Hoe zou jij hierin staan? Wat vind je van anderen waarbij het gebeurt?
(ongepland) zwanger worden in niet ideale situatie
- Bijgewerkt
Ik zou zelf niet bewust zwanger willen worden als mijn leven op dat moment niet optimaal is in de zin van mentaal/financieel.
Dat gezegd hebbende, mijn jongste is dwars door de anticonceptie heen gekomen en toen ik 3 maanden zwanger was stortte de boel om mij heen in elkaar, financieel en op relationeel vlak. Toen werd ik aangekeken als de persoon van waarom wil je zwanger worden terwijl je in de puinhoop zit? Dat was echt niet fijn.
Ik had er echt niet bewust voor gekozen om zwanger te raken, dat was wel het laatste wat ik wilde. Laat ik duidelijk zijn, ben ontzettend blij met mijn boefje, had hem echt niet willen missen!
Het vooroordelen heeft me echt enorm geraakt. Ik heb de laatste 3 weken van mijn zwangerschap een beetje kunnen genieten omdat ik mezelf mentaal alles op alles heb gezet om dat te kunnen doen. Ook omdat het ineens m'n laatste zwangerschap zou zijn.
Edit, ik vind er dus helemaal niks van als een ander zwanger is in een niet ideale situatie. Je weet het verhaal niet erachter. Zeker niet nadat ik zelf dus ongepland zwanger ben geraakt.
[verwijderd]
- Bijgewerkt
De koningin van ongeplande zwangerschappen in niet ideale situaties komt zich melden! 
Soturi Wat vind je van anderen waarbij het gebeurt?
Helemaal niks.
Ik heb het zelf meegemaakt en zal dus niet zo maar oordelen over een ander. Dingen gebeuren. Natuurlijk is er altijd een deel verantwoordelijkheid rondom anticonceptie, maar dat is gewoon geen garantie.
Waar het mij om gaat, is hoe die persoon er daarna mee om gaat, de verantwoordelijkheid neemt om het beste te doen voor het kindje. In sommige gevallen is dat misschien abortus, in andere het omgooien van een levensstijl. Plannen uitstellen of vervroegen, maar je aanpassen aan de situatie.
Hoe iemand zwanger raakt, in wat voor situatie, zegt niks over hoe die persoon als ouder is.
Je kan ook bewust zwanger raken en een jaar later verandert je situatie onverwachts.
Het leven is niet maakbaar, het gaat er gewoon om hoe je omgaat met de situatie, of je de verantwoordelijkheid neemt om te doen wat het beste is voor het kind.
Ik vind dat iedereen voor zichzelf moet bepalen wat wel en niet.. en wat is ideaal en wat niet? Dat is voor iedereen anders denk ik zo..
Ik ken ook een aantal mensen die vinden dat wij geen kinderen hadden moeten krijgen.. want dat had de natuur bedoeld. (Wij hebben onze kinderen via icsi).
Toen we voor de derde gingen en ik aan de vooravond van de 2de punctie in dat traject stond kreeg ik ook de vraag, waarom ik dat mijn andere kinderen aandeed..
Die vooroordelen van andere zijn vervelend en pijnlijk. En ook niet in te schatten. En soms heb je te dealen met een situatie.. die ongevraagd ineens op je pad staat (zoals @Miek89 net noemt!).
Als buitenstaander kan je het gewoonweg nooit echt inschatten en zien.
- Bijgewerkt
Ongepland zwanger raken in een benarde situatie vind ik anders dan gepland en bewust zwanger raken in een benarde situatie.
Ook al ken ik het hele verhaal niet, ik vraag me wel af waarom je jezelf meer stress wil geven als je al in een benarde situatie zit. Dat is eigenlijk gewoon een oprechte vraag.
Dat als je financieel of mentaal aan de grond zit, je bewust voor een kind erbij kiest. Voor de rest is het niet mijn leven dus iedereen moet lekker doen waar ze behoefte aan hebben. Ook zal ik diegene niet anders gaan behandelen ofzo. Ben gewoon benieuwd naar de beweegredenen erachter.
Ik ben bijvoorbeeld mentaal totaal niet in staat nog een kind erbij te nemen
En toch gebruiken wij geen anticonceptie. Al jaren niet, maar hebben ook op een zeer laag pitje sex. Toch neem ik risico, daar zin we ons echt van bewust. Persoonlijk vind ik ons dus een beetje dom. Vooral omdat we ook absoluut geen kind meer willen. We zullen dus toch aan anticonceptie moeten gaan denken op korte termijn.
Edit. We gaan dus ook op de blaren zitten mocht het toch gebeuren.
Ik betwijfel sowieso of er een ideale situatie is, een kind krijgen is zo'n idiote levensgebeurtenis, het zet zodanig alles op zijn kop dat iets wat ideaal leek, mogelijk helemaal niet ideaal is. En soms is je eigen beeld heel anders dan het beeld van de ander. Daarom heb ik niet snel een oordeel over andermans situatie. Sowieso omdat anticonceptie niet 100% is.
Maar ik zal wel iedereen aanraden enigszins kritisch naar jezelf en de situatie te kijken. Zoals @Ysabella aangeeft, als je al weet dat je moeite hebt met blijven staan dan is het wijs heel voorzichtig te zijn.
- Bijgewerkt
Louelle81 Ook al ken ik het hele verhaal niet, ik vraag me wel af waarom je jezelf meer stress wil geven als je al in een benarde situatie zit. Dat is eigenlijk gewoon een oprechte vraag.
Eigenlijk ben je dan dus benieuwd naar het verhaal erachter 
Ik denk dat de situatie nooit helemaal ideaal is en die van ons sowieso niet, al was het maar omdat het gros van de mensheid ertegen is dat ik kinderen heb, dus ik ga over niemand oordelen. Maar soms denk je wel: 'wauw, wat bezielde jou.' En dan blijkt er eigenlijk altijd toch wel een reden te zijn.
[verwijderd] Het leven is niet maakbaar, het gaat er gewoon om hoe je omgaat met de situatie, of je de verantwoordelijkheid neemt om te doen wat het beste is voor het kind.
Precies 
- Bijgewerkt
Vulpen Eigenlijk ben je dan dus benieuwd naar het verhaal erachter
Het zijn sowieso mijn zaken natuurlijk niet. Niemand is een ander uitleg verschuldigd. Maar probeer soms wel gewoon te begrijpen waarom je ondanks al je ellende er bewust een kindje bij wilt hebben. Waarom niet eerst je problemen aanpakken. We weten allemaal wat wat voor een impact een baby'tje heeft op je leven en als je leven dan al flink wankelt, maakt een baby het er niet makkelijker op.
En dan heb ik het niet over ongeplande zwangerschappen, want dat kan altijd in elke situatie gebeuren. Dan zou ik ook ermee dealen. Maar bewust stoppen met anticonceptie om.in een benarde situatie zwanger te raken vind ik ik lastiger te begrijpen.
Ik probeer (!) niet te oordelen over mensen. Maar ik vraag me soms wel af of het voor de kinderen zo leuk is.
Familie van ons (religieus) hebben een groot gezin. Oudste kinderen kunnen niet sporten, onder de 4 niet naar de psz want er is geen geld voor. Maar er is genoeg liefde voor allemaal, ook al heeft moeder het zwaar en doen de oudste kinderen veel in huis.
Bij een ander groot gezin: Ze wilden graag nog een kindje van het andere geslacht, dat kwam uiteindelijk maar bleek zwaar gehandicapt. En daarna kwam nog een kindje. Moeder krijgt het alleen niet voor elkaar, vader moet veel werken. Hij verdient dan ook veel, dus financieel komen de kinderen niks te kort. Maar emotioneel denk ik wel.
Zomaar twee voorbeelden waarbij ik m’n vraagtekens zet. Maar wie ben ik om daar wat van te vinden?
Ik denk ook dat er geen ideale situatie bestaat.
Je kan niet echt oordelen over de situatie van een ander, maar zie wel regelmatig bij mensen waarvan ik denk 'hmmm niet ideaal' dat er van alles speelt. Kan zijn op relationeel of psychisch vlak maar ook op de algehele situatie waarin iemand zich bevindt. Ik denk dat je op zo'n moment niet goed in staat bent om alles te overzien en de juiste keuze(s) te maken. Gevoel tegen de muur te staan en vast te zitten.
Tja wat is (niet) ideaal. Hoe je daarnaar kijkt veranderd ook door de jaren heen lijkt me. Toen we D kregen vond ik onze situatie een dikke prima, nu denk ik het was voldoende maar echt niet ideaal (financieel net aan, hele kleine woning). Volgens sommigen waren we ook te jong.
En bij de 3e kregen we de opmerking over waarom nog 1, we hadden beide soorten al en in deze tijd... Terwijl toen onze financiële en woonsituatie toen veel beter was. Ieder heeft zo ook zijn eigen "ideale situatie" en daardoor ook de niet-ideale.
- Bijgewerkt
Ik hoop dat ik nu niet alle dames over me heen krijg 
.
(Dit is overigens de eerste keer dat ik het 'hardop' zeg)
Na dochter ben ik zwanger geweest. Was nog mentaal TOTAAL niet toe aan een 2e. Was vroeggeboorte nog aan het verwerken etc. Ging mentaal dus ook helemaal niet goed met me. Spiraal laten plaatsen maar bleek uiteindelijk niet goed te zitten.
Ik was toen een week of 4-6 zwanger. Wij hebben toen besloten het weg te laten halen.
Geen moment spijt van gehad... Ja als ik hoor dat een vrouw niet zwanger kan worden dan schaam ik me wel want dan denk ik verdorie en ik laat het maar 'eventjes' gewoon weghalen als het me niet bevalt/niet uitkomt en jij moet ontzettend moeite doen 
Overigens heb ik wel gezegd mocht ik nu weer zwanger raken ik het niet laat weg halen.
Softbasegaming Volgens mij is de mening van zo ongeveer iedereen hier dat je niet moet oordelen als mensen een kind krijgen
omdat je vaak het precieze verhaal niet kent. Dat gaat dan ook twee kanten op, lijkt me zo.
Softbasegaming ik zou je hierom echt niet veroordelen hoor 
ik vind het juist een dappere beslissing wat jullie hebben genomen.
Tsja wat is niet ideaal. Ik denk dat er best mensen gedacht hebben waar begin je aan aangezien onze oudste een zorgintensief kind is. En uiteraard hebben we er heel goed over nagedacht maar wij vonden het wel een goed idee. (Denken zelfs over een derde waarvan nog meer mensen iets gaan vinden vermoed ik). Is het een ideale situatie. Vast niet is er voldoende ruimte in ons hart huis en financiën jazeker.
Verder vind ik dat de meeste mensen in staat zijn zelf te bedenken of (nog) een kindje een goed idee is in hun situatie en er zullen altijd uitzonderingen zijn maar over het algemeen heb je er als buitenstaander gewoon niet zoveel van te vinden.