Honkeytonk Haha, geen probleem. Het is natuurlijk pseudo-wetenschap. Geen exacte wetenschap dus. Maarrrr.... zodra we onszelf of een ander proberen te omschrijven met onze gebruikelijke vocabulaire, is dat ontzettend subjectief. Je kunt dan over 1 persoon zeggen dat hij pietluttig is, maar ook dat hij heel erg secuur en betrouwbaar is. Daar zit een soort waardeoordeel en een interpretatie van het gedrag aan vast. Door een instrument te gebruiken met een aantal standaarden, objectiveer je dat. Is dat belangrijk? Nee, helemaal niet. Maar afhankelijk van waar je het over wil hebben, kan het wel handig zijn.
Honkeytonk Maar, ik lees nu wat vaker op het forum terug dat mensen er last (?) van hebben een bepaald label/hokje er van te hebben. Want daardoor kunnen ze bepaalde dingen niet.
Honkeytonk Daardoor ga ik nu twijfelen of ik wel heb begrepen wat het was. Want labels als ass en ADHD vind ik helemaal geen flauwekul, omdat je met een label juist stappen kunt maken met de juiste hulp. Dus als dit ook op die manier labels zijn, dan hoop ik ook dat mensen de juiste hulp erbij kunnen krijgen om mee om te gaan!
Een MBTI-type (of een andere typering uit een persoonlijkheidstest) is geen diagnose. Het is een dichotome classificering van mensen. Het is dus juist bedoeld om mensen op te delen in hokjes, dat kan heel praktisch zijn als je correlaties wil zien.
Als een persoon moeilijk zijn innerlijke gevoelsleven kan beschrijven, dan kan daar binnen de MBTI inderdaad een beschrijving van bestaan. Maar daarmee gebruik je het dus als instrument om gedrag toe te lichten, niet als de oorzaak van bepaald gedrag. Types zijn ook geen persoonlijkheidsstoornissen of iets dergelijks. Je kunt een heel verhaal vertellen over je jeugd en je hobby's en hoe onaardig je schoonouders zijn, om aan te tonen dat je weerzin tegen emotionele uitingen ergens vandaan komt, maar je kunt ook je type geven en het er op een andere manier over hebben.