Ik probeer (!) niet te oordelen over mensen. Maar ik vraag me soms wel af of het voor de kinderen zo leuk is.
Familie van ons (religieus) hebben een groot gezin. Oudste kinderen kunnen niet sporten, onder de 4 niet naar de psz want er is geen geld voor. Maar er is genoeg liefde voor allemaal, ook al heeft moeder het zwaar en doen de oudste kinderen veel in huis.
Bij een ander groot gezin: Ze wilden graag nog een kindje van het andere geslacht, dat kwam uiteindelijk maar bleek zwaar gehandicapt. En daarna kwam nog een kindje. Moeder krijgt het alleen niet voor elkaar, vader moet veel werken. Hij verdient dan ook veel, dus financieel komen de kinderen niks te kort. Maar emotioneel denk ik wel.
Zomaar twee voorbeelden waarbij ik m’n vraagtekens zet. Maar wie ben ik om daar wat van te vinden?
