Ik baal echt zo van mezelf. De kinderen gingen logeren bij opa en oma voor de operatie. Mijn man zou ze dan gister ophalen. Toen mijn schoonmoeder de kinderen donderdagavond kwam halen, vertelde ze dat mijn zwager had gevraagd of zij zondag bij hem langs wilden komen om te eten. Toen had ze gezegd dat dat goed was en zij de kinderen dan op zondag naar huis zou brengen (zwager woont bij mij in de buurt). Dus ik dacht dat is wel lang, maar ok. Vervolgens zei ze; Ja dan komen we wel allemaal hier eten. Dus ik hier?? Ik kan helemaal niks hè. Nee dat hoeft ook niet zij neemt eten mee. Maar ik heb daar echt geen zin in. Ik kan mijn ogen niet eens helemaal open doen en dan heb ik straks een huis vol. En schoonfamilie is echt heel druk. Maar ik wilde ook niet ondankbaar zijn, dus ik zei ja is goed. Nu baal ik als een stekker.
