Wat is je bijgebleven van je bevalling?

Ik had heel erg last van mijn bekken tijdens de zwangerschap en tijdens mijn bevalling kon ik niet goed zelf mijn benen optrekken. Het was dus heel fijn dat mijn man mijn linker been vast had en de verpleegkundige mijn rechter been tijdens het persen. Tussen de persweeën door kon ik elke keer even ontspannen en mijn benen laten zakken.
Tijdens zo’n pauze ging de verpleegkundige even gezellig naast mijn man staan kletsen. Maar toen ik zei dat er weer een wee kwam blééf ze daar staan kletsen mijn man pakte mijn been maar haar heb ik toegesnauwd ‘wil je nú naar de andere kant van het bed komen en mijn been optillen!!!’
Verder een super fijne en mooie bevalling gehad.

Bij de oudste moest ik opeens naar het ziekenhuis, want L. had in het vruchtwater gepoept. Dus man en kraamhulp gauw spullen bij elkaar gezocht en wij zijn de ambulance ingegaan. Toen we wegreden bedacht ik opeens dat ik helemaal geen schoenen mee had, dus ik begon daarover tegen man. Op een gegeven moment zei de verpleegkundige dat dat later wel kwam en dat ik me eerst maar eens op mezelf moest richten

Ik ben alledrie de keren thuis bevallen. De beste herinnering is: dat bij de tweede ik nog even naar de wc moest en toen ik net ging zitten braken mijn vliezen. Zo fijn overigens van de andere twee geen rotzooi in bed hoor toen ze gebroken werden

Bij de oudste, toen ik op keek onderweg naar het ziekenhuis dat we op de vluchtstrook reden. Mijn vliezen waren onderweg gebroken dus man voelde de druk om toch wat sneller te gaan. Eenmaal in het ziekenhuis ging het heel snel en vond het later wel grappig dat man zo stond te klooien om die kleine frummel aan te kleden.

Bij kleine meid vooral dat ik de vk wel in haar gezicht kon trappen omdat het hechten zo'n pijn deed, de verdoving werkte niet en er zat al even tijd tussen bevallen en hechten. Ook mocht ik haar niet aan man geven, want gouden uurtje, en we waren beide bang dat ik haar fijn zou knijpen.

Bij zoon, dat man geen minuut later thuis had moeten zijn want dan had hij de geboorte gemist. Het ging zo snel! De meiden zaten gewoon beneden, eerste schoolsluiting was net ingegaan, en mijn schoonmoeder stond in het hoekje van de slaapkamer te kijken hoe haar kleinkind geboren werd terwijl ze officieel niet eens aanwezig mocht zijn.

Bij M, dat ze me wel 1000 keer gevraagd hebben of ik zeker wist dat ik geen pijnbestrijding wilde. Uiteindelijk stond ik daar bekend als die rare Nederlander, dat hadden ze nog nooit meegemaakt
Maar achteraf kwam de gyn naar me toe dat mijn keuze om geen ruggenprik/lachgas te nemen in combinatie met de termijn waarop ze is geboren (33.1) ervoor gezorgd heeft dat ik haar alsnog meteen na de bevalling mocht vasthouden tegen alle verwachtingen in. Was goud waard

Bij F alleen maar drama. Was een prima bevalling zonder complicaties, maar nadat ik al eerder in Schotland was bevallen vond ik Nederland echt slecht. Zo heb ik geen eten gehad omdat ik om 18:45 was bevallen en tegen de tijd dat ik klaar was het te laat was voor het avondeten, kon nog geen boterham vanaf. Heb uiteindelijk een snickers uit de automaat op, dat was alles tussen 14:00 en het ontbijt de volgende dag
Gezeik dat ik te lang onder de douche stond, dat ik te veel lawaai maakte, ben urenlang gewoon genegeerd en ze hebben F in mijn slaap weggehaald zonder toestemming voor een medische handeling. Was er niet over te spreken, maar goed, heb er wel een leuk kind aan overgehouden

[verwijderd] wat belachelijk, daar zou ik ook ontzettend pissig om worden. Ook heel vreemd dat er zoveel verschil tussen ziekenhuizen zit, ik denk vol warmte terug aan hoe goed en lief er voor ons is gezorgd en bij jou kon er nog geen boterham vanaf. Idioot toch!

Lumihiutale
Femkes
Het is dat er geen derde komt hoor, anders zou ik ook voor een ander ziekenhuis hebben gekozen! Gelukkig mocht ik hier wel gewoon de volgende dag naar huis dat scheelde

[verwijderd]
Dat is inderdaad heel anders.
Ook per ziekenhuis verschillend dan, want ik heb 2x prima zorg gehad in het ziekenhuis.
Bij dochter kreeg ik 's avonds nog een heel lijstje waar ik uit kon kiezen voor een warme maaltijd.

Mamabeertje dat geloof ik ook zeker hoor, het was gewoon pech met het ziekenhuis hier. Maar de enige vergelijking die ik heb was Schotland, en daar zat ik in een soort baby-hotel. Dat was echt pure luxe, dus ik was ook gewoon verwend

Heb je even

• Gebroken vliezen op de oprit nadat ik uit de auto was gestapt en er net buren stonden om te vragen hoe lang ik nog moest.

• Roze muisjes ipv blauwe muisjes krijgen in het ziekenhuis.

• Vragende blikken en de vraag wat wij kwamen doen, want ik was toch nog maar net zwanger (geen zichtbare buik), terwijl ik dus gebroken vliezen had en baby kwam.

• Baby O kwam er in stuit uit, trauma .

• Uitval van zicht en gehoor en paniek in de tent bij iedereen behalve bij mij.

• Aapjes kijken bij de bevalling van O, er stonden wel 30 mensen in de kamer, omdat het zo weinig voor kwam.

Mijn grappigste stukje van mn bevalling van T is;
Dochter sliep al 3 weken bij mn ouders want als ik zou gaan bevallen had ik vast geen zin dat ik nog op iemand moest wachten om dochter op te halen.
Met 36+5 weken wilde dohter zó graag weer eens thuis slapen. En hé he groot is de kans dat ze precies dat weekend zou komen..
Nou raad je het al?
Volgende ochtend kwam T he haha

Bij 2e zoon stond tijdens de bevalling ineens de kraamverzorgster op de stoep die ik bij de oudste ook had. Wisten we niet van tevoren, maar was super leuk!

Bij dochter begon de bevalling om 20 uur en om 1uur was ze er. Zoons hebben er gewoon doorheen geslapen (ik ben thuis bevallen) en stonden om 7uur naast ons bed. Helemaal verrast dat ze ineens een zusje hadden

De bevalling van de jongste ging heel snel. Man zat om 16uur gewoon nog op kantoor en om 18uur is B geboren. Toen waren zijn collega's erg verwonderd dat hij om 19uur belde dat B er was

Bij de oudste,
De verloskundige stuurde ons naar het ziekenhuis en zei dat ze in half 5 zou terugkomen hoe het ervoor stond. Ik stond erop dat ze mee zou gaan. Ik kwam het ziekenhuis in met persweeën werd op een bed gegooid (voor mijn gevoel) en kon gaan persen. Van 5 cm naar 10 in een autoritje van nog geen 15 minuten. De verloskundige was om half 5 afgerond. Ik kon het niet laten te vermelden dat ze eigenlijk nu pas terug zou komen.

Bij de jongste had ik zo veel vruchtwater dat de verloskundige een dammetje moest bouwen om ervoor te zorgen dat haar voeten niet nat werden. Ze had slippers aan

Bij C...
De werf stond gepland voor onderhoud, vanaf 39.1 maar de eerste dag is altijd chaos met hoop geregel... om 16:30 einde werkdag en met dat de mannen weg lopen braken m'n vliezen "oke, 1e dag is voorbij, man kan weg zonder problemen, start!"

Bij kleine meid ook nog, ik mocht douchen. De verpleegkundige stond mij de hele tijd in de gaten te houden. Ze had haar armen over elkaar en een blik van, hup hup, schiet eens op. Ik voelde me zo ongemakkelijk! Hoe anders dat was bij oudste en jongste.. bij oudste mocht man mee en gewoon op m'n gemakje kunnen douchen. Bij de jongste thuis terwijl de kraamhulp de zooi opruimde en de deur stond alleen op een kiertje zodat ze het snel door zou hebben als het niet goed zou gaan. Ze vroeg toen alleen een paar keer hoe het ging en deed verder gewoon haar ding. Ik voel me nog steeds ongemakkelijk als ik er aan terugdenk bij kleine meid.

Bij de oudste, mijn badbevalling en de gynaecoloog die grapjes maakte en toen ze er was, 'respect' zei.

Bij de middelste de migraine en dat ik zeurde om een paracetamol maar geen pijnbestrijding wilde midden in een weeënstorm.

Bij de jongste, de inleiding en het infuus met opwekkers. Ik had daar veel niet goede dingen over gelezen, maar het werd de fijnste bevalling! Geen weeënstorm maar gewoon goede effectieve weeën. Om 7 uur ging het infuus aan en om 8.25 was ze geboren.