Nou ik heb een update. Het blijkt dat er, zoals altijd, verschillende kanten aan een verhaal zitten.
Het blijkt dat het probleem zich voornamelijk bij mijn manager situeert. Zij is uitgevallen met burnout-klachten. Sindsdien heeft onze CEO de rol opgenomen om ons team op te vangen. Samen met HR hebben we eerst in teamverband een open gesprek gehad. Het blijkt dat ze nergens van wisten! Niet van de manier waarop er met mijn collega is omgegaan, niet van de omslachtige 'werkcreatie-procedures' waar we allemaal onder lijden, eigenlijk van niets. De CEO heeft met al zijn managers wekelijks overleg en deze punten zijn geen een keer op tafel gekomen bij hem.
Onze manager heeft een 'beschermende leiderschapsstijl' maar het blijkt dat ze een soort bubbel heeft gecreërd van ons en in deze bubbel is ze sinds 6 maanden ongeveer gif gaan spuien. Dit heeft ertoe geleid dat er spanning groeide tussen ons team en de andere teams. Ik geloof echt dat ze dit zo voelde en dat haar gevoel oprecht was, en dat ze dacht ons te behoeden. Maar in feite heeft ze de problemen voor mijn collega gecreëerd met die manier van doen.
Sinds ze weg is, waait er een frisse wind door ons team. We voelen ons niet meer opgejaagd en gestresst. Mijn collega heeft een goed en open gesprek gehad met de manager van de teamleden die haar hadden 'aangevallen' en ook die irritaties zijn volledig weg. Het bleek dat hij, de manager dus, continu geblokkeerd werd door onze manager en hij was eigenlijk niet opgewassen om telkens die confrontatie aan te gaan. Dat is ook de bedoeling niet.
Dus ja, eigenlijk heeft het zich een soort vanzelf 'opgelost'. Hopelijk kunnen we genoeg veranderingen implementeren voor onze manager weer terugkomt.
