Trees Voor een volwassene vind ik het een normale prijs, voor een kind vind ik het niet super goedkoop
Ik weet eerlijk gezegd niet meer zo goed wat kinderkleding kost voor meiden. Ze draagt al een jaar of twee volwassen maten. Dus dat is inderdaad gewoon een dames broek.
Trees Ik vind sowieso dat ze nog best wel gevoelig zijn voor mode en wat βinβ is.
Dat is ze ook, en ik zelf ook nog steeds. Maar ik vind daar niks mis mee? Ik draag bepaalde mode die in de mode komt niet om ergens bij te willen horen. Maar omdat ik het dan mooi vind. En dat is voor dochter ook zo. Bepaalde dingen zie je dan ineens veel en dan denk je, oh leuk! En dan wil ik het ook dragen. Ik heb dat nu bijv met donker chocoladebruin als kleur, en bordeauxrood. Of toen de skinny jeans uit de mode ging, en die wat wijdere broeken weer in. Had ik vrij snel zoiets van, ik heb die skinny eigenlijk ook wel gehad zeg maar, vind dat wijde nu weer mooi. Soms ook niet hoor, zie ik iets en denk ja leuk maar niet voor mij, bijv die oversized blazers nu.
Ik draag dingen ook eigenlijk nooit totdat het kapot is, maar op den duur (en dan bedoel ik wel jaren ja) draag je het niet meer. En het gaat ook gewoon niet snel kapot? Ik heb echt kleding in de kast van 10-12 jaar oud, wat ik af en toe nog draag. Mβn oudste kleding stuk is 26 jaar oud, dat ga ik ook niet meer weg doen. Een blazer van de CoolCat. ππ
Anyway, ik dwaal af. Ik vind mode ook leuk dus. Ik vind dat niet iets wat fout is of dat ze af moeten leren. Dat was eigenlijk mβn punt.
Trees Ik zie bij de meiden, dat ze vaak een kledingstuk na een jaar niet meer mooi vinden. Moet er weer wat anders komen. Ook al is het nog in goede staat.
Dat heeft dochter soms ook. Maar ik merk dat ze daardoor nu inderdaad andere keuzes maakt. En is dat nu minder geworden. Maar voor mij is het natuurlijk ook wel anders om daar over te oordelen. Want ik ben bij wijze van al twintig, dertig jaar kleding aan het verzamelen. Dus ik heb ook veel meer om af te wisselen. Voor mij zelf en of bij dochter. Heb ik ook het idee dat het samenhangt met de adhd. Ineens is iets helemaal wauw en leuk en ik wil heel veel van alleen maar dat! (ik geef daar niet meer aan toe, maar dat gevoel ken ik wel) En dan ineens, meh, Iβm over it, volgende obsessie. Ik heb dat soms ook met bepaalde dingen eten, en ik zie het bij anderen veel met telkens aan een nieuwe hobby beginnen, allemaal dingen daarvoor kopen en dan komt de volgende hobby al weer. En die hebben dan volle knutselkamers met heel veel verf, viltstiften, vilt, kleurboeken, borduur spullen, knutsel zooi etc. Ik heb volle kleding kasten. π€·ββοΈ
Trees Ik bemoei mij er overigens verder niet mee. Ik adviseer enkel π
Nee zo vatte ik het ook niet op hoor! π
Ik vind het gewoon een leuke discussie hoe iedereen het doet. Was alleen verbaasd en een beetje nieuwsgierig over de stille likes even. π
Trees Ze moeten ook zelf leren wat handig is en wat mogelijk is van hun budget. Dat is het idee van kleedgeld lijkt mij
Precies, daarom. En ze koopt dus wel tweedehands, maar liever in winkels dat ze het kan zien en passen. Ze is dan wel weer merk gevoelig (heeft ze dus niet van mij. Dat boeit mij totaal niet). Dus dan zoekt ze tweedehands Ralph Lauren bijv. Maar ze is ook fan van de Brandy Melville en van Uniqlo, omdat het meeste daar allemaal van natuurlijke materialen is, meestal katoen of wol. Ik vind het eigenlijk al heel wat dat een puber daar mee bezig is. Is ook deze tijd natuurlijk maar ik shopte dus als 16 jarige 100% polyester bij de CoolCat. π€£