Ok, mijn oudste van 7 heeft dus een vriendje waar hij erg tegen op kijkt (jongetje is 8 maar zit bij hem in de klas) Echter is het me al een paar keer opgevallen dat er uit dat jongetje echt taal komt waar ik van schrik. Zo noemde hij iemand in mijn bijzijn dikke vetklep die teveel naar McDonald’s ging en komt mijn oudste regelmatig thuis met woorden of zinnen dat ik denk wat?! En dat hij dat dan van hem heeft. Sowieso enorm brutaal kind, ik heb echt mijn handen vol aan hem als hij hier is en ook mijn oudste wordt dan veel brutaler dan hij normaliter is.
Gisteren zei de oudste namelijk tegen de middelste: stomme homo! Mijn man en ik schrokken ons te pletter: wat zeg jij nou? En vroegen gelijk of hij wel wist wat hij zei, wat een homo was. (Gelukkig toen ik zei wat een homo was zei hij: huh maar waarom zeg je dan eigenlijk stomme homo want dat is toch normaal, dat kan toch gewoon 2 mannen samen. Thank God dat we dat mee hebben gegeven) Nou ja, zijn reactie liet zien dat hij geen idee had wat hij zei. Dus ik vroeg hoe hij daarbij kwam ja M had hem zo genoemd toen hij met voetbal iets verkeerd deed 😫
Op de een of andere manier vind ik het gewoon bizar dat kinderen dat onderling zo roepen. Ligt dat aan mij of komt dit vaker voor? En hoe ga je daar mee om dan? Ik merk dat ik (en mijn man) echt al liever niet meer willen dat onze oudste met hem speelt maar ja, dat kan je ook niet verbieden natuurlijk. Ik vind dit heel lastig.
