Ik denk dat er ook verschil zit in mentaal en fysiek je iets 'voelen'. Qua kleding, uiterlijk e.d. ben ik ook vrouw, maar identificatie vind ik al moeilijker. Ik voel me niet beter in een groep vrouwen en de gespreksonderwerpen zijn ook niet per se anders. Of ik me op mijn gemak voel/een klik heb, hangt echt af van persoonlijkheid.
Zo ook mijn voorkeuren, ik heb geen typisch mannelijke of vrouwelijke hobby's. Lezen, naar het theater gaan, boswandelingen maken, erop uit met mijn gezin, toneelspelen... daar kleef ik geen vrouw of man-etiket op (gelukkig maar).
Qua lichaam ben ik neutraal. Ik mis niks maar ik ben ook niet positief. Ik ben dankbaar dat ik gezond ben en dat ik kinderen heb mogen krijgen, maar ik heb niets met die body positivity, dat je je lichaam 'moet' vieren en alle putjes liefhebben, net zoals ik niets heb met nadenken over dat ik te dik ben of teveel cellulitis heb of wat dan ook. Dat houdt me gewoon niet bezig. Body neutrality is wel een leuke term.
