Lieve Eva, wat knap van je dat je de stap hebt genomen om met de huisarts te overleggen. En wat goed dat je nu toch al sneller met therapie gaat beginnen.
De dingen die je beschrijft in je post zijn zo herkenbaar. Dat boos tegen de baby praten... Je wéét dat het totaal zinloos is, dat een baby helemaal niet redelijk denkt en begrijpt wat je zegt, maar je kàn gewoon niet meer van frustratie. Ik heb een aantal keer echt buiten mijzelf van woede tegen mijn dochter geschreeuwd, toen ze peuter was. En achteraf vond ik dat dan zo hartverscheurend zielig voor haar.
Fijn dat je nu iets beter slaapt. Ik hoop echt dat dat zo blijft, want een goede nachtrust blijft de komende tijd nodig en bovendien los je een chronisch slaaptekort niet op met een of twee nachtjes zes uur slapen. Maar voor nu is dat een goed teken.
Heel veel sterkte en ik blijf hier meelezen om te volgen hoe het met je gaat.
