voorbeelden niet zo zeer te maken hebben met streng zijn. Onze kinderen vinden ons ook niet streng, maar geven altijd aan dat we wel heel duidelijk zijn. Ze mogen heel veel. Wil je logeren? Prima. Zwemmen, prima. Bevrijdingsfestival? Veel plezier enz. We maken bijna nooit ergens een probleem van en geven ze veel vrijheid. Moeten/ mogen ook steeds meer zelf regelen. Ze krijgen ook nauwelijks straf meer op deze leeftijd etc. Wel een goed gesprek als iets niet gaat, zoals het hoort. Bij streng denk ik aan dat je bijna niks mag.
Niet door iemand heen praten, je spullen opruimen, dank je wel zeggen, niet op tafels rennen (heb 2 weken een paar kinderen buiten bij de Mac Donalds hierop aangesproken, terwijl ouders niks deden 😖), vind ik allemaal voorbeelden van fatsoen en niet meer dan normaal dat je dit je kind meegeeft, maar ik vind dat niet perse streng zijn. Ik vind dit iets vanzelfsprekends.
Nescio Met 2 woorden spreken, je aankijken, bedankt zeggen.
Deze vind ik trouwens wel lastig. Mijn jongste is super verlegen. Ze durft vaak mensen niet aan te kijken en soms vanuit zenuwen, durft ze ook geen antwoord te geven en draait ze haar hoofd weg. Bij goede bekenden kan ze het wel, maar is echt angst en dan word ik ook niet boos op haar en corrigeer ik haar ook niet en public. Wel praten we er later vaak over.
