Het is momenteel een issue bij ons: hoe voorkom je dat je kind verwend raakt en er almaar vanuit gaat dat alles wel kan en mag en nooit genoegen neemt met 'straks' of 'nee'? Is het überhaupt een thema bij jullie of hebben jullie kinderen wel enig besef dat ze niet altijd alles mogen en gaan ze daar gewoon begripvol mee om? En indien het laatste, heb je dan tips voor hoe je dat bereikt? Of is je oplossing dan stiekem dat je nooit nee verkoopt zodat je kinderen ook nooit uit hun plaat hóéven gaan?

Want ik weet het nu niet goed. Ben ik niet streng genoeg waardoor ze nu enorm kan zeuren of zelfs uit haar plaat kan gaan omdat ze verwend is geraakt? Of ben ik juist veel te streng en is het onredelijk om je kind maar één tussendoortje per dagdeel te geven en niet bij elk uitje ook een cadeau te geven (bijvoorbeeld)? (Dit is de mening van oudste) Want ik heb wel degelijk het idee dat bij veel ouders in onze omgeving veel meer mag. En tegelijkertijd denk ik: maar ik wíl dat gewoon niet, dat ons huis dichtslibt met zooi en dat ze haar tanden en gezondheid bederft nog voor ze ook maar een tand gewisseld heeft. Maar ik gun haar wel wat en heb ook geen zin om altijd overal moeilijk over te doen...

Herkenbaar?

    Ik denk dat het eigenlijk gewoon leeftijd is , niet zo zeer jullie gedrag. Mijn oudste zeurt ook veel, deels.vermoeidheid , deels hij ziet vanalles bij andere, op school, bij andere kinderen in de dierentuin, alles is veel meer bewust als een jaar geleden. Als jongentje a 2 rugzakken heeft, kan hij ook kwaad worden , want hij heeft er maar 1. In de dierentuin ziet hij ook vanalles leuks in die winkels, die vermijden we, en het is gewoon nee.

    Qua eten doen wij het met monkeyplatter en vaste eet momenten. Daarbuiten niet.

    Ze zijn ook op een leeftijd dat ze grenzen verkennen en beseffen dat andere andere grenzen hebben.

    Dus ik denk, gewoon doorgaan zoals je gaat! consequent blijven en blijven doen wat je doet!

      Honkeytonk Ze zijn ook op een leeftijd dat ze grenzen verkennen en beseffen dat andere andere grenzen hebben.

      Ja dat is denk ik wel zo. En dat is dan ontzettend oneerlijk 🙃

          Vulpen ik was/ben best wel streng. Ze mogen heel veel, maar zodra er gezeurd wordt is het per direct klaar. Bijvoorbeeld jaren geleden waren we in de speeltuin en ik gaf ze een blokje chocola. Toen zei de oudste: 'eentje maar?' En toen moest ze hem inleveren 😬 mijn vriend vind mij te streng 😅 maar ik kan echt niet tegen dat gezeur. Ik moet zeggen dat het wel werkt, zoiets doen ze geen tweede keer 😛 al is mijn vriend dan weer degene die dan later alsnog een stukje chocola gaat geven, maar dan legt hij daarbij uit dat zeuren niet lief is en dat ze dankjewel moet zeggen en dat ze de ene keer misschien twee blokjes krijgt en de andere keer een.
          Ook als we vroeger in een winkel waren en ze zeiden om iets kregen ze het niet als ik nee zei. Ik ben wel consequent daarin, als ik nee heb gezegd blijft het ook nee. Maar soms zeg ik gewoon vanaf het begin al ja en dan mogen ze iets hebben. Wat we ook wel deden is ze met een uitje bijvoorbeeld 5 of 10 euro geven en dan konden ze daar zelf iets van kopen. Zo kwamen ze er wel achter hoe duur sommige dingen zijn en dat helpt ook wel tegen het zeuren. Ze zijn nu 12 en 15 en ik vind het wel geslaagd, ze zijn niet verwend en de oudste ging uit zichzelf toen ze net 15 was direct werken.

            Vulpen maar in hun ogen is dat wel echt zo! Moet je voorstellen , je staat in zo een pretpark winkel, maar allemaal verleidelijke leuke dingen. En de 5 kindjes voor je mogen allemaal wat uitzoeken en jij niet. En dan ben je 4!

            Dan is het gewoon oneerlijk. En om dan te beseffen dat je het eigenlijk heel goed hebt , of dat het een andere keer wel mag oid.. dat zal tijd kosten om te leren.

                Honkeytonk Ja. Dat snap ik ook wel.

                Concrete aanleiding van dit topic was dat we gisteren naar theater waren. De kinderen konden er van tevoren nog spelen, ze kregen koek en appelsap, hartstikke leuk allemaal. Maar na afloop meldde die mevrouw dat je dingen bij haar kon kopen, waaronder een knuffeltje en daar had oudste toen haar zinnen op gezet. Het was supergênant, alle andere kinderen gingen gewoon lekker spelen (of kregen een knuffeltje...) ze was niet tot rede te brengen en we hebben haar jankend afgevoerd. Ik was zó teleurgesteld en verdrietig! Dan doe je wat leuks en eindigt het zo 🙁

                    Vulpen in dat soort situaties toonde ik ook wel begrip van 'mooi knuffeltje hè, ik vind hem ook heel leuk, ik snap wel dat je hem graag wil. Maar nu kan het even niet'. Ofzoiets.

                    • Vulpen hebben hierop gereageerd.

                        Ik was/ ben ook wel streng denk ik. Maar T heeft op de leeftijd van jouw kinderen een periode enorm gezeurd inclusief hysterische schreeuw buien, op de grond werpen en zelfs roepen dat ze dood ging als ze niet nóg een koekje kreeg…..
                        dit deed ze wel voornamelijk thuis. Als we op pad gingen waarschuwde ik haar van te voren bijvoorbeeld ‘ we gaan naar de dierentuin, ik neem dit en dit te eten en drinken mee, dus je hoeft nergens om te vragen!’ Daar deed ze het dan goed op.

                        • Vulpen hebben hierop gereageerd.

                          Sevenof9 Ja dat is onze normale tactiek ook. Misschien waren we nu te verbaasd dat ze zo reageerde en escaleerde het gewoon megasnel ook omdat het zo gênant was. En het was allemaal onze schuld want dan hadden wij haar maar die knuffel moeten geven.

                          Huggybird Ah, dat is goed om te horen. Het kwam nu voor mij heel onverwacht dat die vrouw ineens na afloop ging vertellen wat ze allemaal te koop had, normaal mogen de kindjes dan even het podium op of op de foto of zo, dus we hadden er totaal niet op geanticipeerd inderdaad.

                                Vulpen je kan er ook gewoon niet altijd op anticiperen. En dan is het einde schooljaar, einde van wat leuks, prikkels, moe en oneerlijk en heb je gewoon een befaamde driftbui te pakken. Wat nu om het knuffeltje ging, maar waarschijnlijk als dat niet geweest was, om de steen op straat ging die niet recht lag of zoals wij vorige week hadden, omdat hij zelf z'n laatste frietjes in de prullenbak had gegooid omdat hij niet meer hoefde na een dagje uit.. 😉.

                                  Vulpen het is niet genant, het is een 4-jarige die ontzettend teleurgesteld is en zo reageert. Ik zou me daar niet te druk om maken. Je voorkomt verwende kinderen door niet aan dat soort dingen toe te geven. Dus niet het knuffeltje kopen. Dan groeit ze daar in mee, maar op haar leeftijd is het gewoon even teveel geweest. Ze was waarschijnlijk moe/overprikkeld, teleurgesteld en dan explodeert het even.

                                  Maxi is 12, heeft gisteren zijn feestje gehad en is daar (familie van mij) dan ook hartstikke zenuwachtig in. Van een vriend kreeg hij een nieuw hoesje voor zijn telefoon. Iets waar hij niet om gevraagd heeft omdat hij zijn huidige hoesje heel mooi vindt. En daardoor voelde hij zich heel opgelaten. Want die ander heeft moeite gedaan, dat erkent hij ook, maar hij moet dan omschakelen en dat lukte hem gewoon even niet omdat hij daar te gespannen voor was.
                                  Dat zag ik eerst ook aan voor verwendheid, maar toen hij aangaf dat hij gewoon overprikkeld was, heb ik het ook even laten gaan. En dan heeft hij dus al 8 jaar langer kunnen oefenen en ik ook in erop reageren en daardoor kunnen we nu drama's grotendeels voorkomen.
                                  Maar met 4, in een vreemde omgeving, niet te zwaar aan tillen.

                                      Mijn kinderen zijn iets ouder denk ik (10 en 12). Van de week hadden we een gesprek over streng zijn. Beiden gaven toen aan dat ik best streng ben, maar dat het tenminste wel duidelijk is 🙈

                                      Ik merkte dat ik mezelf schrap zette tijdens het gesprek, kinderen waren enorm relaxed en gingen herinneringen ophalen aan de keren dat ik streng was 🙄 Ik vond het gesprek in het begin best confronterend en helemaal niet leuk. Later realiseerde ik mij dat het eigenlijk een heel positief gesprek was. Ze ervaren het streng zijn hier niet als vervelend...

                                      Femkes Maar met 4, in een vreemde omgeving, niet te zwaar aan tillen.

                                      Dit echt hoor @Vulpen het heeft echt nog niks te maken met verwend, maar gewoon een kleuterhoofd wat even op slot schiet.

                                        Vulpen in jullie situatie was er ook niet van te voren op te anticiperen, dit overkomt jou, en haar.
                                        wat ik geleerd heb is me er niet zo druk om te maken. Jij weet waarom je nee zegt, dat doe je met een goede reden en weloverwogen ( ook als je een keer wel ja zegt)
                                        Als jouw dochter dan teleurgesteld is kun je begrip tonen en dat is het dan.
                                        Ik het begin kon ik om zo’n bui nog wel eens boos of geïrriteerd reageren, maar het was veel sneller over als ik zei ‘lieverd, ik begrijp dat je teleurgesteld bent maar nee is nee, dat weet je.’ En dan over tot de orde van de dag. Dan schreeuwde ze nog wel even, tja, dat was dan maar zo. 🤷🏻‍♀️
                                        Toen ze 7 was kwam ze thuis van het spelen bij een klasgenootje met de woorden ‘ik heb zo’n trek, we kregen maar een halve appel omdat P geen hele op kan, maar ik wilde niet om meer vragen want je moet blij en tevreden zijn met wat je krijgt’ 😊🥳👍

                                          • [verwijderd]

                                          • Bericht #15

                                          Ik vind Het heel bizar om de woorden als ‘streng zijn/verwende kinderen ‘ in een zin te lezen samen met ‘tussendoortjes’ of eten over het algemeen.
                                          Ze eten naar hun honger, qua tussendoortjes hebben we hier bepaalde regels en uiteraard werkt het enkel en alleen als je zelf het goede voorbeeld geeft. Daar begint het eigenlijk mee.

                                          De regels zijn hier: chocoladepasta alleen op zondagen, 1 tussendoortje per dag dat is om 16u, eerst fruit opeten daarna een (water)ijsje, een paar koekjes of een paar plakjes cake. Mini plakjes dan hè . Ik bak altijd zoveel mogelijk suikervrij. Maar dit eet ik zelf het liefst ook. Als we op bezoek zijn mogen ze alles eten en proeven, Met mate, gevaarlijke dingen zoals pinda’s uitgezonderd. Ik zeg altijd dat het niet mag omdat het alleen voor volwassenen is. Klaar.
                                          En soms zeuren ze, maar dat doen alle kinderen 😁

                                          Wat de spullen betreft, ze krijgen alles of bijna alles waar ze naar vragen. De oudste moet vaak wel eerst iets doen/zich goed gedragen op school etc voor hij het krijgt. Ik vind ze niet verwend. Nee is nee want vaak was de afspraak anders en dat weten ze. Alles is duidelijk uitgelegd. Als ze iets niet mogen leg ik uit waarom.

                                            • [verwijderd]

                                            • Bericht #16

                                            Vulpen ik dat dat ze gewoon moe was. Hoe oud is ze? Het was een mooie dag gevuld met nieuwe ervaringen en emoties, het huilen was haar uitlaatklep en dat knuffeltje had er eigenlijk niks mee te maken. 😄

                                              Vulpen Ja soms gaat het ook gewoon vervelend allemaal, wij hebben ook genoeg huilbuien gehad (en die zijn er nu nog maar dan om andere dingen).

                                                [verwijderd] Waarom vind je dat bizar? Ze mogen hier altijd onbeperkt groente, fruit en brood. Ze aten vroeger vaak als tussendoortje een paprika ofzo. Maar tussendoortjes waarbij ik strenger ben gaat dan om snoep, chips en fastfood.

                                                    Sevenof9 precies dit.
                                                    En qua spullen krijgt T echt niet (bijna)alles waar ze om vraagt. Ze is nu 13 en wilde Nike schoenen, dat mag maar dan betaal je de helft mee.

                                                      Vulpen Toevallig heb ik net een online training gevolgd. Maar het is geen afwijzing naar jou. Het is voor een jong kind nog niet te begrijpen dat ze iets niet mag. Daarnaast is het ook een overgangsfase wat altijd lastig is bij kleintjes. Een leuke middag en dan eindigt het zo is een gevoel wat wij dan als ouder hebben maar dat is heel abstract. Dat noemen ze zeg maar “slachtofferrol” het is wel zo en jij voelt dat zo maar je kind kan er niks mee. In zo’n situatie is het beste om te benoemen dat je begrijpt dat ze boos is en graag dat knuffeltje had gehad. Jij doet niets fout in elk geval. Niet jezelf de schuld geven. En zeker niet schamen. We schijnen vaak geneigd te zijn te gaan overcompenseren in het openbaar omdat we het dan gênant vinden. Maar je moet toch proberen je er niets van aan te trekken. Ze leert juist.

                                                      Was je in de Flint? Ik wel! Wij waren naar ik zou wel een kindje lusten!

                                                          © 2021 Alles voor de Kids.

                                                          Privacy policy Reglement voor Deelname Mod richtlijnen Doneer