Lastig antwoord, want ik heb het behoorlijk ingewikkeld gemaakt. Eigenlijk wil je weten wat de angstige verwachting is, wat kan er gebeuren bijv. Als ik overgeef / of als iemand overgeeft dan….. hier komt iets te staan, wat angst geeft. Overigens was het bij mijn dochter eerst; ik weet het niet, ik vind het gewoon vies, ik ben niet echt bang enz. en duurde het wel even voordat we bij de kern waren.
Bij mijn dochter was het mijn ‘schuld’, want het eerste jaar na mijn cva heb ik heel veel overgeven door overprikkeling. Ik ben zelfs een keer in het ziekenhuis beland door uitdroging en dat heeft (logisch) veel impact gehad op dochter. Het had ook nog trauma kunnen zijn, dan is het geen angstige verwachting, maar overgeven doet mij elke keer weer denken aan toen mama zo ziek was en ik was machteloos. Dat was het niet in haar geval, maar angst om heel erg ziek te zijn plus een sociaal aspect (gênant als anderen het zien).
We zijn samen haar ireele verwachting gaan uitdagen. Door het stellen van kritische vragen, maar ook opzoeken van informatie en vragen stellen aan anderen (bijv. zou je iemand afwijzen als vriend als deze een keer moet overgeven). Ze heeft nepkots vastgehouden, filmpjes gekeken, moest een paar keer kattenkots bekijken en daarna opruimen ( eerst samen, stapje voor stapje) enz (is allemaal exposure). Continue vragen is je verwachting uitgekomen en zo nee waarom niet, om het maar extra te bekrachtigen. Uiteindelijk is het vooral exposure. Ik wilde haar ook nog emdr-en, maar dat weigerde ze 🫣.
Nescio Echt door exposure ben ik eruit gekomen en ik was toen 32..
Ik denk dat dit ook de beste manier is. Ik heb ook regelmatig gezegd dat het beste was als ze een flinke buikgriep zou krijgen. Klinkt wat cru, maar dan ervaar je ook echt dat waar je bang voor bent niet gebeurt.
