Manque je laat mij gewoon huilen, je reactie omschrijft gewoon hoe het is en de dingen die je noemt zijn zo herkenbaar.
Jij kan dus ook lekker je gedachten laten afdwalen en even vergeten wat je had gezegd te doen. Soms zijn vaste patronen, zoals handdoeken op een bepaalde manier opvouwen je houvast, om nog ergens hoe onbenullig ook consistentie in te hebben. Misschien moet ik ook niet te veel willen zeggen en daarmee hoge verwachtingen scheppen voor en naar de ander toe. Misschien is de ‘eis’ die ik bij mijn man stel in die onbenullige dingen wel helemaal niet mijn eis naar hem toe maar spiegel ik mijzelf wel gewoon.
Mijn zoon kan gelukkig heel goed opruimen, alleen zo ‘s avonds denk ik; ach kind laat maar lekker liggen, doen wij wel. Maar in de middag helpt hij altijd uit zichzelf mee.
Ontzettend lief van je en stiekem gun ik mij die ruimte ook alleen in de praktijk laat ik het zelf afweten. Mijn man is echt een top man, soms werk ik dingen gewoon zelf in de hand. Sommige patronen zijn makkelijker te volgen dan te doorbreken.
