Femkes Het is een wisselwerking. Door minder kennis worden "echte" klachten afgedaan als hysterie en daardoor worden vrouwen minder serieus genomen, waardoor er weer minder onderzoek naar wordt gedaan en er te weinig kennis is. Enz, enz.
Klinkt inderdaad heel logisch, maar ook heel triest dat artsen vaak onbewust vrouwen anders behandelen. Het lijkt mij dan iets wat iedereen al heel jong onbewust mee krijgt vanuit zijn omgeving.
[verwijderd] ontstaan er door FND problemen in de software. Ze hebben dit ook gezien op hersenscans
Ik kan mij voorstellen dat dit bijv zichtbaar kan zijn op een fMRI. Deze meet de activiteit van het brein dmv de bloedstroom in het brein.
Weten ze wat de oorzaak is of zijn het meerdere factoren?
[verwijderd] Ik denk een beetje zoals bij PTSD waar ze soms ook verandering waarnemen in de hersenen.
Bij PTSD, maar ook bijv bij ernstige depressies zijn er op groepsniveau gemiddeld genomen kleine (wel statistisch) verschillen in bepaalde structuren in het brein. Bijv de hippocampus is wat kleiner bij beiden, wat milde geheugenklachten veroorzaakt. Je ziet bij beiden ook andere cognitieve klachten of het typische vertraagd bewegen bij een ernstige depressie. Ook dat heeft volgens mij te maken met kleine structurele verschillen in wat ik denk de (pre)frontale hersenkwab. Ik weet even zo niet wat er precies anders is daar voor in het hoofd. Dat zou dan meer de hardware zijn, maar als het gaat om software is er volgens mij meer (nor)adrenaline aanwezig bij ptss in lijf en brein, waardoor je je onveiliger voelt en meer alert bent.
Ik denk dat het in het geval van een beroerte niet alleen dit is. Puur gebaseerd op mijn eigen ervaring, speelde dit zeker een rol, maar ik denk ook omdat het komt, omdat een deel van je hersenen plotseling wordt uitgezet. In mijn geval het deel waar je mee denkt, wat ons hersenen onderscheid van andere zoogdieren.
Ik zou het voor mijzelf omschrijven als dat mijn denken heel basic was. Oorzaak-gevolg was er niet meer, vroeger, toekomst was er niet meer. Er was alleen nu en daar reageerde ik op. Bijna dierlijk. De rest was te ingewikkeld voor mijn brein en interesseerde mij ook niet. Eigenlijk best relaxed als ik er nu over nadenk 😅. Het was naar mijn idee meer dan instinct en een heftige freeze /shock reactie. Daarvoor was ik denk ik nog teveel in contact met anderen en ik was ook gewoon heel veel grapjes aan het maken (dat deel in mijn brein is ook niet geraakt). Dat zou eigenlijk niet mogelijk moeten zijn bij een pure overlevingsreactie, want dan ben je juist weinig in verbinding met anderen en reageer je primair vanuit je reptielenbrein.
Edit: mijn man geeft net wel aan dat mijn humor op dat moment wel een historisch dieptepunt had bereikt en nog slechter was dan normaal 🤣
Ook interessant is, dat als ik er nu aan terug denk en mijzelf daar weer zie zitten in dat hoekje, ik nu wel direct spanning voel. Ik heb later nog een keer met mijn dochter in die wachtkamer gezeten en ik raakte volledig in paniek door de herinneringen. De herinneringen hebben pas later een (negatieve) betekenis gekregen.
[verwijderd] We hebben ook geleerd om snel en actief te reageren als we signalen van nood waarnemen in een (volwassen) persoon. Maar misschien omdat vrouwen deze signalen ook laten zien tijdens een bevalling en het dan van uitermate belang is om niet op dezelfde manier te reageren als op situaties waarin deze signalen wel handeling vereisen, hebben we misschien de gevoeligheid voor de noden van vrouwen in zijn algemeenheid verlaagd? Een ongewenst bijeffect van een zeer belangrijke adaptatie.
Hele interessante gedachtegang. Mogelijk is het ook een combinatie met een aangeleerde respons wat ingebed zit in onze cultuur. Alleen dat zou je natuurlijk weer niet los kunnen zien van bovenstaande, want cultuur wordt hierdoor ook bepaald. Daarbij minder kennis, wat ook hier een voortvloeisel uit kan zijn, maar het effect wel verder versterkt.
