Ysabella mini weet heel goed dat ze niet uit bed mag. Dat heeft ze namelijk in eerste instantie geprobeerd en dat betekent telkens terug naar bed. Dat is niet wat ze wil,dus verzint ze iets anders.
Daarom ging ze naar de wc, want ze weet dat ze naar de wc mag. Daar ging ze echter zitten en op een gegeven moment had ik door dat ze gewoon mijn aandacht wilde. Dus heb ik haar van de wc gehaald en naar bed gebracht. Maar als een net zindelijk kind zegt dat ze echt moet poepen durf ik dat niet direct te negeren. Dus mocht ze weer naar de wc. Daar ben ik bewust niet bij gebleven zodat ze niet de aandacht krijgt die ze wil. En ben ik de was gaan opvouwen waarbij ik dus telkens naar andere kamers loop om haar in de gaten te houden. De wc rol uitrollen ging heel snel (en hoeft ze de wc niet af) en daar werd ik boos om. Dus wilde ze het weer opruimen, want daar voelde ze zich schuldig bij. Maar dat mocht niet meer van mij en dus raakte ze ontzettend van streek.
Ik merk dat ik ook erg moeite heb met je opmerking. De clou is namelijk juist dat ze weet wat ze niet mag en daardoor de grens zoekt in wat ze wel mag (namelijk naar de wc). En mini is van mijn kinderen de eigenwijste en creatiefste. En mijn kinderen zijn verwant aan mij en mijn man, dus ik was al wat gewend qua eigenwijs zijn. En dat is regelmatig ontzettend vermoeiend. En daar klaagde ik over. En natuurlijk weet ik dat gisteren niet het pedagogische hoogtepunt van de week was, maar helaas weet ze telkens weer op een nieuwe manier de grens te vinden en niet elke keer heb ik direct het juiste antwoord. Als ze vanavond hetzelfde probeert weet ik namelijk dat ze helemaal niet hoeft te poepen en zal ze dus direct haar bed ingaan. Maar gisteren twijfelde ik omdat het ofwel een nieuwe tactiek ofwel daadwerkelijk een meisje dat moest poepen was.
