Trees bij maxi is toen aangegeven dat je op 3 of meer van de WISC onderdelen hoger dan 130 moet scoren. Officieel zijn mijn jongens dus niet hoogbegaafd, ze scoren slechts op 2 hoger dan 130 en op 1 tussen 120 en 130. Beiden scoren op verwerkingssnelheid weer gemiddeld tot sterk ondergemiddeld, midi scoorde maar 60-70. Maar daarbij gaf ze direct aan dat ze zelf niet het idee had dat ze zijn verwerkingssnelheid meette, maar zijn perfectionisme.
Tullip
Hoogbegaafdheid zelf is natuurlijk niet een probleem. Het gaat vooral om hoe een persoon er zelf mee om kan gaan, hoe de omgeving ermee om kan gaan en dus hoe iemand zich voelt. De problemen ontstaan meestal door disbalans in kunnen en krijgen. Dat school te saai is, dat andere kinderen niet mee kunnen spelen, dat je je dus constant aanpast aan anderen. Bij meisjes zie je dan meestal meer teruggetrokken gedrag, bij jongens zie je dan vaker baldadig gedrag ontstaan. Mijn jongens (die dus er ook tegen aan lopen dat hun intelligentie profiel erg in disbalans is) uiten het in extreem perfectionisme en heel graag kennis willen opdoen en delen. Dat wordt vaak gezien als betweterigheid of arrogantie, maar in de basis is het gewoon een ontzettende verwondering over zaken. Ze kunnen daarbij ook heel veel verbanden leggen en dat biedt zichzelf dan ook. Maar het maakt spelen heel ingewikkeld, ze maken niet gewoon een Lego dorp, maar twee landen met uitgebreide verschillende politieke systemen en allerlei maatschappelijke regels. Daar kunnen veel klasgenoten niet zoveel mee. Dat maakt ze snel eenzaam.
Op school lopen ze er tegen aan dat ze zich gewoon te pletter vervelen. En dat ze de overtuiging hebben dat ze alles meteen goed moeten doen. Juist omdat ze slim zijn. Ze zijn natuurlijk gewend dat ze veel sneller oppakken dan klasgenoten, maar hebben dat geinternaliseerd naar moeten. Reacties zoals van die moeder hebben we hier ook vaak gekregen en dat voedt het probleem. Ze zijn hier namelijk wel van de weetjes en dat zorgt er ook voor dat mensen (ook veel volwassenen) ze graag willen vangen op een fout. Terwijl ook zij heus wel weten dat ze niet alles weten en niet alles kunnen weten, worden ze snel gewezen op fouten (ook door leraren regelmatig op onpedagogische wijze) en dat versterkt hun faalangst en ook hun neiging juist om steeds arroganter over te komen.
Ze reageren wel heel verschillend op de verveling. Maxi sluit zich af, midi schakelt uit. Midi kan ook gewoon echt niet simpele opdrachten langdurig uitvoeren. Paar minuten prima, daarna haakt hij gewoon af.
We hebben er niet een oplossing voor. We hebben in het verleden programmeerkamp via iqbegrijp gedaan, midi gaat nu naar natuurkamp via IVN. Daar komen ze peers tegen en dat helpt een hoop. Bij maxi gaat het op de middelbare school ook beter, hij zit op een categoraal gymnasium en daar lopen veel meer kinderen zoals hij rond. Door de stress rondom Corona is er minder begeleiding mogelijk geweest dan nodig, maar in het geheel doet het hem goed om eindelijk "normaal" te zijn.
Ik zou toch proberen in te zetten op peers. Ik weet niet waar je woont, maar via Mensa kan ik navraag doen en anders zou ik contact opnemen met Iqbegrijp. Zij zitten in de hulpverlening aan hoogbegaafde kinderen (vooral jongens) en weten misschien vanuit hun netwerk nog plekken waar je terecht zou kunnen.
