Even klagen, al geneer ik me wel...
Na een hele dag werk, therapie, praten over zorg voor ons kind, regelen, eten, nog meer regelen, nog meer praten over ons kind, praten over mijn schoonmoeder etc. zit ik eindelijk thuis op de bank en begint er iemand die een hele tijd ambulante zorg verleend heeft te appen over hoe het met ons gaat. Na 6 berichtjes op en neer heb ik mijn telefoon gewoon uit gezet middenin het gesprek. Ik ben er echt even klaar mee. En hoewel ik me er heel lullig over voel, heb ik ECHT geen zin meer om te reageren.
