Onze middelste is bijna 8. Ze is een vrolijke aanwezige en sociale meid, maar ook een binnenvetter. Er was laatst op school best iets aan de hand ivm pesten en buitensluiten (E werd genegeerd door 3 andere meisjes die een kliekje tegen haar waren begonnen), ik moest van de pleinjuf horen dat ze had ingegrepen omdat ze het niet meer kon aanzien. E. heeft daar niets over verteld. Het is inmiddels opgelost waardoor ze toch op een fijne manier aan de vakantie is begonnen.
Ze is ook stiekem, liegt bijv over tandenpoetsen en hoeveel snoep ze heeft gehad. Wij worden niet boos als ze snoept of iets gepakt heeft, en we worden ook niet boos als we haar op zo'n leugentje hebben betrapt. Maar ze blijft het doen. Ik vind het heel moeilijk want heb het gevoel dat ze haar leefwereld niet met ons deelt. Ik weet ook niet goed hoe ik haar kan bereiken. Ze ontploft momenteel om alles, schreeuwt tegen ons, is brutaal, maakt ruzie met haar zussen... En we praten dat uit maar heb het gevoel dat het niet landt bij haar.
Ik maak me best zorgen, ik wil er voor haar zijn maar blijkbaar doe ik het verkeerd..