Stiekem vind ik dit best een confronterend topic. Nu moet ik van mezelf bewust gaan nadenken wat overprikkeling voor mij is en lezen hoe anderen het ervaren. Ik vind het erg lastig om woorden te geven aan mijn overprikkeling omdat ik eigenlijk altijd een soort van overprikkeld ben.
Wat is het verschil met andere (negatieve) gevoelens?
Voor mij voelt overprikkeling alsof het uit mijn tenen komt, alsof mijn hele lichaam stop schreeuwt. Het lijkt niet op te bouwen zoals andere gevoelens of emoties, het lijkt er gewoon opeens te zijn. En dat maakt het voor mij onvoorspelbaar, ik word er onzeker door en ik voel mij dan echt gefaald als mens en moeder.
Hoe voelt overprikkeling?
Het voelt heel erg eenzaam. Als ik overprikkeld raak lijk ik op dat moment een stukje van mezelf te verliezen en gevoelsmatig ben ik al zoveel verloren door mijn medicatie, hersenbeschadiging en epilepsie.
Van overprikkeling word ik intern ook heel agressief, het liefst gooi ik dan al mijn servies op de grond en zou alle deuren telkens open en dicht willen slaan.🫣 (dat doe ik uiteraard niet)
Wanneer raak je overprikkeld?
Geluid krijgt een andere definitie en geduld hebben is dan heel erg moeilijk. Mijn kinderen spelen op veel verschillende instrumenten. Soms speelt de één piano en de ander op de akoestische gitaar en dat kan ik dan absoluut niet handelen.
Mijn man mag bijvoorbeeld ook niet stofzuigen, hij zou het graag voor mij doen, maar als ik harde geluiden hoor of ik hoor de buren raak ik per direct overprikkeld. Ik denk dat geluid indirect ook een controle ding bij mij is, wat overprikkeling veroorzaakt.
Ik kan ook overprikkeld raken door texturen van kleding of voorwerpen. Grappig detail: mijn moeder heeft bijvoorbeeld een nieuw marmer blad op een kast laten plaatsen, ze vroeg wat ik er van vond. Ik keek op dat moment niet naar het nieuwe blad, maar liep er langs en liet mijn wijs en middelvinger het blad aanraken en veegde met mijn vingers over het blad. ‘Mooi’ zei ik en mijn moeder zei ‘dat hoef je niet te zeggen ik zag het aan de manier waarop jij je lichaam en je handen bewoog. Je praatte door te voelen’
Als het niet fijn voelde zou ik een rilling door mijn hele lichaam krijgen en er echt van moeten bijkomen. Klinkt hartstikke overdreven, maar dit heb ik al sinds ik mij kan herinneren. En dat veroorzaakt dan weer overprikkeling
Als er meer mensen tegelijkertijd mij meermaals iets vragen stop ik met antwoorden en sluit ik mijzelf helemaal af. Ik lijk dan niks meer te kunnen verdragen qua geluid, mijn hersenen lijken niet meer goed te kunnen filteren en antwoorden vind ik dan erg lastig. Ook kan ik heel passief overkomen.
Voel je het aankomen?
Nee, vaak overvalt het mij.
Heb je er vaak last van?
De ene periode heb ik er meer last van dan de andere, nu heb ik er weer meer last van.
Wat doe je om van overprikkeling te herstellen?
Zoals nu lig ik al in bed, ik merk dat dat altijd helpt en dat doe ik dan een hele week lang, elke avond.