Mijn kinderen hebben wel wat taakjes maar niet zoveel als ik eigenlijk zou willen. Eerlijk gezegd ben ik gewoon te moe of ik overzie het niet hoe ik daar een structuur in krijg. Ik heb zelf al weinig structuur in m’n huishouden. Kamer van m’n jongste is bijv regelmatig een puinhoop. Dan denk ik steeds van ow gaan we morgen mee aan de slag en dan gebeurd het niet, word het daarna nog rommeliger en dus een steeds grotere taak. Totdat het zo een zootje is dat ik snap dat zelfs een 10 jarige niet meer weet waar hij moet beginnen. Zeker omdat ie ook nog flink adhd heeft. En dan is het weekend, zijn de kinderen bij hun vader en is het lekker rustig in huis en denk ik, nou hop ik ga lekker poetsen daar.
Nou moet ik zeggen dat ik misschien ook geen enorme incentive heb omdat het tot nu toe eigenlijk vaak wel vanzelf is goed gekomen. Mijn oudste ging ineeens vanzelf bijna dagelijks douchen. Houdt nu zelf z’n kamer echt wel netjes bij, kan er echt niks van zeggen voor een jongen van die leeftijd (18). Terwijl vroeger was het regelmatig ontploft gewoon. Dochter ruimt ook uit zichzelf op, heeft een hekel aan troep en vind het reorganiseren van haar bureau, teken spullen en groeiende make-up collectie zelf leuk om te doen. Ze hebben wel omstebeurt de taak van afruimen en de vaatwasser bijhouden. Dat vechten ze onderling meestal uit wie er aan de beurt is. En ze maken allemaal zelf ontbijt, lunch, brood trommels om mee te nemen. Ik maak soms nog de lunch van de jongste maar dat is eigenlijk het enige. Bedden afhalen is wel een ding waar ik meer bovenop moet zitten. Dan zijn ze al weer naar school en denk ik, ach ik doe het nu wel even. Ik heb nog steeds twee thuis werkdagen in de week, dat helpt niet mee in die zin.
