- Bijgewerkt
Ik was hoogzwanger en N wilde niet in de buggy gaan zitten, wat ik al had ingecalculeerd, want Hey dit geintje gebeurde dus opeens elke dag. Dus nadat ik hem eerst gepaaid had met in de speeltuin spelen liet ik hem expres een stukje lopen met de afspraak dat hij daarna zonder gedoe in de buggy ging zitten. (Echt wat dacht ik wel niet?)
Het kind, ook wel de exorcist wilde niet de buggy in, die besloot zoals hij dat zo goed kan op de grond te gaan liggen en kei en keihard te gaan gillen. Ik stond dus expres (want hey, wat had ik dit goed ingecalculeerd) in een rustige straat achter een hele grote auto. Kind zat, nadat ik 16 kilo met moeite opgetild had met mijn hoogzwangere buik ein-de-lijk vast in de buggy. Komt er een vrouw de straat over gerend.
‘SLOEG JE HEM NOU?!?!???!??’
‘Deze ontaarde moeder tilde hem enkel en alleen in de buggy, maar je mag jeugdzorg wel bellen misschien wilt iemand dit kind wel in bruikleen?’
Daarna heeft N een half uur gegild, ik was in dat halfuur opeens selectief doof.
Overigens snap(te) ik heel goed dat ze dacht dat ik iets ergs had gedaan, als hij gilt dan gaat dat door merg en been en hoor je dat 100 meter verderop nog.