June ik denk dat het voor mij vooral een kwestie is van.. hoe zeg ik dit?
Dit conflict is al zo lang gaande, al ruim voor mijn geboorte. Het is vreselijk ingewikkeld, vol nuances en ik ben met mijn beperkte kennis gewoon niet in staat om een gefundeerde mening te vormen. Mijn standpunt is dus al maanden een: ik ben tegen geweld/machthebbers die met bommen lopen te strooien, en voor bescherming van onschuldige burgers.
Maar dat geldt voor Rusland net zo goed. Ik veroordeel Putin en zijn vriendjes, maar niet de onschuldige burgers die net zo goed last hebben van een onmenselijk regime.
Geweld moet stoppen. Van alle kanten. Bescherm de onschuldigen. Burgers zijn niet verantwoordelijk voor het gedrag van machthebbers. Of dat nou gaat om een inwoner van Palestina, Israël, Rusland, Oekraïne of Amsterdam, overal zitten onschuldigen die hier niet voor gekozen hebben, dit niet willen, en hier ook in verzeild zijn geraakt.
En maandenlang leek mijn standpunt daarin redelijk overeen te komen met mijn bubbel. Natuurlijk heb ik ook demonstraties gezien/langs gelopen, maar die kwamen vooral uit Moslimse hoek en daar bemoeide ik me niet mee.
Maar 'ineens' staat links op, en die beginnen ook met geweld te strooien?
Dus vandaar dat ik zeg, ik ben deze week zó in de war. Want bij veroordelen van geweld, hoort bij mij ook vandalisme, of politiegeweld. Maar ineens lijk ik daar de enige in te zijn? (Of nouja, niet dan, maar zo voelde het wel de afgelopen dagen..)
En dan bovenop die verwarring is er ook ineens een Queers for Palestina beweging en sorry hoor, maar wat?! 🤔
Ik vind het gewoon allemaal niet oké. Het geweld in Palestina ís afschuwelijk. Wat er gebeurd in Raffa is onmenselijk. Maar ik vind het ook niet oké dat joodse mensen hier niet meer de straat op durven. Ik vind het ook niet oké dat er gebouwen vernield worden. Ik vind gewoon niet dat het gedrag van de demonstranten goed gepraat moet worden, en het verbaasd me echt enorm hoe veel mensen het wel accepteren.
