Heel veel sterkte 
Het kindje dat er niet mag zijn
Heel veel sterkte 
Ach dat is wel veel tegelijk. Heel veel sterkte!
[verwijderd]
Wat verdrietig.. heel veel sterkte
Wat verdrietig, veel sterkte âĄ
Sterkte
Bedankt iedereen voor de steun.
[verwijderd] lief dat je het vraagt. Het gaat naar omstandigheden redelijk. Nog geen bloedverlies dus het is afwachten. Maar ik heb er vrede mee. Of misschien denk ik dat nu en komt de klap later, dat kan ook.
Veel sterkte, wat veel tegelijk zeg, moeilijk omdat nu allemaal te verwerken. Zorg goed voor jezelf
Echt een mindere dag vandaag. De misselijkheid is zo hevig en ik kan niets bedenken dat rust of afleiding kan brengen. Stomme hormonen. Het is echt even k momenteel.
Nescio het is ook kut, het is helemaal niet erg om daar even aan toe te geven. En je mag hier altijd van je af schrijven 
[verwijderd] Rietjesbeker dank jullie wel
Alles maakt me misselijk. De geur van wasmiddel. Broodkruimels op tafel die ik wegveeg. Rommel zien (hoe dan). Iets eten. Niks eten. Drinken (Heel handig, ik lust dus geen drinken meer).
De kinderen zijn thuis en ze hebben echt wel door dat ik niet mezelf ben. Voel me daar ook schuldig over.
Nescio joh, jouw kinderen zien dat je een mens bent. En mensen zijn niet altijd leuk en gezellig. En mensen hebben dagen dat ze zichzelf niet zijn.
Praat er over, hoeft niet vandaag, mag ook als je een betere dag hebt. Dan kan je weer heel opvoedkundig bezig en vertellen dat ook mindere dagen erbij horen, dat dat niet erg is en dat zij zich daar ook nooit voor hoeven te schamen als het hun overkomt.
En vandaag is dan gewoon kut. Maar je nog een extra schuldgevoel aanpraten is echt niet nodig.
Hopelijk voel je je morgen wat beter 
Vulpen nee ze weten het niet. Ik heb ook trek in de raarste dingen (boerenkool met worst en Chinees van het restaurant bij mn ouders in de buurt).
Rietjesbeker dit is ook zo, maar op het moment voelt het zo rottig. Hoop dat dat hormoon snel uit mijn lijf is maar dat zal wel niet.
- Bijgewerkt
[verwijderd] zo heb ik het ook verwoord inderdaad. En ze zijn echt heel lief, maar mijn emoties zitten zo hoog dat ik mijn tranen soms moeilijk kan bedwingen. De oudste komt me continu troosten, zo lief.
Ja dat eerste trimester sucks... Ik was het even vergeten, tot ik me herinnerde dat ik me bij de jongste tot week 30 zo gevoeld heb.
Ik ben door heel dit verhaal ook wel 100 procent zeker dat ik geen kinderwens meer heb.
Lichte krampen zijn begonnen. Hopelijk zet het door.
Gisteren veel krampen en bloedverlies gehad. Wonderbaarlijk hoe snel ik me na dat erge bloedverlies beter voelde. Ik had opeens trek, de droge mond en afkeer van alles is verdwenen. De erge vermoeidheid ook. Ik verlies nu nog wat bloed, maar niet veel.