Vervoer naar het ziekenhuis lijkt ook geregeld. Zowel de verzekeraar als de gemeente vergoeden het 😳. De aanvraag is nu bij de verzekeraar gedaan en als deze het afwijzen dan gaat het via de gemeente. Mijn man heeft de verzekeraar gebeld en dat lijkt geen probleem te worden.
Volgende week hebben we een intake met iemand van een thuiszorgorganisatie voor de huishoudelijke hulp.
Ik ben behoorlijk verrast (in positieve zin) wat er allemaal mogelijk is. Ik merk dat ik wel kan huilen van opluchting. Onbewust was ik toch best wel bang dat mijn man zou omvallen en dan hadden we echt een groot probleem. Daardoor voel ik mij continue schuldig dat ik weinig doe, ga ik vaak over mijn grenzen heen etc. Er komt straks echt weer wat rust.
