Het voorkomen van verwende kinderen
Onze kinderen zijn best verwend. (Hebben veel spullen in elk geval)
Maar als ik merk dat ze iets standaard vinden krijgen ze het voorlopig niet meer. Ze moeten als ze iets willen het vragen met alsjeblieft erbij anders krijgen ze het sowieso niet en dankjewel zeggen hoort er ook bij.
Zeuren hoort er wel een beetje bij. Onze oudste heeft nu wel goed door dat onze nee nee betekend dus die is vaak snel klaar maar de jongste probeert het nog wel eens (maar die is pas 2.5)
Qua eten ze krijgen hier redelijk onbeperkt fruit behalve een half uur voor het eten. Dus kan best gebeuren dat onze zoon tussen middagdut en avondeten nog een appel een mandarijn een bakje blauwe bessen en wat paprika op heeft. Snoep krijgen ze niet vaak alleen in de vakantie heb ik dat meestal wel in huis anders meestal niet. En in de vakantie krijgen ze dus ook wel meerdere snoepjes per dag als we een uitje hebben.
Lastig dat soort dingen hè. Ik denk dat het karakter van je kind ook meespeelt. Oudste had laatst een nieuwe rugtas nodig, dus die hebben we gekocht. Middelste hoor ik nergens over. Ik zei later tegen mijn man, als het andersom was geweest en middelste had een nieuwe tas gemoeten dan had je de oudste eens moeten horen. Want zij wil dan ook wat nieuws, anders is het niet eerlijk.
In de winkel zag ze ook allerlei andere leuke tasjes die ze ook graag wou, maar niet mocht van mij. Was ook heel gemeen.
Het zijn dingen die ze moeten leren. Vaak probeer ik te wijzen op wat ze al wel hebben, zodat ze (hoop ik) leren zien dat ze het heus zo slecht nog niet hebben.
- Bijgewerkt
Ik denk ook dat het de leeftijd is, een leuke dag (prikkels!) en dan een mevrouw die plots mooie knuffeltjes uitstalt. Dat alles heeft even kortsluiting veroorzaakt in haar hoofd. Het zegt niets over jou of over je opvoeding 
Met de oudste was ik daar ook heel gevoelig en beducht voor (in het openbaar), maar de jongste is 100 x 'veeleisender' dan zij en de middelste waren, en nu doet het me precies niet zo veel. Ze kan gillen wat ze wil, ik heb haar al meerdere keren als een strijkplank afgevoerd. Dat hoort erbij en niemand kijkt daar echt raar van op en anders zie ik die blikken niet eens meer.
Ze weten nu goed (de jongste nog niet altijd, maar ze is ook nog geen 4) dat ze niet moeten zeuren om iets. Ik heb nog nooit iets gekocht voor ze als we in een winkel waren, dus weten ze dat dat niet 'standaard' is als we boodschappen doen of iets dergelijks. Qua tussendoortjes hetzelfde, we hebben onze eigen regels en de oudste zegt nu zelf dat ze eerst fruit pakt voor ze een koekje mag. Dit zegt ze ook tegen de middelste, die de grootste zoetekauw is. Tegelijkertijd wil ik wel graag dat het ze aan niets ontbreekt.
- Bijgewerkt
Mamabeertje zodat ze (hoop ik) leren zien dat ze het heus zo slecht nog niet hebben
Hier kwam ik zelf pas achter toen ik uit huis ging. Dus ja, geef het tijd dames… 
- Bijgewerkt
Ik heb ook nog wat toe te voegen aan dit topic hoor 
We vierden mijn verjaardag in een hotel midden in het groen. Toen we rond 18 uur wilden gaan eten was E. (de middelste) al aardig moe. Deels van alle opwinding, maar ook van het zwemmen. Ook had ze niet genoeg gegeten tijdens de lunch en had ze gewoon honger.
We zaten amper en ze begon al te zeuren dat ze brood wilde. De ober kon niet snel genoeg komen. Ze mochten drinken wat ze wilden (Fanta) en we hadden op de kaart een BBQ-schotel gezien voor de hele tafel. Dat leek ons ideaal, er zaten ook groenten en aardappeltjes/frieten bij maar mevrouw had het in haar hoofd dat ze een hamburger wilde met een broodje en frietjes.
Dus dat ging zo:
Man: "ik zie hier de BBQ-schotel, vanaf hoe laat is dat?"
Ober: "Vanaf 18 uur."
E.: "maar ik wil een hamburger met mayonaise!!"
Man: "ja E., maar er liggen op die BBQ-schotel ook hamburgers.
E: "ik wil geen schotel, ik wil een hamburger met mayonaise!!"
Man: ".."
E: (volume 10): "ik wil een HAM-BUR-GER met BROOD en NIKS NIKS NIKS daarbij!!"
Vervolgens stootte ze haar flesje drinken om omdat ze te haastig naar het brood graaide, ze begon te gillen omdat A. 'haar' broodje pakte en ze heeft tot het eten kwam dikke tranen gehuild.
Mijn man schaamde zich kapot en heeft haar flink gecorrigeerd. Hij bleef ook nog lang boos op haar, zo lang dat ik maar gevraagd heb of hij nu gezellig kon doen want de verjaardagssfeer was wel weg.
Dus. Als ze bijna 7 zijn, zetten ze je ook nog te kakken alsof ze 3 zijn 
Gelukkig dat S. en A. zich bijna voorbeeldig gedroegen, de opvoeding is dus niet helemaal mislukt 
Nescio Ohhhhh ik heb meteen een levendige flashback naar mijn jongste. Die midden in de Albert Heijn een hysterische melt down kreeg. En schreeuwde op volume standje luchtalarm dat hij naar de MacDonalds wilde. Daar komen we nooit, want ik ben niet zo fan. Maar hij had dat van een klasgenootje gehoord die er met een kinderfeestje geweest was. En nu leek het net of we daar elke week eten of zo.
Vulpen midi die door de Lidl schreeuwt dat hij whiskey wil! Hij bedoelde Fristi, maar sprak nogal onduidelijk.
Ook midi, zelfde Lidl: ik wil aan mijn piemel zitten! Omdat we hem probeerden aan te leren dat hij niet in het openbaar aan zijn piemel mocht zitten.
Mini die van de week riep dat het de vreselijkste dag ooit was, want ze moest naar bed. Standje luchtalarm, door de speeltuin achter ons huis.
Dat soort verhalen?
Vulpen oudste die ik al schreeuwend als de duivel uit de opvang moest halen, want ze hadden nieuw speelgoed wat hij ook wilde? En hij kreeg thuis helemaal niks gilde hij? Dat het zo erg was dat er andere ouders moesten helpen hem in de fiets stoel te krijgen, want dat lukte mij niet alleen?
Of zoals de jongste die moord en brand gilt als hij geen ijsje krijgt. Zelfs niet net nadat hij er al een op heeft?
Femkes midi die door de Lidl schreeuwt dat hij whiskey wil! Hij bedoelde Fristi, maar sprak nogal onduidelijk.
Ik heb nog een verhaal.
Wij gaan wel eens pannenkoeken eten bij de pannenkoe. Daar krijg je bij een kindermenu een doekoe waarmee je een cadeautje kan grijpen uit een automaat.
Mijn oudste is daar eens zo over uit haar plaat gegaan. Dat we het toetje hebben geannuleerd en zijn vertrokken. Het was zo genant.
Let wel, je kan de cadeautjes altijd ruilen. En het zijn prullen hè.. Ik weet niet meer waarom ze zo uit haar plaat ging. Maar het was zo overdreven en compleet buiten proportie.
Het was waarschijnlijk ook prikkelverwerking. We waren er om haar verjaardag te vieren. Maar wat voel je je voor lul staan.
Ook kon ze verschrikkelijk boos doen als we wat leuks gingen doen. De eerste paar uur waren altijd gezeik met haar. Dat gaat nu wat beter. Dat is niet omdat ze verwend is, maar omdat ze de hooggespannen verwachtingen niet rijmt met de werkelijkheid ofzo.
Ik heb zoveel verhalen dat ik ze niet eens meer weet. Mijn jongste heeft zoveel driftbuien in het openbaar gehad Ik ben nou ook niet bepaald een huismus dus dan krijg je dat haha. Wel gênant en irritant inderdaad maar ja. De leven hè
- Bijgewerkt
Ik was hoogzwanger en N wilde niet in de buggy gaan zitten, wat ik al had ingecalculeerd, want Hey dit geintje gebeurde dus opeens elke dag. Dus nadat ik hem eerst gepaaid had met in de speeltuin spelen liet ik hem expres een stukje lopen met de afspraak dat hij daarna zonder gedoe in de buggy ging zitten. (Echt wat dacht ik wel niet?)
Het kind, ook wel de exorcist wilde niet de buggy in, die besloot zoals hij dat zo goed kan op de grond te gaan liggen en kei en keihard te gaan gillen. Ik stond dus expres (want hey, wat had ik dit goed ingecalculeerd) in een rustige straat achter een hele grote auto. Kind zat, nadat ik 16 kilo met moeite opgetild had met mijn hoogzwangere buik ein-de-lijk vast in de buggy. Komt er een vrouw de straat over gerend.
‘SLOEG JE HEM NOU?!?!???!??’
‘Deze ontaarde moeder tilde hem enkel en alleen in de buggy, maar je mag jeugdzorg wel bellen misschien wilt iemand dit kind wel in bruikleen?’
Daarna heeft N een half uur gegild, ik was in dat halfuur opeens selectief doof.
Overigens snap(te) ik heel goed dat ze dacht dat ik iets ergs had gedaan, als hij gilt dan gaat dat door merg en been en hoor je dat 100 meter verderop nog. 
[verwijderd]
Kind kiest een doos lego uit.
Heel de middag gebouwd aan zo'n vrachtwagen.
Ik helemaal trots dat ie klaar is.
Kind super verdrietig, want hij heeft geen dakje zoals die van Klaas.
'Dat klopt, zo eentje had je ook niet uitgezocht'.
Kind nog verdrietiger en ook nog eens boos.
[verwijderd]
Maar serieus.. F heeft een keer moord en brand geschreeuwd omdat, jawel.. de vis nat was. 
Ysabella Overigens snap(te) ik heel goed dat ze dacht dat ik iets ergs had gedaan, als hij gilt dan gaat dat door merg en been en hoor je dat 100 meter verderop nog
Onze jongste gaat ook heel vaak auw auw auw niet me pijn doen roepen. Dat doen we dus helemaal niet hè. Ik schrok er de eerste keer dus van. Hij gilt ook zo hard dan alsof ie gewurgd wordt.
- Bijgewerkt
Hopsatee Onze jongste gaat ook heel vaak auw auw auw niet me pijn doen roepen. Dat doen we dus helemaal niet hè. Ik schrok er de eerste keer dus van. Hij gilt ook zo hard dan alsof ie gewurgd wordt.
Van zo'n driftbui heb ik dus helemaal niks, maar dit doet mijn zoont dus ook en dan raakt ie echt een irritatiesnaar 
Heb hem dat hij peuter/kleuter wat keren over mijn schouders meegenomen. Hij weigerde dan om verder te lopen omdat hij zijn zin niet kreeg. Nu is hij 10 jaar en heeft hij nog wel eens van dit soort buien (overprikkelling). Laatst op de fiets naar het centrum had ik hem wel 20x gezegd dat hij gewoon moest fietsen. Stunten, op één wiel rijden en andere idioterie mag hij in de speeltuin doen maar niet op een fietspad langs een drukke weg. Had hem al gezegd dat ik er nu echt klaar mee was... en ja hoor.... toch weer doen.... Straf dus. Wilde hij niet meer verder fietsen, blokkeerde het fietspad en er kon niemand meer langs Geen land mee te bezeilen. Toen ik hem op de stoep wilde zetten begon hij met toch een partijtje te gillen. Au! Au! Au! Je doet me piiiijjjnnn!!!! Nou, toen schaamde ik me dus kapot.
Kon ik niet wegfietsen, want hij wist de weg niet. Ben dus maar op de stoep gaan zitten, met de boodschap dat ik wel even in 't zonnetje zou wachten tot ie klaar was met zijn gegil en we weer verder konden.
O hier gisteren nog. Ze wilden allebei naar de speeltuin. Prima dan gaan we. Op de hoek van de straat bedacht de oudste dat ze toch niet wilde maar ja jongste wilde wel dus hup oudste opgetild schreeuwend over mn schouder meegenomen. In de speeltuin aangekomen heeft jongste 1x gegleden en moest toen plassen dus hup weer terug met hevig verontwaardigd kind nasnikkend aan de hand en thuis kon ik de jongste omkleden want die had het niet helemaal droog gehouden. Nou top uitje dus.